Oxyvia

Bardzo blisko - czyli jeszcze nie w sednie? No to wrócę jeszcze! ;-))) Dziękuję za życzenia - i wzajemnie: samych sukcesów i radości w 2010 roku, nieustającej weny, fajnych ludzi wszędzie dookoła, no i marzeń, marzeń, marzeń - oraz ich spełniania! Zdrowia również! Oxy. :-)

już mi lepiej ;)))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))) Bardzo się cieszę. Jednak po to są wesołe święta, żeby się weselić - mimo wszystko. :-)))))

Krysiu, to Ty tez miewasz takie noce? Chyba my wszyscy, niestety!... Ja też Ci życzę nieustającej weny i wszelkich możliwych sukcesów w 2010 roku! I oczywiście przede wszystkim wielu bliskich, przyjaciół, życzliwych znajomych, dobrych czytelników. :-))) Pozdrawiam także cieplutko. Joa.

W Święta najbardziej odczuwamy brak Tych, Których nam brakuje. Dlatego uważam, że Święta w pewnym okresie życia bezpowrotnie przestają być radosne. Mimo wszystko wesołego Sylwestra i szczęścia w Nowym Roku, Krysiu!

PS. Do Ruffle_Puffle: dopiero w dziale konkursowym odkryłam, że to Ty, Rafale! Nie wiedziałam, że zmieniłeś nazwisko! ;-))) Fajnie znowu Cię widzieć u mojego wiersza! Cieszesie!

dziękuję Oxy za interpretację wstępu :)) i za dobre słowa bogactwo i cała reszta to jest epizod, metaforyka w tym co w koło nas, to my jesteśmy istotni na 2010 fart życzę, bo w nim wszystko zawarte pozdrawiam r Nie zapisałam całej mojej interpretacji, ale to nie znaczy, że przeczytałam tylko "wstęp". :-))) Dla mnie jest to wiersz o wiecznym poczuciu niespełnienia. A także o tym, że człowiek przez całe życie pozostaje właściwie tym samym człowiekiem, mimo upływu lat - wewnątrz siebie jesteśmy wciąż tacy sami, jak 10-20-50-80 lat temu. I być może w tym właśnie jest nasze spełnienie, nasze "dobre" bogactwo, nasze przejście przez ucho igielne - w tym, jakich siebie ciągle tworzymy na nowo i wzbogacamy od wewnątrz, siebie tworzonych na niezmiennym fundamencie dzieciństwa.

Uuu... A dlaczego nie będziesz skrajnie subiektywnych komentarzy pisał? Masz pełne prawo, a ja jestem ciekawa odczuć wszystkich Czytelników! Inaczej nie wrzucałabym wierszy na publiczne forum. Bajka jest, tyle, że bez morału. Jak to współczesne bajki. :-) Fajnie, że mnie odwiedziłeś(łaś?) i zapraszam częściej!

Jeszcze nie łapię, co to: kamary. Resztę już jarzę, zwłaszcza sens wiersza. Dzięki. :-)))

Znam to samo przysłowie w innej wersji: "Chroń nas Boże przed przyjaciółmi" - tak się mawia na Mazowszu. :-))) Pewnie, bo każde zło wyrządzone przez (domniemanego lub nie) przyjaciela boli stokrotnie bardziej niż od wroga. Ano, wierszem dobrze się pije. ;-) Dzięki za wizytę, Michale. PS. Czy już znacie termin przyjazdu? Bo jutro (w czwartek) zobaczę się akurat z organizatorem naszej imprezy. (Pewnie zaprosi na nasze występy jakąś sławną postać dla przyciągnięcia tłumów - zwykle tak robi).

Podoba mi się wiersz. W moim odbiorze przewlekanie przez igłę jest odniesieniem do Biblii (prędzej wielbłąd przejdzie przez ucho igielne, niż bogaty będzie dobrym). Nastrój wiersza trochę nostalgiczny, a trochę z przymrużeniem oka (tak go odbieram). Pozdrawiam i życzę w Nowym Roku 2010 nieustających marzeń (niekoniecznie o bogactwie czy wiecznej młodości)! Oxy.

Almarku, dziękuję Ci serdecznie za fajny wiersz (który nie w całości rozumiem, muszę się przegryźć przez jego mądrość) oraz za lubienie. Bardzo się cieszę. :-))) git

Taruniu, dziękuję Ci za tak wysoką pochwałę - na pewno nie zasłużyłam na taką!!! Ale to tak miło łaskocze po próżności... :-))) Buziaki serdeczne! :-)

Krzysztofie, bardzo serdecznie dziękuję Ci za wysoką ocenę wiersza i za zabranie zwrotki do analizy - to bardzo dużo znaczy dla mnie! Pozdrawiam równie serdecznie. :-)

Witam następną nocną markę! :-))) Jest nas tutaj dużo. Nic dziwnego wśród poetów. Mam nadzieję, że nie zakłóciłam dobrych snów tym wierszem? Dziękuję za zajrzenie i komentarz, serdeczności.

