Berenika97

@Lidia Maria ConcertinaNiepokój egzystencjalny dotyka dziś chyba każdego, bo przecież jesteśmy tu "tylko przejazdem". Świetny obraz współczesnych lęków.

@piąteprzezdziesiąte @Lidia Maria ConcertinaSerdecznie dziękuję za serduszka. :)

@LeszczymBardzo dziękuję!

Wzgórza Parnasu chłoną ostatnie światło słońce już spada milkną potoki wiatr zatrzymuje oddech boskie natchnienie sztuką jest światło nad Zatoką Koryncką płonie horyzont

@DagnaRozumiem, ostatnio na spotkaniu z literatami nasłuchałam się, że operowanie czasownikami jest pożądaną formą w przekazie. Oczywiście mozna to różnie oceniać. Dziękuję za przeczytanie tej tony "czasowników", którymi można określić niezwykłość "królowej nauk". Pozdrawiam.

@Annna2Serduszko za pierwszą i ostatnią zwrotkę. Zdecydowanie wolę Twoje wiersze o Warmii.

@Andrzej P. Zajączkowski - bardzo dziękuję!

@Annna2Dziękuję! @piąteprzezdziesiąteDziękuję za opinię, może rzeczywiście zabrakło mi cierpliwości. :) @Rafael MariusRozważałam dwie "miłości", ale zwyciężyła miłość do historii, więc zostałam historykiem. :) @sisy89Bardzo dziękuję za serduszko!

@Ajar41Czasami AI ma ma swoje "pomysły", co nie oznacza, że są wiarygodne. Często lubię liczyć sylaby w haiku - ale przecież każdy ma swoje dziwactwo. :) Pozdrawiam.

@Maciej_JackiewiczBardzo dziękuję.

@Annna2 Wiersz, tak jak każdy w tej serii, jest mocno osadzony w warmińskim krajobrazie, historii i kulturze. Malownicze sceny i te konkretne nazwy gatunków dodają realizmu. Bardzo mi się podoba.

przeżyłam wielką miłość młodzieńczą i wymierną uczyła liczyć na siebie chwaliła się swymi zbiorami wciąż mówiła o ich dopełnianiu co dzień wyciągała dowody swego kochania i dzieliła się wszystkim lubiła spoglądać na figurę mierzyć obwody wyliczać proporcje a ja chciałam być pewna czy nie jest urojona była rzeczywista i pierwsza aż nadszedł kres tej miłości dlaczego nie dała mi złotego pierścionka tylko złote podziały były jej w głowie zaczęła przekraczać granice właściwe i niewłaściwe myślała o różnych kombinacjach zachwalała trójkąty ukrywała niewiadome gdy zaprzeczała to podwójnie czasami była bezwzględna chciała tworzyć układ nierówności a na koniec odeszła z ludolfiną pozostawiając mnie z nieskończonym ciągiem pytań odpowiedź znała ona moja miłość - matematyka

@HialaBardzo dziękuję. :)

@HialaBardzo dziękuję, pozdrawiam. :)

@Konrad KoperNie rozumiem, dlaczego mając dar proroczego widzenia, zakrywasz go nutą zawstydzenia.

@Alicja_WysockaBardzo dziękuję za wyjaśnienie, z tekstu rzeczywiście to wynikało (pomyślałam o zakamarku). A rosyjskiego zupełnie nie znam. Pozdrawiam.

@Alicja_WysockaTaki wewnetrzny bałagan jest mi znany, to bardzo emocjonujący wiersz. Czy słowo "ugołku" jest celowym słowotwórstwem?

@Waldemar_Talar_Talar Zawsze jest jutro a z nim nadzieja na lepsze - wiersz niesie optymistyczne przesłanie, uniwersalne. Podoba mi się. :))

@Annna2Dla mnie to zaszczyt. :) Ale chyba mosz recht. 🤔

@Wędrowiec.1984 Niezwylke cieszą mnie Twoje słowa. 🙂 Dziękuję @Marek.zak1Bardzo dziękuję i serdecznie pozdrawiam. :) @Waldemar_Talar_TalarBardzo dziekuję, również serdeczne pozdrowienia. :) @Berenika97Rafael Marius - bardzo dziękuję za serduszko. :)

@Wędrowiec.1984Bardzo dziękuję za tak miłe słowa. Dziękuję za zainteresowanie i serdecznie pozdrawiam. @Annna2Dziękuję i bardzo się cieszę, że tak to odebrałaś. Pozdrawiam serdecznie.

@Berenika97MIROSŁAW C. - bardzo dziękuję za serduszko.

Zamkniemy się w domu, Za oknem zostanie zmęczony świat. Przyniosę tylko ciepłą herbatę i garść lasu po burzy. Nasze miękkie słowa ukoją duszę jak żywiczny mech. A potem cisza – puszysta jak koc i dotyk, co budzi pragnienia. Znajdziemy tu wszystko, czego nie dał nam dzień.

@Marek.zak1Oczywieście, że tak jest. A przy rozwodach ludźmi i ich dziećmi, pieniędzmi, domami rządzą prawnicy, sądy. Tak mi się skojarzyło, po przeczytaniu Twojej fraszki. :) Pozdrawiam.

@Annna2Twoje świetne wiersze są mi bardzo bliskie, bo piszesz o też o mojej Małej Ojczyźnie. I chociaż moi przodkowie osiedlili się na Warmii po wojnie, to jednak trudno nie kochać tej ziemi, jej bogatej historii i kultury. Tego wszystkiego, co pozostawili autochtoni - Warmiacy. Zawsze cieszą mnie tablice z napisem: "Zitojta u noju". A reportaże Wańkowicza to nasza klasyka - odkąd pamiętam, w moim domu to była lektura obowiązkowa.