Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rafael Marius

Użytkownicy
  • Postów

    9 487
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    77

Treść opublikowana przez Rafael Marius

  1. Ja też się uczę. To zadanie na całe życie, proces, który nigdy się nie kończy. Warto podwyższać swoją inteligencję emocjonalną. Każdy to może robić. Pytanie ilu chce?
  2. @duszka I tak nie ma innego wyjścia skoro jest jak jest i inaczej nie będzie.
  3. @samm Dziękuję z przychylność i zainteresowanie.
  4. @Sylwester_Lasota Dziękuję za przychylność i zainteresowanie.
  5. @Ewelina Różne bywają zmęczenia. Życiem te złe, ale i dobrze wykonaną pracą, pełne satysfakcji.
  6. @FaLCorneL Ja również mam takie pragnienia... w trakcie realizacji w bliżej nieokreślonym terminie.
  7. Błędy to wcale nie są atrakcją, chyba że dla dzieci w szkole. Z wiekiem wyrasta się z wyśmiewania z cudzych błędów.
  8. @andrew Wieczny jest tylko Bóg i dusza, a cała reszta ulotna.
  9. Pamięci nie da się wymazać.
  10. Czasem lepiej trzymać język za zębami w takich sytuacjach.
  11. @Bożena De-Tre Ładnie napisane. Niepojęte są zrządzenia losu.
  12. Oni się urodzili na samym początku, to i owo pamiętają. Szczególnie ojciec, który ma bardzo dobrą pamięć. Choć mama miała dużo gorszą sytuację, bo musieli się przez całą wojnę ukrywać na wsi. Dziadek był przed wojną politykiem, jednak nie zdecydował się ewakuację z władzą do Rumunii. Tylko został tu, zatem był na liście do likwidacji. Gestapo całą wojnę go szukało. Żyli w ciągłym lęku. Wielokrotnie musieli zmieniać miejsce zamieszkania, bo ciągle na nich Niemcy polowali.
  13. I co tam będziesz robić?
  14. Plac zabaw na moim osiedlu faktycznie teraz smutny, bo większość dzieci, mam, babć jest z Ukrainy, a im nie do śmiechu. A te nieliczne polskie też jakieś markotne. To już nie te czasy, gdy na podwórkach słychać było śmiech.
  15. Wiem coś o tym. Ja jestem drugim. Moi rodzice urodzili się w trakcie wojny.
  16. Zależy gdzie. W Warszawie jeszcze lato pełne kwiatów.
  17. I oby tak zawsze było, aż do końca. Niestety wiele osób wciąż jeszcze tego nie odkryło. Dobrze, że piszesz.
  18. Prosto do grobu, jakby nie patrzeć.
  19. @bronmus45 Ci co zmienili miejsce zamieszkania tęsknią za krainą dzieciństwa. Ja prawie całe życie w Warszawie.
  20. Zatem życzę pomyślnych wiatrów pod szczęśliwą gwiazdą.
  21. @ja_wochen Dziękuję za serduszko i zajrzenie.
  22. Tak jak najbardziej dostrzegłem lekką ironię.
  23. @Tectosmith Dziękuję za serduszko i zajrzenie.
  24. Nie ma życia bez rytmu.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...