Poezja to życie

Chłód nocy Zbliża nas do siebie A gorące poranki Oddalają I w tłumie Gubimy się Szukając ukojenia W oparach absurdu Ale spokój nie nadchodzi...

Gdy szarość nabiera barw Życie wydaje się lepsze I jest lampka Schłodzonego wina Brakuje tylko kobiety Tej jedynej i wymarzonej Która przyciągnie Mnie swoim słodkim zapachem Ale wszystko w swoim czasie Bo przecież nie pozwole By moje marzenia Rozbiły się o bruk...

A w tym roku lato jest chłodne i paskudne niestety...

Kawiarnia nad jeziorem Mrożona kawa i lody I Ty przy moim boku Tak kwieciście pachnąca Czegoś więcej mi Potrzeba do szczęścia? Może tylko bycia kochanym

To jasne Jak dwa plus dwa Że moja nadzieja Jest bardzo krucha Na twój powrót Z otwartymi ramionami Bo kiedyś byłem z tobą A teraz zostało mi tylko Karmić się samymi złudzeniami

Życie to Śmiech i płacz A śmierć To koniec niespodzianek I początek nowej Brutalnej rzeczywistości (Tam po drugiej stronie lustra)

Łzy smakują Tak jak zawsze Śmierć nie boli Już tak jak dawniej Oczy się śmieją A dusza płacze Bo życie to żart Kiepskiego poety

Pieniędzy nie zabierzesz Do grobu Ale swoją duszę uratujesz Przed mękami cierpienia Gdy zjednasz się z Bogiem Bo On już będzie czekać na ciebie Tuż za progiem I pokaże ci światło Które pokona ciemność I tą paskudną śmierć

Serca blakną Tak jak gwiazdy Nocą na niebie A ja tylko wypatruję ciebie Kiedy wrócisz W moje ramiona A nadzieja będzie tym Co pozwoli mi czekać Cierpliwie...

Nic nie ma Poza marzeniami I snami Z których jesteśmy utkani I znając swoje Miejsce w szeregu Noc jest dla nas sprzymierzeńcem A dzień wrogiem

Byłaś blisko A teraz jesteś daleko Ale dobre chwile Zostają na zawsze Głęboko w sercu Bo pierwszy pocałunek I pierwszy dotyk Tak łatwo jest zapamiętać Nawet gdy cały świat Próbuje zapomnieć

Bez ciebie umieram Fragment po fragmencie Bo ty nadajesz Sens mojemu istnieniu A gdy ciebie nie ma To wszystko inne traci na znaczeniu I kolory tracą swój blask Tak jak nocą gwiazdy

Tonę w rozpaczy Co to znaczy? Gdy nie ma cię Obok mnie A ja wciąż czekam Lecą minuty i godziny Gdy szukam twoich śladów I wraz z następnym Zachodem słońca Zdobędę cię całkowicie A czas nie będzie mieć znaczenia

Chłodna noc Odkrywa tajemnice W nas Tak jak Nasze gwałtowne Oddechy i drżące ciała Potem budzi nas Rankiem śpiew ptaków I nic już nie jest Takie samo jak wcześniej Tylko czas jeszcze Bardziej przyśpieszył A my gubimy się całkiem W tej matni

Każda podróż Kończy się tak samo Powrotem w twoje ramiona A rozstania mają Zawsze słodko gorzki posmak Bo wrócisz do mnie Jeszcze tego samego dnia A ja będę się rozkoszować Swoim pyrrusowym zwycięstwem

Oddechy niespokojne Noc tak daleka Życie jak wino Ktoś postradał zmysły Ciało kobiety Ból nie do opisania Światło w mroku Zginęły istnienia Los okrutny Piekło zamarzło

Demony istnieją Nie tylko w naszych głowach Ale i w rzeczywistości Zobaczysz je w ciemności Jak pełzają by zdobyć Słabego i kruchego człowieka Bo gdy jest sam Tam po drugiej stronie To nie ma nic Tylko wieczna pustka I dusza cała drżąca

Żyjemy nocą Gubiąc oddechy Razem w tańcu Nie modląc się o jutro Które nadejdzie i tak Zbyt szybko Witając nas Chłodnym powietrzem Z samego rana

Chowam się Przed tobą (W tłumie) Bo nikt mnie Tam nie dostrzeże Gdy odmawiam Swoje pacierze A słońce zachodzi Zbliża się noc Ona odkryje Wszystkie tajemnice Które są między nami

Parę słów Na pożegnanie I tęsknota Głęboko w sercu Bo przecież Nikt tak do końca Swojej drogi Naprawdę nie zna

Byłaś zawsze Promykiem słońca Na mojej drodze Byłaś zawsze Światłem które Rozświetla mrok W moim życiu Byłaś a teraz Ciebie nie ma Ale mam nadzieję Że wrócisz I każda chwila Spędzona Przy twoim boku Będzie wiecznością

Płynę (Nie zginę) I jak liście Na wietrze Uniosę się I wciąż będę grać W tej trudnej grze Zwanej życiem

@Robert Witold Gorzkowski Pandemia to była ustawka globalistów. Globalny reset ."Nie będziesz nic mieć i będziesz szczęśliwy' - Klaus Schwab (szef forum ekonomicznego w Davos). Świat bez narodów, bez religii i bez własności prywatnej. Nowy cyfrowy komunizm. To nam szykują globalne elity!

Czy każda bajka Kończy się W ten sam sposób? Ale to nie bajka To życie I ta przeklęta miłość Jak drzazga w sercu Oddala nas od siebie I nic już nie jest Takie jak dawniej

Miłość czy zdrada Życie czy odwaga? Szukaj odpowiedzi W gęstym tłumie Gdzie ktoś cię wysłucha Gdzie ktoś cię zrozumie A świat będzie dalej płonąć W jasno czerwonych barwach