Corleone 11

@Lidia Maria Concertina Bardzo Dobrze Napisane 🙂 . Równie dobrze, jak Bóg wygląda we fraku i z liściem, ktorego fragment wystaje spod krawędzi cylindra 🙂 . Serdeczne pozdrowienia.

- dla Belli i dla A. Istotnie, targ znajdował się w bliskiej odległości od bramy - nazywanej już teraz powszechnie, a w późniejszych latach i stuleciach urzędowo - Targową. Przekroczenie jej i wejście do miasta było oczywiście związane z uiszczeniem drobnej opłaty, dzielonej później przez miejskich skarbników na dwie części. Jedna wędrowała do rodzimych władz Jerozolimy, druga zaś, jak łatwo się domyślić - do władz rzymskich. Zuzanna i Jezus, pragnąc z jednej strony zapewnić bezpieczeństwo, spokój i swobodne zakupy zarówno sobie, jak i Soi z Olegiem, a z drugiej oddać - zgodnie ze słuszną, chociaż nie zawsze w jej drugiej części, regułą: "Bogu co boskie, człowiekowi co ludzkie" - posłużyli się tradycyjnym, wypróbowanym już wiele razy sposobem: iluzją. Tak, aby zapłacić za wejście, wyglądajac wszakże zupełnie inaczej. Szczególnie, że przecież Soa i Oleg, wyróżniający się wyglądem - już nawet przemilczając stroje - mogli bardzo łatwo zostać wzięci za osoby co najmniej podejrzane. Albo nawet za szpiegów. Przekroczyli więc bramę spokojnie i bez przeszkód, budząc niczyje podejrzenia. Wokół było, co zrozumiałe, barwnie, gwarno i tłoczno. - Chodzimy wszędzie razem - zaproponował Jezus, a Jego goście pojęli od razu, że jest to sugestia. Najpierw, na prośbę Soi, skierowali się w stronę kramów sukienników, chciała ona bowiem koniecznie obejrzeć - i wiadomo, że nabyć - kilka sukien, uszytych zgodnie z miejscową modą. Do tego pasujące obuwie i ozdoby - tak, aby czuć się chociaż trochę miejscowo: jak ktoś stąd, a nie z innego kraju, czasu lub wymiaru. A co za tym idzie, trochę mniej odróżniać się od ludzi wokoło, co jednak było zasadniczo trudne przy jej jasnej karnacji i blond włosach. Kupiwszy zatem dwie rzymskie suknie i za wskazówkami Zuzanny trzy stroje, noszone tradycyjnie przez Izraelitki, skierowali się do, sąsiadujących z sukiennymi, szewskich kramów. Bliżsi jednak będziemy prawdzie nazywając handlujących tam skórnikami. Rzemieślnicy ci bowiem oferowali swoje najrozmaitsze wyroby właśnie ze skór. Poczynając od całych wyprawionych skór zwierząt ze wszystkich - nawet najdalszych - zakątków Imperium, rzemieni i pasów przez bransolety, plecionkl i sandały, a kończąc na męskich spodniach i czymś w rodzaju kaftanów - jak dzisiaj powiedzielibyśmy - oraz na uzdach i siodłach. Jednak przy oglądaniu owych Soa krzywiła się i marudziła, nie znajdując nawet jednej sztuki odzieży ze skóry, wykonanej dla kobiety. Wszystko, co tam zobaczyła, uszyte było dla mężczyzn. - Co to za kraj i co za czasy! - narzekała, kręcąc głową. - Rozpanoszony męski szowinizm! Nic dziwnego, że to całe ich cesarstwo w końcu upadło... - Mój padawanie - zareagował JezusoMistrz. - Czasy są, jakie są. Taka jest kolej rzeczy, chociaż prawda - trochę bardziej sztuczna, niż naturalna. Ale na tym w dużej mierze polega rozwój: przemierzanie drogi po kręgu życia*. Przecież - kontynuował - pamiętasz nauki. Zatem?... - uczynił odpowiedni gest. - Tak, Mistrzu - zawstydzona Soa skłoniła się lekko. Oleg tylko milczał i uśmiechał oszczędnie, słuchając marudzeń żony. Za to był w przysłowiowym siódmym niebie, kupiwszy dwie lwie skóry z zachowanymi łbami, grzywą i ogonem oraz kaftan i pas. Jedna z nich była w prezencie dla księcia Jurija. Do rzeczy będzie wspomnieć, że zajęło mu kilka naprawdę długich chwil stargowanie do odpowiedniej jego zdaniem ceny. Przy czym Soa znów kręciła nosem, co jednak brało się po części z poprzedniego niezadowolenia. - Kochanie, a nie lepiej cieszyć się sukniami i ozdobami? - uśmiechnął się do niej Oleg, chcąc upozytywnić myśli żony. - Wspólnymi chwilami? Słońcem? Całym tym czasem? Gdy w odpowiedzi uśmiechnęła się do niego, dodał, chcąc sprawić jej jeszcze więcej radości: - Może poszukamy teraz kupców, handlujących owocami? Pewnie masz ochotę na świeże pomarańcze i winogrona... Cdn. * Określenia tego, bezpośrednio przecież nawiązującego do reinkarnacji, użył James Bond w obrazie "Skyfall" z 2012 roku: "To krąg życia" (końcowa scena w kasynie w Macau). Wygląda na to, że i on w nią wierzył... Voorhout, 13. Listopada 2023

