Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Radosław

Użytkownicy
  • Postów

    1 996
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    4

Treść opublikowana przez Radosław

  1. Masz na myśli jakieś ponadczasowe stworzenia ;) ?
  2. Piękny wiersz. Schować się w płatkach śniegu - wyzwanie !
  3. Bardzo trudny i poruszający temat ujęty w formę, która nakłania do refleksji. Mimo, że w moim odczuciu tekst ma w sobie pierwiastek ironii, to wydje mi się empatyczny i wypełniony współczuciem. Wart przleania na papier. Pozdrawiam
  4. Potwierdzam. Intrygujący wiersz. Jest napięcie. Może trochę przytłoczony czasownikami, ale z dugiej strony jak śmiałkowie to i działanie. Pozdrawiam
  5. @jazzkółka A jak motyl usiądzie na liściu? ;)
  6. Jak komuś potrzebny but niech się buntuje. Banał jest ok, choć często omijany.
  7. Może to kwestia gustu ?
  8. Dlatego SZTUKA kochania ;) Pozdrawiam
  9. @Marek.zak1 To fakt, zwłaszcza przyjemne.
  10. Cieszę się, że Cię rozczarowałem ;) Pozdrawiam
  11. @Rafael Marius Można też nikogo nie krzywdzić.
  12. @duszka Dziekuje za ciepłe przyjęcie Pozdrawiam
  13. Ujmuje mnie ten wiersz, a w szczególnosci puenta. Pozdrawiam
  14. Ci, którzy gonią za motylami, kochają tylko przez chwilę. Czas dotknie niewinne skrzydło, odwoła co sercu miłe. Inaczej ci, którzy w pożółkłym liściu potrafią odkryć piękno i życie.
  15. Chcociaż to nie moje klimaty, to puenta wymiata. Przgladam się w lustrze ;) Pozdrawiam
  16. @Nata_Kruk Ciekawy zabieg. Wiersz wymaga dopracowania. Odkładam na jakiś czas, ale wrócę. Dziękuję.
  17. Niekoniecznie.
  18. Traktuję to jako Twoje osobiste odczucie, któe daje mi do myślenie. I cieszy mnie to , że odnisłseś się bezpośrednio do wiersza.
  19. @Dared Czytam z uwagą . Sztuką jest wychwycić między niedopowiedzeniem a sednem przekazu.
  20. Staram się ważyć słowa i mam wrażenie, że wiersz nie jest przegadany. Tym bardziej dziękuję za Twoje odniesienie. inspiruje mnie, żeby pomyśleć jeszcze o treści utworu. Dziękuję
  21. @Dared Tak? A Czym motywujesz swój komentarz ?
  22. Wiersz jest jak najbardziej w stylu autorki: w moim odczuciu - lekko i zwiwenie, a jednocześnie (mimo treści) z bólem istnienia. Oczywiście nad warsztatem zawsze można pracować, a serce .... przyjąć ;) Pozdrawiam ps. Dziękuję Wam za dyskusję pod wierszem, bardzo ciekawe przemyślenia.
  23. @Rafael Marius Jeśli ubierze się to w odpowiednie wersy, to czemu nie. Pozdrawiam
  24. Mam podobnie i myślę, że to z natury ;) Pozdrawiam
  25. Za wszelką cenę próbuje się wkupić. Zatacza kręgi. Trafiony, choćby spojrzeniem, kończy pod ścianą, kisząc w kapturze swój dzień. A gdy jest już po wszystkim, na szkolnym boisku w towarzystwie piłki mierzy się z zachodem słońca, po czym wraca do domu i więdnie jak niepodlewana zamia.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...