Antoni Slawbicki

no przecież to jest bez sensu

coś tu chyba nie tak wyszło

napisane dla napisania

limeryki - debiliki

o co tu chodzi?

złośliwość ludzka granic nie zna!

niby ok, ale mam wrażenie pewnych zaporzyczeń zapewne nieświadomych ale mimo wszystko, chociążny: "dopóki jestem" - dopóki jesteś" Skaldów!!! i tam parę tam takich innych. Pozdrawiam.

bardzo to takie profesjonale, świadome i dojrzałe, jest ok Pozdrawiam.

ładne Pozdrawiam.

czegoś mi tu jeszcze brakuje, sam nie wiem czego, pomysł jest, i to nawet bardzo, barkuje gwoździa do trumny (tz. czegość naprawdę ostrgo, gorzkiegi i przewrotnego zarazem Pozdrawiam.

taki rozdaj walki wewnetrznej, autokrytyki, autoironii, brakuje mi tu zaskakującego zakńczenia, tz. innego od reszty wiersza Pozdrawiam.

no taki bardo osobisty wiersz, chyba zbyt osobisty i jednoznaczy, brakuje mi tu jakiejś wielowatkowości lub wieloznaczności Pozdrawiam.

no taki bardo osobisty wiersz, chyba zbyt osobisty i jednoznaczy, brakuje mi tu jakiejś wielowatkowości lub wieloznaczności Pozdrawiam.

kilka uwag: "pulsujacych kolorów" - zmieniłbym na "pulsujacych barw" "ujmie marudzący czas" - jakoś mi to fonetycznie nie brzmi "węch" - mam psa, a więc to słwo nie pasuje mi do peozji "swobodę" - od czasu powstania hymnu ZSRR to słowo jest spalone Pozdrawiam.

narcyzm poprzez uzycie zwrotu "obok Ja Jestem", a czy wiesz co znaczy "JA JESTEM", ceniłem cię wyżej

cóż za niezwykłość mieć własnego Boga szeptać mu rano i w wieczór i o każdej porze obok Ja Jestem bez pośredników bez spowiedników i bez klęczników lecz któżby mi wtedy o nim opowiedział

on i modelka płótno i papier ona ubranie zdjęła ja duszę odsłaniam płótno wciąż czyste kartka wciąż białe i zamęt w głowie gryzą się barwy drapią się słow ultramaryna wspieniona kwiecistości w mowie modelka oko puściła długopis ruszył chłodno jej było w plenerze kontur już ujarzmiony akt rozpoczęty ona wciąż naga i coraz większa rozjasność szczęściarz pacykarz w berecie słowem tego nie chwycisz pędzel to czuły detektor ja tylko słowa i duszę odsłaniam ja, on, modelka trzy w jednym

jestem pod wrażeniem głębokości owej analzy

opuściłaś mnie miła wraz z poranną rosą dziś stopy stawiam twardo nie błąkam się boso opuściłaś nad ranem tuż po wschodzie słońca aby nocy nie ranić by trwała do końca opuściłaś jak Ewa jabłko ze swej dłoni nierozważnie zerwane grzech nagość odsłonił wypuściłaś jak chustkę lecz wiatr ją pochwycił szaleniec co nie znał umiaru znasz wiatr przecież

Pomysł jest, klimatu nie ma, fatalnie się czyta

a ja wolę zwykłe sudoku niż sudoku w tkz. wierszu

a ja wolę zwykłe sudoku niż sudoku w tkz. wierszu

miło mi

nie fajne

nic nie rozumiem