Poezja to życie

Miłość jest jak fale wezbranego oceanu Nie możesz pozbyć się tego stanu Podniecenia pierwszych pocałunków Kochanków mokrych ciał Potem się rozstali Widocznie los tak chciał I został tylko zapach perfum Na jej skórze Była taka piękna W nagiej naturze Potem znowu oddawała się Namiętnym pieszczotom Ale już z innym Bo ta historia Nie skończyła się żadną tęsknotą Były znowu pocałunki O zapachu miodu W lipcową noc Gdy schowali się Znowu pod koc I czule się obejmując Mówili sobie sprośne słówka Miejsce między jej udami Było pachnącym kwiatem A on spijał nektar Z jej ciała To właśnie namiętność Tak działa Jej czerwona róża drżała z rozkoszy Go przed ujarzmieniem jej nic nie spłoszy Miłość jest jak fale wezbranego oceanu Nikt nie chce uciec od tego stanu

Przez twe dłonie kwitnące Idę tam gdzie bzy pachnące Chcę zapisać prawdę O tobie na czarnej kliszy Chcę poczuć twój zapach Wśród nocnej ciszy Twój pocałunek To dla mnie lek Budzi mnie z samego rana I oplata mnie czułością Jesteś moim skarbem Moją jedyną miłością I kiedy cię przytulam W twe objęcia się wtulam Zalewa mnie żar To z niebios dar Unosi mnie wysoko I kocham cię tak głęboko Spijam nektar z twoich ust Jesteś taka piękna Ty i twój biust Tak szybko i dobrze Trafiłaś w mój gust

Tak cię kochałem Tak cię potrzebowałem A ty odrzuciłaś moje uczucie No cóż tak musiało być Nie myliło mnie przeczucie Chciałaś żyć w przyjaźni A ja nie mogłem tego pojąć W swojej jaźni Pragnąłem cię Kochać z całych sił Tak chciałem Z tobą bym tylko żył A ty nie chciałaś Tego nie rozumiałaś Bo serce odrzucone To serce złamane Smutne i pogrzebane Umierające w samotności I rozpaczy Ale przecież Ty miałaś mnie gdzieś Dla ciebie To już nic nie znaczy Przez ciebie cierpiałem Nikt tego nie wytłumaczy Bo serce złamane To serce zranione I tak bardzo odtrącone I płaczę w samotności Bo w moim sercu Nie ma już radości Ani kwitnącej miłości Zburzyłaś cały mój świat Zniszczyłaś jak zwiędły kwiat A znaliśmy się od kilku lat

Piękna jest miłość Nie mam jej nigdy dość! Manewruje między światami Byliśmy tacy sami Pięknie odziani I w sobie tacy zakochani W swoim uczuciu niepokonani Nasze dłonie były jak płatki róż A na ziemię sypał się kurz Pocałunki zbliżały nas do siebie A słońce świeciło mocno na niebie Piękna jest namiętność Nie mam jej nigdy dość!

Kiedy się w Twoje Oczy głęboko wpatruję Wtedy mięte Do Ciebie czuję I gorąca fala namiętności Zalewa nagie ciało Tego było mało Tego brakowało Uczucia które unosi Wysoko do samego nieba Kochać i pieścić Cię całą Bo tak muszę Bo tak trzeba

@Krzysztof2022 Dziękuję bardzo i cieszę się że ci się podoba:) pozdrawiam @Rodrigo de lagarza Bardzo dziękuję za pozytywną opinię i pozdrawiam:)

Przez pola błękitu Szukam twego kolorytu I chcę cię całować Aż do bladego świtu Czuć twój zapach Boski nektar na skórze Jestem rozmarzony Ukryty na chmurze I śpiewam pieśni miłosne Dobry Boże! To nie jest żałosne! I wciąż czekam Razem z tobą Na piękną wiosnę Która nadejdzie Pewnego poranka Przywitam cię Z samego ranka Z otwartymi ramionami Gdy będziemy sami Będę obsypywać cię Namiętnymi pocałunkami Tak namiętnie i czule I podejdę bliżej Z całych sił cię przytulę I nie skończy się Noc ani dzień

Twoje piękne uda Czerwone i rozgrzane Są dla mnie doskonałe Są bramą do ogrodu rozkoszy I już nic mnie nie spłoszy Przed ich zdobyciem I boskiego nektaru wypiciem

@Waldemar_Talar_Talar Dziękuję bardzo i cieszę się:) Również pozdrawiam

@Gosława Ja uwielbiam:) Polska miała najlepszych poetów. Mickiewicz, Słowacki, Norwid itp. Ja piszę od 2 lat. Chciałbym wydać tomik ale to nie jest taka łatwa sprawa. Strasznie dużo wierszy mi się uzbierało bo pisałem nałogowo:)

