wierszyki

Bardzo ładne, proste. Dobrze jest pracować. Pzdr :-)

U nas są mówi. Jeśli nie możesz już wytrzymać. To puść.. Z chwytaniem. Aby oddać Chyba podobnie. Pzdr 🌼

Tak jakby w duchu haiku sobie czytam drzewną impresję. Też mi się podoba :) chrupiące dywany :))) Pzdr 🌼

Można się tutaj zabrać na niewielką wycieczkę:po Cyprze. Pzdr:)

Dziękuję za odwiedziny :) Cieszę się niezmiernie, zawsze jakiś :) Słowo szuria to neologizm. Zamieszczę je jednak w Italiku. Dziękuję 🌼 @huzarc dziękuję 🌼

Szuria i furia. Obie z jesieni. Szur, a ja w liściach z nosem przy ziemi wśród bezkręgowców lub protoplastów wszystkich dla których, miły w dłoń kasztan. Furia na skrzydłach chce stąd odlecieć. Smardz albo pociec może nie przeciec. Z bibuły na niej falują tony. Czyjeś tam krzywdy i wiatr w miliony. Jesienią znowu tyle się wniesie: ziemia na butach, chrząszcze kołnierzem. Słońce się chyli już przed wieczorem. Furia zje z szurią jak mysz pod stołem. * Im Eumenides patrzy życzliwie. Zmówi się z nimi, obie wyżywi. Z igliwiem starszej wyrzut sumienia — da młodej pogryźć szczyptę kamienia. Aż im się zerwie cyklon ważności. Odejdą zimą w poślizg i pościg. (Może się z czasem znajdą w salonie, chyba że zgodzi je Tyzyfone). inspiracje: https://obserwatoriumjezykowe.uw.edu.pl/felietony/szuria-szuryzm-i-spolka/

Bardzo ładny wiersz. :)

Choć wydaje mu się, że całość jest do przerobienia, bo dzieci raczej nie znają takich starych filmów i niczego im te imię nie wyjaśnia. Pzdr.

Fajne. Ja do swojego żółwia też czasem mówię: i co tam, chłopaku? Swoją drogą dzieci jakże często kochają swoje jedzenie. Pzdr.

;) U nas w mieście że śrubkami to tylko w takim kultowym sklepie U Steciaka. Sklep istniał od zawsze. Ale już go nie ma jak wielu innych. Specjalizacje niezbyt się opłacają, bo sklepy raz te, raz inne.. i inne zajęcie. Miłego wieczoru. PS. Swoją drogą jak można wydawać opinie towarom dopiero zakupionym. A jak się sprawdzą po jakimś czasie - tego już nie ma i nikt się nie dowie. I tak.. ;)

Ja tu pracuję, bo niedowidzę i niedosłyszę ważne — nie rozumiem. A pan — znów śrubki — tych nie dokręcę, lecz ja polecę, z nas dwojga przynajmniej to pan wie, których.

Super, pzdr :-) (ale koniecznie jedno i drugie równocześnie :)

No ja mam inny pogląd ;-) (Czy on wie, że jest tutaj?)

To ostatnie szczególnie ;-) z wykrzyknikiem po o :-)

Wydaje mi się, że ten efekt daje berberys z oddali, a więc zdjęcie tego nie oddaje. Ale samo haiku mi się podoba :-) Pozdrawiam :-)

Nie podoba mi się ze zdjęciem, bo niepotrzebnie oceniamy kogoś. Nic nie mam do jego włosów (o ile nie siedzi przede mną w kinie (zawsze można spłaszczyć się chustką na głowie)), a tupecik to taki fajny kudłaty zwierzak na łysinkę :-) Tekst sympatyczny :-)

No, to musi być taki swojski chlebuś, z mąki najlepiej własnej, z młyna, ze zboża, które się doglądało. Taki jadłam kiedyś, w wakacje. Pozdrawiam :-)

To dobrze. To jeden z wierszy o świstaku. W rzeczywistości nigdy tak go nie nazwalam i w ogóle uważam, że ludzi nie powinno się nazywać nazwami zwierząt, ani zwierząt imionami ludzi, ale dla potrzeb uwypuklenia pewnej pokoleniowej przepaści, stworzyłam sobie taką postać. Świstak to moje prawdziwe okno na świat O wielu ważnych dla młodych ludzi osobach, których istnienia nie podejrzewałam, lub nie doceniałam, dowiedziałam się od niego. Każde pokolenie ma zwykle swoje własne spojrzenie na świat, już trzydziestolatkowie obmurowują się swoimi teoriami i nie dostrzegają, że świat nie kończy się na nich samych, a ci następni, są inni. Pozdrawiam, miłego dnia.

Na nauce gitary się klaszcze i tupie. Rytm niesie się dalej. Flet też — usiłuje. Szarpnąć w strunę na czas. W punkt znaleźć się, tyle. By być wirtuozem reakcji właściwej. I było ich wielu. A jeden basista kochał kastaniety, nie dawał w pół gwizdka. Gdy inni czekali na życiowe solo, on przez cały występ zaskarbił serc grono.

To kto go zabił, skoro to on był skrajnie prawicowy? Dla lewicy wszyscy poza nimi są skrajnie prawicowi - tak może się wydawać. A dla prawicy wszyscy poza nimi lewicowi.Też zauważyłam. Choćby tutaj. I jest to zawsze tragiczne, gdy ktoś ginie, tym bardziej jeśli ten ktoś chciał rozmawiać z innymi ludźmi. I rozmawiał. Nikt tych ludzi nie zmuszał do rozmowy z nim. Otwartosć na innych to nie jest postawa osoby skrajnie prawicowej. Pzdr

Jesienią "oczarowani kolorami.. przytulimy policzkami" ;-) Bardzo patriotycznie, same polskie szczyty i inne tatrzańskie atrakcje ;-) Zapewne wspomnienia jeszcze przed układu z Schengen. Pzdr :-)

Proszę. Wyglądają trochę jak małe przemoknięte sikorki bogatki. Pzdr 🌼

Bardzo ładnie :-) Bardzo ładnie :-) Idealnie z tą wierzbą :-)

zdjęcie ilustracyjne z internetu ptaki-zdjecia.pl

niema jest ziemia Paradoksalnie, tak chyba jest właśnie, wszyscy miłośnicy haiku stąd się właśnie chyba biorą, z chęci zapanowaniem nad czymś zbyt indywidualnym, aby było w stanie do przekazania. Niemniej reszta świata wciąż próbuje :-) Pozdrawiam :-)