Bardzo miło mi gościć i zapraszam w przyszłości. :-) Pozdrawiam również. J.

Sylwestrze, ano romantyczna i uwspółcześniona - straszydła i zmory w najnowszych dekoracjach! :-))) Życzę Ci wszystkiego, co najlepsze oraz weny, weny, weny i sukcesów w Nowym Roku i z okazji Imienin!

Dzięki. Ja Tobie tego samego, Bernardetto, i zaglądaj do mnie częściej! Ściskam serdecznie. :-)

Stasiu, dziękuję Ci za życzenia. Ja Tobie też radosnych snów, a także dni przez cały Nowy 2010 Rok i wszystkie inne Nowe Lata! A dobrych ludzi przede wszystkim! Buziaki. :-)

Babo, dzięki za zrozumienie i za podobanie! Oj, tak, COŚ wiem!... Chyba obie COŚ wiemy... Serdeczności. :-) Oxy.

Śpij błogo, jak wszyscy bezpieczni, przytul ufnie uszko do poduszki; posłuchaj przedsennej bajeczki, opowiedzą ci ją duszki i wróżki. Już słuchasz ucisznie, bezwiednie mini szeptów, mikrokoszmarów z podcieni… Sufitu niebiosa bezgwiezdne nabierają głębi półprzestrzeni. I nagle – ona! – z twoją głową! Otchłanna wiedźma anty-Narni, królowa Bezsennia nad tobą, ciemna zjawa półjawnej Koszmarni! A wtedy te duszki i szmery okazują się znanymi zmorami, obsiadają cię ściśle, hetery, szczerzą śmiechy, syczą i mamią. Oto boss i ta jego pogarda, przed nim tłumek pochlebców się ścieli, a najbliżej szefa cuchnie banda słodkowodnych donosicieli. Przyjaciele, co dawno zdradzili, nauczyciel, co szkołę obrzydził… Podłe gęby pamięci w tej chwili w groteskowym obłażą cię zwidzie. I już nie śpisz do rana. Koniec. Palisz lampę, by zagłuszyć myśl. Krążysz w ciasnej nocy nieprzytomnie aż po drżący, przemęczony świt.

He he he! To jest bajka dla dzieci do nauki ortografii, prawda? :-))) Pozdrówki!

Ładny wiersz, melodyjny, rymowany, klimatyczny, nostalgiczny - lubię takie. Odrzucenie zawsze boli, mniej lub bardziej, szczególnie kiedy czujemy się niepotrzebni komuś, kto w jakiś sposób był nam potrzebny. Ale co tam - przejdzie! "Nocnych marków" ci u nas dostatek, choćby na tym Forum, a i poza nim jest pół światu tego kwiatu, więc naprawdę nie ma nad czym łez wylewać. :-))) Wiem, że prawię komunały, wiem, że Ty też wiesz i się wyliżesz, choćby za pomocą tego wiersza. :-) Pozdrówka!

Ładny, melodyjny, metaforyczny wiersz o rozczarowaniu życiem. Lubię wiersze z tego gatunku, jeśli są sprawnie sklecone. Twój jest, poza jednym szczegółem: "i zadrwił z wszystkich ślepiec losów" - jest tu błąd gramatyczny, który powoduje, że nie rozumiem sensu zdania; powinno być chyba: "i zadrwił z wszystkich ślepców losu", ewentualnie tak: "i zadrwił ślepiec z wszystkich losów" - zależnie od tego, co Autor chciał przez to powiedzieć... :-))) Pozdrowieństwa, Emilu. :-)

Mnie też czasem zadziwia, podobieństwo w przyrodzie. Nawzajem pożeramy się w przenośni i dosłownie. Nie tylko Ty tak masz, nie wszyscy się przyznają. Czasem też tak uważam. Dzięki za czytanie i podzielenie się ze mną przemyśleniami. Ja już jestem taka zupełnie letnia, jesienna baba, złagodniałam nieco. Uściski - baba Ja bym tak chciała, naprawdę, ale nie umiem. Naucz nie swojej mądrości! Dlaczego tak się wściekam i rozgoryczam o niektóre napaści? Wiem, że powinnam je olać! Wiem! Buziaki, Babo. :-)

To tak jak ja, niestety. :-)