Poezja to życie

@A-typowa-b Dziękuję bardzo i cieszę się, że Ci się podoba mój wiersz:) Jak wena przychodzi to trzeba jak najwięcej pisać:)

@Marcin Szymański Dzięki wielkie i cieszę się, że Ci się podoba::)

Spaliłem do Ciebie Wszystkie listy miłosne I szepcząc coś pod nosem Czekałem na pogodną wiosnę Która ukoi mój ból i stratę Po kimś takim jak Ty I już dawno wyschły moje łzy Bo to koniec pięknej bajki I nie ma już królowej ani króla Wyschła już dawno temu Twoja pachnąca słodką różą skóra...

Czuję na swojej skórze Potężne dreszcze I wciąż padają Jesienne deszcze A my spowici mrokiem Nie dostrzegamy światła miłości Nie ma w nas smutku Ani radości Tylko czyste wyrachowanie Dnia codziennego Tak w swej istocie okrutnego A jednocześnie tak pięknego Unoszącego nas na falach błękitu Czy padamy na kolana Z zachwytu?

Jesteś ogniem Który rozpala Namiętności żar A my jesteśmy Tacy wyjątkowi Na tle innych par Bawiąc się życiem Z błękitnego snu utkanym Tak dobrze nam znanym Rzucając się sobie W objęcia Młody chłopak i dziewczyna Z dawno zapomnianego zdjęcia

Pójdę tam Gdzie mnie wiatr poniesie I twój delikatny dotyk Jak piórko mnie uniesie Na szczyty gór W obłoki chmur Będę razem z tobą W świecie miłości Nie mogąc wyzwolić się Ze szponów dzikiej namiętności

@Anastazja Sokołowska Cieszę się:)

@Wędrowiec.1984 Różnie to bywa.

@kwintesencja Różne mogą być pola do interpretacji. Pozdrawiam:)

Jeden oddech Jeden grzech Jedno ciało Jeden śmiech My w objęciach I stracony świat Znam to dobrze Od tylu lat Gdy droga do zatracenia To droga do niespełnienia Marzeń i snów Wszystko się zagmatwało znów...

My przesiąknięci mrokiem Na wskroś sobie oddani I tacy zakochani Patrzymy jak czas płynie A mgła osnuwa dolinę I nic nie jest Tym czym było Wszystko jest snem Który trudno objąć rozumem A nasze dzikie żądze Przepadły wraz z tłumem I padał deszcz styczniową porą...

Idę przez puste pokoje Znoszę wszystkie znoje I szukam cię po okolicy Czy zgubiłaś się tam Na tej ostatniej ulicy? Gdzie zasłonił światło mrok I uciekł gdzieś twój krok Został w głowie tylko strach i szok W styczniowy dzień...

Mój los tak jak Twój Jest w gwiazdach zapisany Więc wykorzystajmy czas Który jest nam dany I popłyńmy na falach Dzikiej namiętności Bo chcę posmakować Razem z Tobą odrobiny miłości Która uniesie nas wysoko Na rajskich skrzydłach Tam do nieba Tego nam trzeba

Kochaj mnie I poczuj się ze mną Jak we śnie Takim upragnionym I wymarzonym I pozwól mi zatrzymać Twoje łzy Chcę zobaczyć Jak kwitną białe bzy I kwitniesz Ty Piękna dziewczyna I słodkie sny To prowadzi mnie W objęcia czegoś niewiadomego Takiego cudownego Jak powiew morskiej bryzy Unosi mnie wysoko Tam w górę Ponad błękitną chmurę Bo nie ma nic Prócz Ciebie Boskie ciało Afrodyty W szmaragdowym niebie

@walvit No tak. Erotyki nie są wcale takie łatwe do napisania. Dziękuje i cieszę się, że Ci się podoba:) @Marek.zak1 Trwaj chwilo trwa. Jesteś taka piękna:) Dzięki i cieszę się, że się podoba:)

Twoje uda Jak płatki kwiatów Rozchylam tak szeroko Bo jesteś moim światem I bajką fantastyczną Kobietą mi bliską Osobą magiczną I żyję dla Ciebie Kradnąc Twoje pocałunki Bo w ogrodach rajskich Bawimy się naszymi ciałami Szepcząc do siebie półsłówkami Niech ta bajka trwa...

Zimny wiatr Otula nas Swym chłodem A ja szukam W Twoich ramionach Tego szczęścia jedynego Takiego pięknego Bo oddycham Tobą W zimowe noce i poranki I razem z Tobą Puszczam na jeziorze Kolorowe wianki

Przez horyzont uniesień I przez chłodny wrzesień Trafiam w twoje ramiona Bo taka piękna jest Zatracenia strona Jak piękny anioł Który delikatnie muska Twoją skórę Czas pokazać w końcu Prawdziwą dziką naturę Aby trafić gdzieś tam Po śmierci...

Mówisz do mnie Takim niewyraźnym głosem A ja czuję pismo nosem Bo życie płynie do nas falami A my zatrzymujemy czas Między palcami Chowając się ze strachu Przed niepamięcią życia Przecież my wszyscy Mamy tyle do ukrycia!

@Marcin Szymański Dziękuję i również pozdrawiam:)

Maluję twoje ciało W barwy nocy I zakrywam cały świat Przed tobą Bo jesteś Moim natchnieniem Sennym, letnim marzeniem Który unosi mnie Tam wysoko na skrzydłach weny Jeszcze nie poznałem Twojej ostatecznej ceny

Strumień świadomości I płacz z bezsilności To mi po tobie zostało Jeden wstrętny uśmiech I sztywne ciało A ból to był tylko Zwykły ból Umarła królowa i król! Smutny koniec bajki...

Jak piękne sny Jak w deszczu łzy Jesteś tylko ty I zwiędła róża Na cmentarzu Która prowadzi mnie Przez mroczne doliny Dlaczego tak szybko Mijają nam godziny? Razem ze sobą spędzone? Całe życie zaprzepaszczone!

Miasto śpi A ja czuwam Sprawuję miłosną Posługę nad tobą I spełniam twoje sny Przecież już dawno Zamarzły jak lód twoje łzy I zupełnie nowe Szczęście się objawiło Tylko razem z tobą Było zawsze miło I przyszedł chłodny ranek Po upalnej nocy...

@Marcin Szymański Dzięki. Cieszę się i również pozdrawiam:)