Rafael Marius

W naszej kulturze z przytulaniem się na pewno. Z emocjami to zależy jakimi. Okazywanie gniewu i złości przychodzi mężczyznom dość łatwo. Przynajmniej w moim pokoleniu i poprzednich. Natomiast u 20to latków to i z tym są problemy. Młodszych nie znam na tyle, by zaobserwować. Aczkolwiek mnie to ominęło. Ja przez całą podstawówkę przytulałem się i chodziłem za rączkę z moim najlepszym kolegą. I nikt nie patrzył na nas krzywo. On był najgorszym łobuzem w całej szkole, a ja niewiele mu ustępowałem. Do tego byliśmy najbardziej aktywni w stosunkach damsko męskich. Nie musieliśmy się obawiać, że ktoś będzie kwestionował naszą męskość lub podejrzewał o homoseksualne skłonności.

Również w niektórych terapiach grupowych wykorzystuje się wzajemne przytulanie uczestników. Na tych, które ja prowadziłem tak właśnie było. Dla niektórych nie było to łatwe, ale na koniec dnia byli zadowoleni, że się przełamali.

Zatem życzę pomyślnych lotów i udanych wakacji.

Zrozumiałem że peel narzeka, że popełnił jakiś błąd. A jaki to ja nie wiem.

Moi znajomi byli w zeszłym roku w podróży ślubnej na Zanzibarze i w Tanzanii. Właśnie na przełomie listopada i grudnia. Byli bardzo zadowoleni.

@slow Czasem błędy mogą bardzo boleć i pojawia się obwinianie. Kiedyś przez to przechodziłem.

Też mam podobne plany, jak zdrowie pozwoli, bo u mnie to nigdy nic nie wiadomo. Może najlepiej w listopadzie, bo u nas już będzie brzydko, a tam taniej, poza sezonem.

24 czerwca obchodzimy światowy dzień przytulania. Wtedy w Warszawie można pójść w określone miejsca i przyłączyć się do celebracji. Nawet raz przypadkowo trafiłem. Wrażenia całkiem przyjemne.

To masz szczęście. Ja w tym roku trzy razy motyla widziałem. Jutro ma być w Warszawie 25 stopni. Dobry czas dla motyli.

@violetta Mam takie biało żółte jesienne kwiatki z bardzo dziwną pszczółką. Było ich ma nich wiele. A te motylki to teraz widziałaś?

@lore1212 Ja akurat nikogo nie znałem o takich celach i przemyśleniach. Tak to już jest, że drogi przecinają się tylko tym podobnym do siebie.

@Korniey Z reguły tak bywa jak piszesz, ale są też dość liczne wyjątki.

Dziękuję za uznanie i serduszko. Jeszcze niedawno to my byliśmy uchodźcami. Sam mam w rodzinie osoby, które uciekły przed komuną na Zachód i zostały tam dobrze przyjęte. Mieszkają w kilku krajach do dziś. Ja też mogłem prosić o azyl polityczny w Norwegii. Miałem tam pracę, ale jednak wróciłem. Niestety pamięć ludzi jest krótka, a dla młodych to tylko historia. Władze są niekonsekwentne. Z jednej strony przez Polskę przeszło 8 mln uciekinierów z Ukrainy, a z drugiej nie chcą wpuścić kilku tysięcy osób, tylko dlatego, że mają nie ten co trzeba kolor skóry, religię, czy kulturę. A przecież dla większości z nich, podobnie jak dla obywateli Ukrainy jesteśmy tylko krajem tranzytowym. Z drugiej strony w moim bloku mieszka kilkaset osób z różnych stron świata i też przecież nie spadli z nieba. Ktoś ich na granicy przepuścił. Mają legalny pobyt na różnych zasadach. I większość z nich to nie są Europejczycy. Dziwne rzeczy się dzieją...

@Tectosmith Dziękuję za przychylność i zainteresowanie.

@Daria Katarzyna Odbudują i ponownie nadejdzie zniszczenie. Taki to już cykl nie wiadomo dlaczego.

@Andrzej P. Zajączkowski Bardzo ładnie. A jak o naturze to zawsze miło przeczytać.

@Tymczasem A ja jestem abstynentem na 100% od 30 lat. Strachowi patrzę prosto w oczy. Straszny z niego tchórz szybko ucieka.

Pistolet na wodę święconą do poskramiania demonów wszelakich.

@aniat. To chyba o moim dziadku ze strony mamy.

Wiele jest niezgodnych z prawem, ale są i takie przypadki, które są w pełni legalne. I z tymi to już można walczyć jedynie własnymi siłami, gdy się je ma.

Ale one też muszą mieć licencje od państwa, która może być cofnięta. To tylko delegacja siły, a nie siła sama w sobie.

@iwonaroma Przed stworzeniem świata z niczego. Choć to pewnie nie o tym.

Będzie bezpieczniej. A cynglem to najczęściej bywa wymiar sprawiedliwości. Państwo ma monopol na użycie siły. Choć wyroki śmierci póki co w naszym kraju zawieszone, a skazani chodzą na wolności, bo w więzieniach nadkomplet.

A dla mnie to nie ma sprawy, bagatelka. U mnie liczy się teraźniejszość z niewielką domieszką przeszłości. Lubię miłe wspomnienia od czasu do czasu. A przyszłość nie gra prawie żadnej roli, zatem i nadzieja nie pojawia się na scenie.

Panie ze smutkiem, a panowie ze złością do pary. Tak statystycznie.