Oxyvia

Świetna stylizacja gwarowa! ;-)))

Tak też właśnie to odebrałam - jako celowy zabieg wywołania "gęstości" snu.

Dziękuję za interretację, Grażyno, i za to, że wiersz Ci sie podoba. Jest to ogromna satysfakcja dla mnie. Pozdrawiam. :)

Czarku, bardzo Ci dziękuję za interpretację i przeżycie wiersza do ostatniej strofy - to wielka satysfakcja dla mnie. Pozdrawiam również. :-)

NBolku, bardzo serdecznie Ci dziękuję za opinię i wiersz pod wierszem. Niestety chyba nie widziałam Twojego poprzedniego komentarza, wielka szkoda... PPozdrawiam równeiż noworocznie! :-)

Emm, jesteś chyba dopiero drugą Osobą, która wyłapała tę wieloznaczność. Bardzo Ci dziękuję za tę interpretację! I za "bravo"! I za "cudny"! I od razu robi mi się cudnie na duszy! Uściski, Szlajfko miła! :-)

Bardzo dziękuję, Marku - i za opinię, i za plus, i za wizytę. Osądzające? To tylko stwierdzenie faktu: figury na cmentarzach - czy w ogóle drogie nagrobki lub grobowce - są na pokaz właśnie. To tylko fakt, nie opinia i nie osąd peelki.

Bardzo dziękuję, Mag! Najserdeczniejszości! :-)

Strasznie smutny wiersz. Mam nadzieję, że tym utęsknionym brzaskiem nie jest koniec życia, ale wyjście z depresji? Bo różnie ludzie podchodzą do swoich nieszczęść: czasami wydaje sie, że już nigdy się nie dojdzie do siebie... Ale na ogół to złudzenie. Życzę Peelowi, żeby w Nowym Roku jak najszybciej doszedł do równowagi sychicznej i odbudował swój wspaniały świat.

Janusz, baaardzo Ci dziękuję za tę wspaniałą opinię (na pewno za dużą na mnie, ale jakież to miłe!). ;-))) Fajnie Cię widzieć w Nowym Roku na starych śmieciach, choć może jednak też odnowionych. :) Pozdrowienia noworoczne!

Aha, rzeczywiście! Nie przyglądałam się. :)))

Tyle znalazłam w Internecie: "NUNC jest wiodącym na świecie dostawcą plastiku laboratoryjnego do biologii molekularnej, kultur tkankowych, genomiki i immunologii." ;-))) Ale jest jeszcze i to w Wikipedii: "Nunc dimittis (Kantyk Symeona), pieśń, którą Symeon wyśpiewał biorąc małego Jezusa na ręce. Tekst: Teraz o Władco, pozwalasz odejść słudze Twemu w pokoju, według Twego Słowa. Bo moje oczy, ujrzały Twoje zbawienie, Któreś przygotował wobec wszystkich narodów. Światło na oświecenie pogan, i chwałę Ludu Twego, Izraela!" Co bardziej pasuje do wiersza Ali? ;)

Witaj, Bea! Dawno Cię tu nie było! Dzięki za opinię. Czy drastycznie?... Każdy ma swoje odczucia. :) PS. Nie rozumiem, co napisałaś w PS-ie, bo nie mam kilku nicków...

Mario, dziękuję za opinię i przemyślenia - są dla mnie bardzo cenne. Tak, pewna delikatna ironia w ostatniej strofie jest jak najbardziej zamierzona, podobniejak górnolotna przesada w drugiej... Fajnie, że to wyczułaś. Pozdrawiam serdecznie nową Czytelniczkę. :)

Dziękuję za to uczucie. :) Nawet, jeśli ta trecia nie trafiła akurat w Twoja wrażliwość - cenne jest to, że dwie pierwsze trafiły. Dziękuję za dobrą opinię i odwiedziny nowego Czytelnika. :)

Efemerydo, bardzo dziękuję, cieszę się z dobrej opinii o wierszu i z wizyty nowej Czyetlniczki. Ja także pozdrawiam noworocznie. :)

Alicjo, bardzo dziękuję. Można różnie ten wiersz interpretować; ciekawa jestem, kto jak go odbierze? Jak by nie było, najważniejsze, aby wiersz zrobił wrażenie na Czytelniku - o to właśnie chodzi. Pozdrawiam serdecznie. :)

A ja mam jeszcze pytanie, czy - obok Ulubionych Wierszy - wrócą jeszcze Ulubieni Autorzy? To dla mnie bardzo ważne! Dawało to możliwość powrotu do autorów, których już tu nie ma, a których się lubiło i ceniło. Albo do wierszy obecnych autorów, do których bez tej opcji dużo trudniej trafić.

Nie wierzę, że nic nie czuję. Przecież stoję nad dziecka grobem wytrwale, twardo, od lat, niczym nieszczęsna Niobe, dźwigam katusze, bóle, gdy obok mija świat. Nie wierzę, że nie płaczę. Wszak łzy ciekną mi po sukience i po ręce kamiennej też, rzeźbią rysy twarzy w udręce, serce w męce rozpacza, kołacze, ilekroć pada deszcz... Nie kochałam? Ja w to nie wierzę! Jestem wielka i kunsztowna, popatrz! Już z daleka wyrażam straszny ból! Rzeźba wielce kosztowna na pokaz, żeby każdy widział, jak szczerze i jak wiecznie opłakuję mały grób!...

Bardzo dobry wiersz. Ale gęsty - jak koszmar - trzeba by kilka razy przeczytać każdą część, żeby poskładać je wszystkie dokładnie w całość. Jutro wrócę. :)

Już wiem! :)

Dobre. Żal mi tej kobietki. Sama ongiś miewałam takie stany. Dopóki nie zorientowałam się, że jest to słabość, bezradność - i nic więcej. ;)

Bardzo mi się podoba. Uświęcanie tego, co się najpierw samemu podeptało i zepsuło - o, to bardzo częste i ludzkie, niestety. Tak samo postąpiono z Chrystusem i z innymi wielkimi świata tego. Co do interpunkcji - podzielam zdanie Ani Pary. I nie tylko o kropki tu chodzi, ale i o przecinki. Natomiast jeśli nie lubisz kropek - to całkiem wyrzuć interpunkcję. Jak się dodaje te nowe plusy, u licha???

MASZ!!!

Drogi Angello, życzyłabym sobie, żeby wróciły na forum nie tylko wszystkie wklejone na nim wiersze i komentarze (nieraz w formie wspaniałej poezji!), ale także - aby wróciły funkcje forum, które kiedyś działały i były przydatne. Np.: funkcja marginesowych kropek przy skomentowanych przez czytelnika wierszach - teraz naprawdę się gubię, które wiersze już komentowałam, podobnie jak na innych forach - a Forum Poezja.Org zawsze było u mnie na 1-ym miejscu, szczególnie za te udogodnienia (które teraz znikły - dlaczego?). Mam nadzieję, że park przywróci swoją dawną wartość, urodę i użyteczność. Pozdrawiam. Joanna Jankowska.