Robert Witold Gorzkowski

Kto by chciał umierać z powodów miłosnych jakiś tam odruchów starych i niemodnych romantycznych gestów lirycznych zawodzeń poetyckich tekstów czy ludzkich odrodzeń. Kiedy dni nam niosą tyle przyjemności tyle wyjść na skróty cielesnych radości słonecznych uniesień czynnych niestałości wybujałych pragnień zielonej wolności. Nic nie może dróg nam przecież pokrzyżować przez jakieś problemy co chodzą po głowach jesteśmy na ziemi by korzystać z życia bierzemy co chcemy i niech śpi Jowita. Ale też nie chcemy samotnych spacerów chwil długich i cichych trwających w pragnieniu i nie chcemy kubłów lania zimnej wody wybudzeń na kacu i bolącej głowy. Jak połączyć żądze z podskórną tkliwością jak pogodzić nowe z nierychłą starością jak nie pachnieć dupkiem życia nie zawodzić trzeba by się było nigdy nie narodzić.

@Naram-sin niby to wszystko wiem ale patrząc na kobiety na około mnie widzę dobroć i mam nadzieję że tak by było bezpieczniej.

@Naram-sin tak można znaleźć frustratki zwłaszcza z plemion germańskich. Mnie jednak chodzi o to że nigdy w historii nie było sytuacji w której na świecie przewagę w rządach miały kobiety. Nie znamy sytuacji kiedy podczas powiedzmy stu lat umocniłyby się rządy kobiet. Ciekawi mnie jakby wyglądał wtedy świat

@Naram-sin mnie bardziej chodziło o czasy komuny. W tych przaśnych czasach ludzie nie mając nic innego do roboty bardzo dużo czytali. Żywe były spotkania ze słowem i wspólne czytanie poezji. Pamiętam że tomiki z poezją znikały z księgarni trudno było coś fajnego z literatury dostać. Spotykaliśmy się w mieszkaniach nawet w obrębie jednego bloku. Teraz nikt się nie spotyka a bloki są anonimowe.

Musisz jeszcze pamiętać o tym że można się jakiś chorób przy okazji nabawić jak się tak ocierać w wodzie będzie. Ostatnio czytałem że u ginekologa lądują panie które nagminnie w winie i ptasim mleczku chcą się kąpać.

@andreas wystarczy zobaczyć jak małą popularnością cieszą się tomiki wierszy, w dzisiejszych czasach mało się poezji czyta. Pamiętam jak byłem na wypoczynku w ośrodku mieli taki 5kg tomik Miłosza więc przez wyjazd cały przeczytałem. Choć nie wiem czy dobrze zrobiłem tak dużo naraz wierszy Miłosza z różnych okresów sprawiało że byłem lekturą znużony. Jednak lepiej jest dla autora jeśli się jego twórczość dozuje i kieruje się tematyką która interesuje.

@Marek.zak1 tak Marku za mało głos kobiet jest doceniany na świecie, a mężczyźni nie mogą jakoś dorosnąć. Nie mogę patrzeć już na te wieczne konflikty zbrojne.

A w sobie czuję jak zło szaleje ty swoją ręką wyciszasz burzę jak mnie odnowisz jak się uśmiechniesz jak krzepę moją słowami dusisz. Ty mówisz czule czy jeszcze kochasz? ty zapach wiosny zostawiasz w domu i kiedy walczę z kosmicznym cieniem ty na ogrodzie dopieszczasz róże. I choćbym spojrzał wzrokiem gromowym głosem potwornym skały bym zruszył ty zwykle powiesz w swoim sposobie że nie ma o co kopii dziś kruszyć. I choć nie jesteś mocarką świata i głupi słoik jest ci przeszkodą żeńską dobrocią potrafisz wzruszyć i świat przesłonić swoją osobą. To u mnie proch jest ciągle pod nosem i gdybym nie miał ciebie pod ręką mógłbym ogłosić całej planecie że już nie jestem małym ciemięgą. A tak zabierasz mnie w podróż długą czule tłumaczysz cierpliwie pieścisz i ja się staję prosty w obsłudze a dron mój krąży w spodniach zapiętych.

@Robert Witold Gorzkowski akowalczyk - dzięki

@Jacek_Suchowiczdzięki

@Jacek_Suchowicz ja się nie szczepiłem (zresztą nikt z mojej rodziny się nie szczepił) i kilka razy przeprowadzałem testy i covida nie miałem

@Wędrowiec.1984 warto odwiedzić dzięki

@MIROSŁAW C. dziękuję

@lovej 😀

@Dagna ja mam rodzinę w Rzymie od 30 lat, więc wiem w 100% co się działo i wiem również, że jak rozpoczęła się wojna na Ukrainie i trafiło do Polski milion uchodźców nagle pandemia się skończyła. Jeśli uważa Pani że ludzie przerażeni siedzieli w domach i tylko się modlili to żyliśmy w dwóch różnych społeczeństwach.

@Dagna każdy ma prawo do swoich osądów, pandemia to nie Powstanie Narodowe, część ludzi było zamkniętych wbrew swojej woli i wielu tworzyło naprawdę niezłe utwory jak mnie nie wyszło to trudno:)))

@Poezja to życie ale była i tak jak inne wydarzenia odcisnęła swoje piętno i wpisała się w naszą historię.

Dwoje kochanków pędzi do źródła gdzie woda żywa przeczyste lustra kiedyś przysięgę tutaj składali wśród tataraków bez obaw brali. Pyszna natura szumi w oddali wiosna płomiennie pąki migdali a nad łąkami słychać koronnie ptaszek świergoli swe pieśni płonnie. I choć od dawna się spotykają słowne zaklęcia sobie wyznają wkrada się w ciszę eko oiom’u nieznośny szelest kombinezonów. W bieli ich ciała ze sobą zwarły i przez przyłbice miłością żarły a cienkie z gumy cud rękawiczki nie czuły piersi ani pieprzniczki. I tak zaraza się przyczyniła nie zdradza męża słodka dziewczyna a i kochanek mimo ochoty nie zdradza żony czując zew cnoty. Słońce ich muska miłość ich grzeje bliskość pobudza grzeszne nadzieje parzą ich krocza tętni im szyja jakże okrutnie chora ta chwila. Bo duch natury niewinnie sprawił bez penetracji dopięli sprawy i choć niebiosa nierade były w szczodrości swojej ich rozgrzeszyły.

@annzau dziękuję

Dziękuję i pozdrawiam

@Wędrowiec.1984 ach Paryż po rozbiorach i powstaniach naturalne miejsce osiedlenia się rodaków z bogatą przeszłością patriotyczną. W Rzymie już tak bogato nie było.

@Naram-sin głównie spotykali się w takich miejscach bo byli biedni, salony były niedostępne. Lubię Ecole de Paris i jest takie fajne zdjęcie gdzie wszyscy ówcześni malarze i rzeźbiarze co przyjechali z Polski do Paryża pozują do zdjęcia w popularnej dla nich kafejce. Powoduje to że w takim miejscu myślimy o ich emigracji bolączkach pragnieniach i głodzie…

@Wędrowiec.1984 albo do wolnomularzy bo to takie czasy

@Łukasz Jasiński warto

@Dagna @Dagna ja się nie obrażam i rozumiem bo wiem że wiele osób razi ten patos ale gdy się dużo czyta poezji romantycznej to tak się ma @Naram-sin tylko żyli w innym czasie i w kraju którego nie było