Robert Witold Gorzkowski

@Annna2 Aniu to jest chyba sonet bo ja się za bardzo nie znam na tych formach wiem tylko że mnie się podoba.

@huzarc przeżyłem to sam te niewybredne komentarze ale widzę że się trzymasz i słusznie. Nie idź moją drogą bo jak zobaczysz ostatni mój infantylny wierszyk też się nie podobał więc wszystko jedno jaki temat wybierzesz zawsze znajdzie się jakiś malkontent.

@jeremy rozumiem cię jeremy. Ja też cholernie nie lubię czytać erotyczno geriatrycznych ekscesów innych. Cóż pozostaje mi tylko przeprosić. Z drugiej strony nasi niektórzy znajomi zazdroszczą nam tych nocny wierszy. Będę musiał zmienić godziny pisania, może wtedy będę w formie. Tak sobie myślę, że jeżeli jednak napiszę jeszcze raz takiego gniota w środku nocy - oznaczę go symbolem ptaszka w tytule. Będzie to oznaczało: nie wchodzić a co za tym idzie nie wychodzić etc.

@jeremy bardzie dziękuję za uwagi pewnie i słuszne, ale napisałem jednym ciągiem tak jak mi do głowy przyszło, bez poprawek od razu na portalu. Cieszę się też, że nie przyszły mi w tym czasie bardziej wyświechtane frazy. Pomyślałem sobie że i tak ten portal nie trzyma poziomu to jedna taka pokraka go nie wywali. Jednak zapewniam że o trzeciej w nocy była to dla mnie uczta!!! Moja żona zachwycona, a w wieku emerytalnym to dla nas bardzo cenne.

Pod wiekowym ciałem świat mój zawirował rozlał się pod sufit i jak morze szumi oczu twoich błękit rozpromienił nicość roztrzepał powieki obficie zrumienił. Natarł z siłą wzgórki drodze się pokłonił jak spóźnione płatki spadały do dłoni jak spragnione kwiaty soki zasysały tak widziałem głębię w świetle nocy stały. Trwały ideały waliły pomniki przez rozgrzane tafle serca przebiegały tak zaległy w sobie jak pooddychały mocą dłoni wzeszły i razem dyszały.

@huzarc idealnie przemawia do wyobraźni.

@Wędrowiec.1984 i ta niespełniona puenta budzi niedosyt i każe wrócić do początku i czytać od nowa.

@tie-break tak to prawda komputer sam poprawia. I nie wyłapałem tego. Taka to jest jeszcze niedoskonała AIusia.

@Annna2 pięknie; przeczytałem posłuchałem i się rozkleiłem.

„Taka Polska będzie jak młodych chowanie” „Taka republika jak oka źrenica” Oparta na Rzymie idea Sarmacka „Vir bonus et miles” „cyceroński civis”. Szlachetne chowanie wdrożył Jan Zamoyski Akademię stworzył ruszył polski etos Rycerskie zasady dobre wykształcenie Chrześcijańska duma w politycznej sprawie. Poczytne herbarze wskrzeszające ducha Króla miłowanie roztropność bojowa To jest polska siła młodzież wykształcona Sprawności w orężu i mityczne męstwo. „Honor i Ojczyzna wyżej niźli życie” W Diariuszach spisują każde słońca wstanie Zgodnie z Horacego imć „non omnis moriar” Ponad wir potyczek ojczyzna w potrzebie. I z rycerską dumą „aurea libertas” „Prawa szlachty bronić nad powinność króla” Z odpowiedzialnością Rzeczypospolitej Stać na prawa straży wrogom się nie kłaniać. Jan z gałęzi młodszej z Gorzkowską żeniony Zostawił dwóch synów kuzynów Hetmana Jan kasztelan Chełmski był z nim pod Byczyną Wacław młodszy z braci lwowskim kasztelanem. Na Sobiepanie Zamoyskim z racji że nie doczekał się potomka wygasa starsza linia Zamoyskich, od tej pory Zamość obejmuje linia młodsza (Jan Zamoyski żeniony z Gorzkowską), wręcz uboga w porównaniu z linią starszą.

@Annna2 dziękuję za komentarz.

@Berenika97 niestety nie ja je opracowałem tylko ściągam.

@huzarc To prawda nie jest to wiersz ale tekst, albo wyliczanka, ale jakoś muszę przez to przebrnąć, aby nie tworzyć tasiemców.

