Radosław

zabierz mnie raz jeszcze w ciemne korytarze pokaż wszystkie miejsca gdzie o własne nogi potykałem się próbując znaleźć drogę wyjścia wejdźmy razem w słabość w ranę

można ją złowić nawet z drugiej ręki można też rozmienić na tysiąc jeden drobiazgów

@Kwiatuszek Dziękuję. pozdrawiam

@FaLcorN A mądrość serca ?

@FaLcorN Myślisz, że serce nie ma nic wartościowego dodania ?

"Rozedrzeć na kawałki promyk" - mistrzostwo.

@Alicja_Wysocka Dziękuję za Twoje spostrzeżenie Alicjo. Może to "w końcu" w innym świetle stawia całą sprawę.

niejeden raz łączyłem kropki w nieskończoność aż w końcu wpadłem na pomysł by pójść po rozum do serca

zszedłem na dół po cebulę wróciłem ze łzami

@Tectosmith dziękuję.

@Tectosmith Dziękuję. Literówki i ciągłe poprawki to moja przypadłość.

Ciekawy wiersz. Zatrzymał. pozdrawiam

@violetta Dziękuję.

kiedy droga ekspresowa wiodąca z centrum na północny wschód jest udrożniona niewiele trzeba by znaleźć się tam gdzie brak zasięgu sięga aż do dna zapomniałbym uważaj na zjazd

I wiersz co jesz. Pozdrawiam

Nie wszystko mi się tu sklada, natomiast wiersz sięga głębiej i za to Ci dziękuję.

Przeczytałem z przyjemnością. Chciałbym zawrócić lato i lata. Pozdrawiam.

@Konrad Koper Dziękuję. @Nata_Kruk Tak, rzeczywiście celna uwaga. Myślałem jeszcze, żeby napisać - wraz ze smyczą ;) Pozdrawiam, dobrego wieczoru.

zrobiły we mnie swoje tylko czekać a zerwę się im ze smyczy

uchwyci światło które jeszcze nie zdążyło do nas dotrzeć podobnie jest z miłością jeśli masz na nią jedynie oko

od kiedy wstałem gruntuję serce

już od dawna nie jesteśmy na czasie grudzień nazywamy majem tykają nam dni bez wskazówek na zegarze

Bardzo ładne. Takie majowe ;)

nie podlega przecenom nawet gdy kończy się sezon

@Alicja_Wysocka :)