Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Ewelina

Użytkownicy
  • Postów

    3 104
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    59

Treść opublikowana przez Ewelina

  1. potwierdzam - nie jestem z kamienia ani nie jestem z dębowego drewna czuję na sobie wasze złe spojrzenia cała jak żywicą się nimi oblepiam listki zasuszone to wasze języki szumią mi koło czułego ucha zacięcie, żmijowato lecz szumu ich nie słucham i tak - nie jestem głupia choć mnie jak sztylet kłują i mierżą udaję uparcie, że się nie martwię lecz nie mam serca z kamienia wszakże i wciąż utrzymuję - nie jestem z drewna myśl nieuchronna chce mnie rozerwać od środka ugryźć i zjadać zachłannie w sercu głęboki panuje bezwład złość w żyłach gorących pęcznieje nagle kolebią się we mnie chwiejne uczucia świadomość okrutnej niechcianej niedoli że na mnie jak tłuste muchy siadacie i plotkujecie bezczelnie - dowoli
  2. @Leszczym ale niektórzy z zacięciem detektywa śledzą, analizują.... ;) I wtedy twórcom osobiście współczuję
  3. @Leszczym no cóż...jak to jest z tymi twórcami nie wiadomo...Prawdy się nie dokopiesz, choćbyś i całe życie poświęcił na kopanie ;)
  4. kiedy myślę - mężczyzna to na myśl mi przychodzisz taki postawny przystojny i żal wraz z tą chwilą też przychodzi bo dawno cię u mnie nie było a ja tak często myślę o tobie z nostalgią wzdycham do fotografii naszych wspólnych i jasnobarwnych wspomnień kiedy zakochani chodziliśmy trzymając się za ręce było tak bardzo miłośnie w chwilach słodkich co minęły niestety jak wiosna cichcem i bezpowrotnie a na złość nie chcą wrócić więcej nawet na krótkie trochę kiedy myślę - mężczyzna nikogo prócz ciebie moje oczy nie widzą a uszy odtwarzają ciszę którą choć z oddali - wciąż słyszą - tę między nami rozbrzmiewającą gdy byliśmy prawdziwie szczęśliwi i sobą tak bardzo zajęci i tą ciszą w naszych ciałach zastygającą kiedy myślę - mężczyzna mój świat cały zawsze myślę o tobie i moich pocałunkach twoim ustom oddanym
  5. @Amber dziękuję bardzo za przychylny komentarz. Cieszę się, że wiersz przypadł Ci do gustu. Pozdrawiam serdecznie.
  6. @Rafael Marius tak to jest dość przygnębiające, aż strach pomyśleć, co będzie za kilka lat.
  7. @Rafael Marius ten z mojego wiersza ma problem z budowaniem relacji, co powoduje izolowanie się od otoczenia. Żyje w swoim świecie, emocjonalnie oddalony od siebie i innych. Jednak nie robot :)
  8. @Rafael Marius w dystansie społecznym nie jest najgorszy brak pocałunków ale zanik relacji...to jest naprawdę smutne
  9. @Rafael Marius a też racja :) ale ja mam tak od zawsze. Myślę, że to kwestia wychowania.
  10. @Rafael Marius ja się obrażam a może bardziej oburzam jak kogoś przyłapię na manipulacji ;) To prawda, że to wynosimy z rodzinnego domu...
  11. @Rafael Marius dla mnie kłamstwa to narzędzie manipulacji a tej nie akceptuję i jestem na nią mocno wyczulona...
  12. @Rafael Marius być może, jednak ja wolę nie być okłamywana. Nawet jeśli to miłe kłamstwa bo i takie bywają...
  13. @Rafael Marius a część wynika z kłamstw....🤔
  14. @Rafael Marius dla kłamstwa masz akceptację? A w jakim sensie?
  15. @tmp te wiersze czyli które? Zakładam, że są wiersze jednak i takie które do Ciebie przemawiają i które kumasz :)
  16. @tmp zakładam, że żartujesz sobie :) Cóż, urocze to. Pozdrawiam :)
  17. @tmp typowa studnia ma dno i zazwyczaj także wodę, chyba, że źródło wyschło to wtedy wody brak. Typowa studnia ma wszystko tak jak słusznie piszesz, tylko, że ta o której ja piszę typowa nie jest... I w tym sęk właśnie, że ta studnia o której mowa ma głębie zupełnie nieskończoną. A źródło wyschło... co jest zaskakujące i przygnębiające... Studnia jest metaforą człowieka, który ma głębie - bogactwo duchowe, a jednak w jego sercu panuje pustka, nie dostrzega bliskich, którzy są obok. Jest zanurzony w swoich teoriach, rozważaniach, wielkich ideach tak głęboko, że odsunął się od ludzi...stąd bezludne spojrzenie...On ludzi nie dostrzega w swojej najbliżej przestrzeni, jest zbyt pochłonięty myśleniem. Zamknął się w swoim świecie.
  18. spojrzenie jak studnia głębokie a puste kiedy jesteś obok to wiem że jesteś bo cię czuję tylko to spojrzenie twoje jak studnia bez dna i bez wody i takie nieludne
  19. @kwintesencja @kwintesencja zgadzam się z Tobą. Czasem jest tak, że im bardziej człowiek chce coś ukryć tym bardziej to z niego wyłazi... Pozdrawiam ciepło :)
  20. @Tectosmith w usta? Nie tak od razu ;) Mam staroświeckie poglądy 😅 Pozdrawiam serdecznie
  21. @staszeko ale niektóre marzenia się spełniają :)
  22. @Rafael Marius przewidziałam, że to pytanie padnie :) Widzisz, bez względu jak źle to zabrzmi, to mi serce podpowiada, niektórzy by powiedzieli, że intuicja. W każdym razie, ja takie rzeczy czuję, a przynajmniej tak mi się wydaje. @Asia Rukmini tak, w tym kierunku myślenia szłam, pisząc ten wiersz. Choć słowem "hipokryzja" bym nie szacowała. Raczej chodziło mi o to, że nie wszyscy twórcą są gotowi na to, żeby się odkryć przed światem i choć piszą, bo mają taką potrzebę to ukrywają zręcznie za pomocą słów to czego, nie są gotowi lub po prostu nie chcą ujawnić. Oczywiście, mamy też twórców, którzy piszą, bez pudrowania - jak to ujęłaś, ale za to pod pseudonimem artystycznym :) Myślę, że jeszcze wiele można by o tym pisać :) Dziękuję Ci za komentarz. Pozdrawiam serdecznie :)
  23. @Rafael Marius ja też. Tylko, że musi być prawda.
  24. @Rafael Marius tak, zgadzam się z Tobą. Twórcy bardzo różnie podchodzą i też czytelnicy są różni i mają odmienne oczekiwania. Ja jako czytelnik nagminny i usposobiony emocjonalnie szukam w utworach emocji i prawdy. Najlepiej jest, gdy mnie w fotel wbija i robi na wrażenie, które zostaje ze mną na dłużej.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...