Tu się wciąż mieszały rody znakomite sąsiedzi Gorzkowa Żółkiewscy z Żółkiewki Piotr mężem Gorzkowskiej ziemie pozostawił które wzbogaciły majątek Gorzkowa. Stanisław Żółkiewski Żółkiew wybudował tak jak Jan Zamoyski kościół erygował stworzył w Kresach Wschodnich perłę renesansu władał nią szlachetnie w siedemnastym wieku. Zofia Teofila wnuczka Stanisława wyszła za Jakuba Kraka kasztelana z nim powiła syna wodza prześwietnego zwycięzcy spod Wiednia Jana Sobieskiego. Na gorzkowskiej ziemi król prawnie dziedziczy Gorzkowskie tereny dwór w Pilaszkowicach nadał prawa miejskie gorzkowskiej osadzie prawo o jarmarkach miastu ofiarował. W ramach posiadłości rodowych Sobieskich Gorzków wraz z Wiśniowem i Wolą Sobieską znalazły się w kluczu dóbr Pilaszkowickich a po jego śmierci syn Jakub dziedziczy. Panem nad Panami Zamoyski w Zamościu sławny ten Sobiepan liczne wsie dzierżawił swoich dóbr nie poddał królowi szwedzkiemu pierwszy mąż Marysi żony Sobieskiego.

@huzarc i właśnie o tym wspomniałem że miałem hejt pod wierszami i je usuwałem a teraz piszę miałko i nikt się nie czepia a ja uwielbiam twoje klimaty pisz ja na pewno będę czytał. Kurhany melodia dla moich uszu i zbawienie dla mojej wyobraźni.

@huzarc ja Patos uwielbiam lecz nie wstawiam na ten portal. Non stop mi to wypominali więc piszę dla siebie tu wstawiam utwory miałkie a i tak się nie podobają. Więc chyba masz rację że nie zawracasz sobie tym głowy. A w temacie guzików że zostaną po nas. Ja mam kolekcję ponad 500 guzików liberyjnych i dobrze by było aby jakieś muzeum tym się zainteresowało to chociaż tam bym miał wpis że pochodziły z mojej kolekcji.

@huzarc i to jest wiersz. Jeńców nie bierzesz.

@Marek.zak1 no tak ja nie trzymam się zasad więc z przyjemnością przeczytam tak jak mi się podoba😀

@Marek.zak1 czytam i czytam ale bardziej mi pasuje a wtopiony mój łonowy włos. I teraz czyta się git.

@Marek.zak1 pełne zaskoczenie prawie jak erekcjato.

@Christinedziękuję.

@Berenika97 Morze to mój żywioł który kocham. Ale Ty nie o morzu a raczej jak można wykorzystać jego żywioł.

@Berenika97 wszystko w naturze posiada dwa pierwiastki – kobiecy i męski.

Sama Jestem ze sobą lubię tu być gdy wokół cisza stukot kół prysł rozmawiać pytać odkrywać szelest jestem w zgodzie ze sobą i całym Światem jak wiele wiem a jeszcze więcej chcę wiedzieć szukać pytać odkrywać od nowa zadziwiam się i jestem dumna spokojna patrzę i myślę wcielam się w ludzi których w mijających wiosnach poznałam ich codzienne zajęcia radości spokój w mieście tylko szybkość na wsi spokój tutaj zakupy tam kapliczka, zadumana Chrystus się objawił szczęście wystrzeliło a ja wyżej od wszystkich wyżej od wszystkiego jestem jak zaklęta sama ze sobą. Sam Jestem ze sobą lubię tu być gdy wokół cisza obraz sprzed oczu prysł rozmawiać pytać błądzić jestem w zgodzie ze sobą lecz nie z całym Światem jak niewiele wiem a jeszcze mniej chcę wiedzieć nie szukać nie pytać nie żyć od nowa zadziwiam siebie że jeszcze jestem już nie dumny coraz mniej spokojny wcielam się w ludzi których nie chcę już podziwiać ich codzienne zajęcia radości i spokój miesza w zmysłach w mieście na wsi beznadziejnie wciąż tak samo do szaleństwa do przekwitania tutaj zakupy tam kapliczka kiedyś stała Chrystus się objawił lecz nikt go nie zauważył a ja wyżej od wszystkich wyżej od wszystkiego jaźń rozstrzelana za życia umarły.

@Anatomia Venus naprawdę niepotrzebny jest ten ironiczny ton, ale tak to mi wystarcza.