Nie no dobrze wyglądasz:) Najważniejsze że jesteśmy tutaj na tym portalu bo łączy nas ta sama pasja i zamiłowanie czyli miłość do pisania wierszy:)

@Gosława Wena przychodzi i zabieram się za pisanie. Tak to działa. Gosławo Twoje poprzednie profilowe bardziej mi się podobało:) Pozdrawiam serdecznie:)

@A-typowa-b Cieszę się że Ci się podoba. Staram się pisać najlepiej jak potrafię i prosto z serca:) Pozdrawiam również

Twoje łzy Są dla mnie prawdą I objawieniem ostatecznym Wszystko inne Wydaję się być Czymś zbytecznym Bo ty jesteś Dla mnie kimś bezpiecznym Kochanką doskonałą Więc chodzę I całuję twoje ślady Przecież wiesz Mam dla ciebie Same dobre rady Zatopione w strugach deszczu W letniej burzy Czas nam się dłuży

W moich snach Jest miejsce na pocałunki I na odrobinę pieszczoty Trochę w sercu tęsknoty Za twoich zapachem Jak z boskiego raju Nigdy nie było Nam tak dobrze Jak w upalnym maju Dwa ciała złączone Bliskością połączone W letni upalny dzień Tylko my razem Tacy przytuleni I w siebie Jak w obrazek wpatrzeni

Pot, krew, ból i łzy Kochałaś mnie? Bo odeszłaś wtedy Gdy zakwitły bzy I w sercu mym Była tęsknota Czy to odwaga Czy już głupota? Odejść tak szybko i nagle Jak przemijający czas I już nie ma cię Ani nie ma nas Jest tylko wspomnienie Jak przy ognisku płomienie

Idę do ciebie Wyznaczoną ścieżką Tą kolorową Tą niebieską I chcę zdobyć Twój pocałunek A twoje ramiona To jedyny dla mnie kierunek Bo chcę trafić W twoje objęcia Piękna twarz Piękne ciało I czarno białe zdjęcia Na których jesteś ty I już nie płyną łzy Jest tylko radość wieczna I palący żar Gdy na dworze taki skwar

@duszka Dziękuję i cieszę się, że Ci się podoba:) Pozdrawiam:)

W twoich ramionach Zasnąć chcę I płynąć na falach błękitu Z tobą doczekać świtu I nie przejmować się Bólem i rozpaczą Przecież one nic nie znaczą W naszym świecie W naszym śnie Chcę zobaczyć Jak pragniesz mnie I nic nie jest tym Czym się wydaje Wielka namiętność Żarem się staje

@Marek.zak1 Dziękuje bardzo. Staram się:)

Trafię tam Między twoje uda O zapachu czerwonych róż Moja piękna! Nie wygonisz mnie już! Ze swojego serca i ciała Magia i czar Twojego uczucia Mocno na mnie działa Unosi mnie wysoko Do samego nieba Bo kochać przecież trzeba I pieścić czule Chodź do mnie Moja piękna! Mocno cię przytulę I obsypie cię pocałunkami O zapachu czerwonych róż Nie wygonisz mnie już! Ze swojego serca i ciała Bo przecież miłość nas wybrała!

Idąc w dzień lasem Czuję lato za pasem Takie ciepłe powietrze A słowa unoszą się Jak liście na wietrze Każde w swoją stronę Czuję takie gorące Słońce na skórze spalone Upał daje się we znaki Ze wszystkich stron I już nie bije Żaden kościelny dzwon

Kwiaty płaczą Gorzkimi łzami Nad światem przeklętym Kwiaty płaczą Gorzkimi łzami Nad życiem śmiertelnym Kwiaty płaczą Gorzkimi łzami Nad losem niezmiennym Kwiaty płaczą Gorzkimi łzami Nad zachowaniem wstrętnym

Do twoich ust Coś przyciąga mnie Jest czerwcowy upał A w moim sercu chłód Jedyne czego pragnę To miłości głód Do twojego ciała Coś przyciąga mnie W letnią noc Chcę być przy tobie Poczuć w sercu moc Mieć czas na gorące igraszki Nie być nigdy sam I nie przyznać się do porażki Coś przyciąga mnie Do twoich rozgrzanych ud Chyba liczę na cud!

Nie znam smaku twoich łez Ani nie wiem jak Smakuje czarny bez Odchodzę w siną dal A ty jesteś zimna jak stal Nie zobaczysz już Szalejących fal Śmiech I coś jeszcze Między nami Tylko to pozostało W dziwnej fazie Uniesione ciało Wykręcone na wszystkie strony Już dawno ucichły Weselne dzwony