Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Radosław

Użytkownicy
  • Postów

    1 996
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    4

Treść opublikowana przez Radosław

  1. @Wiesław J.K. @Tectosmith Dzięki.
  2. Z pozoru nic wielkiego - - coś na wzór akcji lato w mieście, lecz zanim słońce zaprosi na sjestę: Pewien mężczyzna o fioletowo sinej twarzy, pełnej zastygłych kraterów, opierając plecy, o betonowy kosz na śmieci, zasypia w najlepsze. Ileż to razy, za tak zwany święty spokój, przychodzi nam płacić wysoką cenę.
  3. @viola arvensis Dziękuję, chociaż w sumie to taki slim fit ;)
  4. "O co kaman" - dobre ;) !
  5. @Alicja_Wysocka Alicjo, jednak przyznasz , że zdarzją się również perełki :)
  6. Zabierze twój czas i uwagę. Pustym wersem wychłoszcze serce. Tylko go czytaj, czytaj i przyjmij, że nie znalazłeś niczego więcej.
  7. @poranki Dziękuję.
  8. Pewnie co cżłowiek to i koncepcja, jednak wiele nas łączy.
  9. @Alicja_Wysocka Na szczęscie na wszystko nie mamy wpływu ;)
  10. Gonić za odpowiednim rozmiarem, albo próbować skroić szczęście na miarę, by w końcu dojść do wniosku, że z powodzeniem, a nawet i bez, można do niego dorosnąć.
  11. Dzień Dobry Nato Tak. Po czasie przemyślałem jeszcze raz ten teks i naniosłem poprawki. W moim odczuciu teraz lepiej oddaje moje wątpliwości ;) Pozdrawiam serdecznie.
  12. Dziekuję Duszko za twoje słowa. Można też przyjąć opory, by być bliżej siebie i tym samym bliżej świata. Pozdrawiam ciepło
  13. Bardzo dobry utwór ! Zostaję.
  14. Mówią, że czerń pasuje do wszystkiego. Chcąc nie chcąc, nazywam rzeczy po imieniu: Jeszcze wczoraj tu był, ze słowem i mową ciała, a dzisiaj myśli plączą się po pustym domu. Spacerując z ciszą pod rękę, odwiedzam bliższych i dalszych, kochanych i tych, których widziałem w zarysie. Rozmawiam z nimi i bardzo powoli, a wręcz opornie, uczę się, jak łączyć czerń z błękitem.
  15. @miauczenie owies Wierszyk nie jest delikatnie mówiąc dość dobry, ale utożsamiam się z nim. Pozdrawiam i dziękuję za komentarz i korektę.
  16. Tu jak zwyke dużo się dzieje. Momentami przewrotnie i z humorem, chociaż przebja się przez to rysowanie pępkiem po gorącym asfalcie.
  17. - Tatusiu, tatusiu! Nie mogę się pozbierać. Upadłem, zanim dno dobiło zera.
  18. Ujmuje mnie możliwość szerokiej interpretacji. Dla mnie miniatura ma bardzo pozytywny wydźwięk i wiąże się z obdarowaniem "pustego życia".
  19. @Waldemar_Talar_Talar Z pewnością. Tylko pytanie o pojednanie. Pozdrawiam
  20. @Leszczym Brakuje konstruktywnych w cudzysłowiu kłótni.
  21. @iwonaroma Chyba, że ktoś się zecyduje na trumnę. Oby to nie był gwóźdź do trumny dla przyszłych pokoleń. Pozdrawiam Iwona i dziękuję za refleksję
  22. Tak, niewątpliwie, dzieci potrafią nadać treści wyjątkowy wymiar. Pozdrawiam i dziękuję za zapoznanie się z tekstem.
  23. dzielenie podzielonych żółć przesiąknięta jadem i brak nadziei na rozejm to najzwyklejsza codzienność pod biało czerwoną lecz raz na kilka lat wojna polsko polska wchodzi w decydującą fazę a my tak zwani statystyczni ukryci w boksach za kotarą szykujemy długopisy do strzału
  24. @poezja.tanczy Myślę, że nawet siedmiolatka stać na głęboką refleksję.
  25. Co tu dużo pisać. Piękny wiersz Świetny pomysł. Pozdrawiam.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...