Rafael Marius

To bardzo ładnie z Twojej strony na dobry początek.

A im kto starszy tym bardziej mu się tak wydaje. Choć kolejne dekady na liczniku, a zmiany gdzieś tam, ale nie w naszej subiektywnej rzeczywistości.

Ładnie powiedziane. To życzę powodzenia i łagodnego bicia serca.

Tak to bywa właśnie. Czas zaciera ślady. Z prądem świeżych doznań ku nowej krainie. A czy szczęśliwej? Przyszłość opowie.

Pierwsze kasztanki już są na ziemi. Można pozbierać i zrobić ludzika albo ludziczkę jak kto woli. A jak tam ukochany na literkę P?

Szkoda, że nie naprawdę srebrne. Niektórzy byliby bogaczami. A tak biedę klepią.

Chyba, że betonowa cywilizacja upadnie i to one zwyciężą na jakiś czas. Dopóki nie nadlecą kolejni wędrowcy, którzy wezmą opuszczony teren w posiadanie. I cykl się powtórzy. Tylko po co komu taka gra? I czy na zawsze?

Trudno mi się wypowiadać. Nigdy nie miałem żony. I nie mam w planach. U nas w podstawówce była poligamia, a nawet więcej wolna miłość. Znaczy każda z każdym w ramach jakiejś puli, tych co weszli do tej gry. Reszta się mogła tylko oblizać. I bardzo mi się to podobało i w pewnym stopniu ukształtowało w tym temacie. Pozostaje mi tylko Ci wierzyć, gdyż nie znałem jej wcześniej. Nie mogę porównać. Czego jej życzymy, by znalazła miłość.

Tak owszem znam to z własnego doświadczenia. Jednak to dobre dla młodych, a ja mam już ponad pół wieku na liczniku i nie mniej chorób. Bardziej cenię sobie święty spokój stoików. Owszem zdarza się, choć czasem bywa na odwrót, że cierpliwy ugotuje jajko nawet w zimnej wodzie. Właśnie dlatego dobrze być na środku, gdzie przeciwieństwa zlewają się w jedno. Nie ma nawet mowy o urazie. Miło mi się z Tobą rozmawia. Ja mam dystans do uraz również.

Dziękuję za uznanie i serduszko.

Właśnie, właśnie u wielu nie była. A później się zmieniło. Choć ja miałem w klasie taką jedną, która tylko na pieniążki patrzyła. A tych mi nie brakowało zatem drzwi były otwarte. Tak pamiętam. Fajnie, że Wam się udało.

@Moondog Dziękuję za przychylność i zajrzenie.

Mój ojciec praktykował tą filozofię i tak mnie wychowywał. Nie powiem bym go słuchał, ale jednak wiele z niego i we mnie. Mówiąc dystans mam tu na myśli równą odległość zarówno do powierzchowności jak i zaangażowania dwóch skrajności jednego spektrum. Czyli złoty środek. Trudny do osiągnięcia, ale wart swojej ceny.

@Dekaos Dondi Czyli marne widoki na powodzenie.

@tomass77 Jak byłem mały grałem w szachy. Nawet chodziłem do klubu 2 lata. Ale już od dawna nie gram.

@Konrad Koper Może tak być niestety.

@Tymczasem Jak to mówią wypadek przy pracy.

Przecież żartuję tak samo jak i Ty. Kobiety też bywają poligamiczne. Miałem kiedyś koleżankę, która miała 3 narzeczonych. Każdy w innym kraju. Nieszczęśliwym zbiegiem okoliczności dowiedzieli się o sobie i porzucili ją wszyscy tego samego dnia. Zalewała się łzami. Taka wpadka. Skoro mężczyźni mogą być poligamistami to i kobiety też. Czemu nie, co w tym złego. Ja też byłem poligamiczny w młodości. Potem mi przeszło. Mam zrozumienie.

Owszem, owszem, a nawet Warszawa. Szczególnie obszar byłego getta, które częściowo zostało zrównane z ziemią. Potem przez kilka lat rosły tam całkiem bujnie rośliny ruderalne. Bezludzie. A teraz dzielnica Muranów zbudowana z gruzobetonu na gruzach getta. Są tam takie wyższe i niższe części. Ciekawa zabudowa. Na tej pierwszej hali ze zdjęcia rosła kiedyś na dachu całkiem spora brzoza, ale ją wycieli. Teraz takie małe na ścianach. Wyraźny znak dekadencji, upadku cywilizacji. Dziękuję za serduszko i ciekawy komentarz.

@ja_wochen Ludzie się przyzwyczaili i nie reagują.

Między powierzchownością, a nadmiernym zaangażowaniem jest właśnie dystans, czyli równowaga.

Bardzo mi miło, że się spodobało. Starałem się. Dziękuję za serduszko.

Wiola jest poligamistką ma 100 chłopaków.

Czyli poligamicznie. Nie każdy tak lubi.

@poezja.tanczy Ja dojechałam autostopem do Norwegii za pracą, ale z kolegą. To nie była robota dla dziewczyn. Za to moi rodzice jeździli razem stopem. Mama na wabika, a ojciec schowany. Tak to się robiło kiedyś. A gdy już miałem samochód zabierałem łebków. Po co powietrze wozić. Zawsze można z kimś pogadać.