Rafael Marius

Cadyk Menachem Mendel , był szanowany również przez nieżydowską ludność głównie za dar uzdrawiania i poparcie dla Napoleona. Ciekawa postać, trochę legendarna, W Twojej okolicy jest macewa. Byłeś kiedyś? Najlepiej w jorcajt pojechać. Będzie ciekawie.

@Leszczym U nas był w niedzielę Maraton Warszawski. Oglądałem. Biegali po mojej okolicy. Na Krakowskim Przedmieściu był 39 kilometr. Jeden jechał na wózku. Polka wygrała wśród pań. Kiedyś też biegałem rekreacyjnie do 20 km. Nie więcej.

Tak dla wielu zbyt ciekawą. Gdy byłem młodszy było mi lepiej. Z czasem ludzie szukają stabilizacji. Tu trzydzieści lat jest taką nieprzekraczalną granicą. Wszyscy mają już żony i dzieci, poukładane życie. A ci ciekawi zostają na lodzie. Sami. Może czasem się znajdzie jakaś artystyczna dusza jedna, czy druga. Jednak wybór jest zawężony. Dziękuję. W moim przypadku to tylko cud jest możliwy a te jak wiadomo zdarzają się rzadko. Dobrze, gdy są zdrowe. U mnie to byłoby toksyczne. Tak to najczęściej bywa w naszym kraju, że ludzie są z katolickich rodzin. I z czasem wracają. Niestety często do tej naiwnej wiary dziecka komunijnego. Nie rozwijają się. Ale u Ciebie to co innego, bo jeździłaś na oazy, a tam formację mieliście całkiem niezłą. Znałem wiele osób z tego ruchu. Nie wiem czy wiesz, ale ksiądz Blachnicki uczył się tych metod od Zielonoświątkowców. Czyli coś z moich klimatów. Znałem kilka osób, którzy z nim współpracowali. Raczej Bóg. Wiary może nie być wcale, a cuda się dzieją. Wiele lat zajmowałem się modlitwą wstawienniczą, zatem znam ten temat. To ciekawe będzie. Takie świadectwa moją swój niepowtarzalny odcień. Każda historia jest inna. Życzę powodzenia. Nie ma co się bać. Ja kiedyś mówiłem swoje świadectwo nawrócenia do 8 tysięcy ludzi. I jeszcze żyje, a nawet nic mi się nie stało.

To prawda. Ładnie przetłumaczone.

@Krzysica-czarno na białym Takie drobne życiowe pragnienia, czasem nie mniej ważne od tych wielkich.

@andrew Tak czasem bywa, że rozum zatrzymuje wyrażenie uczuć.

@Tymczasem W szczególe świata chwila ukryta.

@Czarek Płatak Kto by nie chciał do nieba.

@duszka Ja to zdecydowanie nie jestem autorem mojego życia. Los za mnie je pisze. Nie narzekam.

@viola arvensis Jak rozumiem tęsknota za Bogiem. W tym wymiarze wieczności też Bóg przytula. Choć nie zawsze.

Wiadomo skutki uboczne. Jednak gdyby nie brać byłoby jeszcze gorzej. Można tylko liczyć, że pojawią się za jakiś czas lepsze.

Między innymi po to one są, by ludzie byli grzeczni. Nie żebym krytykował en bloc. Czasem bywają pomocne.

Tak bardzo ładny. Są w różnych rozmiarach, po to by miały różną wysokość brzmienia. Mój jest z tych większych, o długości 45 cm. Ja też jestem spięty. Od chorego kręgosłupa. Granie na darbuce lub innych perkusonaliach działa rozluźniająco. Gdy jakieś naturalne rytmy, etno. Reggae, inne z Ameryki Łacińskiej lub Afryki. Odpalam coś na youtube i gram razem z nimi. Samemu to żadne zabawa, jak dla mnie. Od początku grałem w zespołach. Na początku w podstawówce graliśmy z kumplami na instrumentach własnej roboty. Potem już mieliśmy prawdziwe. Fajnie. A teraz jesteś wierząca? Jak? Je jestem chrześcijaninem z nawrócenia Najbliżej do charyzmatycznego protestantyzmu. Z wychowania to inna bajka. To straszne. I to jeszcze w lecie. Ja się nie zarażam. Nie miałem jeszcze żadnej choroby zakaźnej, za to innych mi nie brakuje.

Ja walczę z systemem niezmiennie od podstawówki. Z ludźmi nie. Nawet jeśli są jacyś nieżyczliwi, o czym nie wiem, to nie okazują tego.

Ja też fotografuje, co można zobaczyć wokół moich wierszy. Już od 7 roku życia, z przerwami do dziś. Wiedza też, jak najbardziej. Na pierwszym miejscu. Kiedyś policzyłem miałem w życiu ponad 50 pasji i nie były one takie powierzchowne jakby, ktoś mógł pomyśleć. Ale gram do dziś. Mam turecki instrument perkusyjny. Nazywa się darbuka. Reggae jak najbardziej, też.

Doberman ładny piesek. A w jej ustach to było uznanie, czy dezaprobata? Kobiety czasem wolą pieski od ludzi. Znałem takie. O jednej nawet napisałem wiersz "Kocham Kasię". Ja jestem od podstawówki antysystemowy. A systemy normami stoją. Choć są też normy współżycia społecznego, a te w większości są dla ludzi.

Ja pisałem o tym, co było dawniej, gdy byłem dwunożny, bo teraz to dla mnie są wszyscy bardzo mili i uprzejmi, niezależnie od płci. Wiadomo niepełnosprawny na wózku to święta krowa. Jedni omijają z daleka, reszta jest mega życzliwa. Mam inny obraz świata. Dużo lepszy.

A to mnie bardzo cieszy, że się udało.

Owszem, owszem ja też słuchałem i grałem bluesa przez pewien czas, ale potem przeszedłem na jazz. Za moich czasów to był Jarocin. Ale dla moich koleżków to był obciach tam jeździć. Zatem i ja nie byłem. Owszem też słuchałem nie tylko po znajomości z Markiem Jackowskim. Zaprzyjaźnionym z moją rodziną. Ale za młodu była, jak rozumiem, więcej niż ważna? I pozostawiła niezatarty jeszcze ślad. Może kiedyś wrócisz?

Znając życie to pewnie wkrótce wróci. A pewna nutka niepewności jeszcze nikomu nie zaszkodziła.

Ten wers odbieram, jako klucz do zrozumienia całości. Zachęty do określenia siebie poprzez zainteresowanie i zrozumienie ze strony drugiej osoby. Peelka sama nie daje rady, gdyż zagubiła się w zawiłościach własnej osobowości.

@sklepikarz Co się stało, to się nie odstanie. Nie ma co się zadręczać.

Fajnie, że też słuchałaś. Ja do dziś. Mam teraz powrót do tych klimatów. Stąd wiersz. Nie pierwszy raz zresztą. Przychodzi spontanicznie i mimowolnie A z rasta subkulturą/religią miałaś jakieś wspólne nitki? Muzyczny, czy losu? A jaki? Dziękuję za serduszko i pozytywny komentarz.

Biegaj lepiej na wolności. Bez smyczy. Normy to wynalazek Babilonu.

@Somalija Napisane bardzo dobrze. Robi wrażenie. Skomplikowały się nam relacje z Ukrainą. Niemcy uskuteczniają krecią robotę. Zobaczymy jak będzie po wyborach.