Pozwolę sobie wyrazić wątpliwość odnośnie do powyższego.

@Monia Pozwól zaproponować "Złociste pola" w trochę zmienionej formie 🙂 - ale obrazową i z zachowaniem wspomnianych melodyjności i wyważenia. krew przestała krążyć jak martwe ciało dusza odchodzi zagubieniem w mrocznych korytarzach stęskniona za światłocieniami bez żadnych obrazów śmierci pragnie znaleźć klucz zatrzymuje się na chwilę wśród złocistych pól Serdeczne pozdrowienia.

@Nata_Kruk Przyłączam się do zatrzymujących się przy nastroju, przedstawionym przez Autorkę w "Echolasku" 🙂 . Serdeczne pozdrowienia.

@Somalija Skoro wiesz, dlaczego udajesz, że nie wiesz? Pisząc " (...) to już nie moja konwersacja (...)"?

@Somalija Komentarz do Twojego wiersza i odpowiedź Tobie dotyczyła Ciebie.

@Lidia Maria Concertina W nawiązaniu do komentarza poezja.tanczy dodam, że również pomysłowy 🙂 . Serdeczne pozdrowienia.

@Somalija Ależ Twoja. Wróć do mojej odpowiedzi sprzed piętnastu godzin. O ile oczywiście zechcesz. Dobrej Niedzieli.

@Nata_Kruk Miło mi, że spodobała Ci się ta moja kombinacja 🙂 . Spokojnej nocy.

@Somalija Wyjaśniłem powyżej,o co dokladnie chodzi.

@Somalija Prawda, że chodzi o coś innego niż moje pozwalanie? @Tectosmith Forum literackie ze swej natury jest po to, aby publikować to, co się napisało. Poezję i prozę tworzymy według pewnych zasad - zatem dobrze jest je znać. Albo mamy odwagę ustanawiać własne reguły i przecierać nowe scieżki. Zgadza się? Ponadto na samej górze "Wierszy gotowych" i na samej górze "Prozy" umieszczono wzmianki o konstruktywnej i pozytywnej krytyce. Tak? Praktyka i doświadczenie w danej dziedzinie czynią nas w niej mistrzami, prawda? Zgodnie z łacińską sentencją i angielskim powiedzeniem. Oczywiście, tak zwane wyczucie też jest ważne. Ponieważ Twoją wypowiedź odebrałem po części osobiście, zapytam Cię, kiedy napisałem coś personalnie przeciw Tobie w zbliżenie (=podobnie) negatywnym tonie? Serdeczne pozdrowienia 🙂 .

@Łukasz Jasiński A jaki związek z rozwodem ma listopadowy las? @Somalija "Uwiedziony" jest innym słowem.

@Somalija Chodzi o to, że kolokwializm/y - z racji swojej natury - nie pasuje/ą do wiersza/y. Ty możesz go/je lubić, owszem. Ale wiersz/e go/ich nie lubi/ą, bo mu/im z nim/i nie do twarzy. Przecież to wiesz i rozumiesz. Jak i to, że wiersze pisze się przede wszystkim z innego powodu niż ten, że lubi się pisać.

@Kamil Olszówka Zgadzam się z Natą, że niedociągnięcia należy poprawiać - także w powyższym wierszu. Na przykład usunąć akapit w pierwszej zwrotce, skoro w kolejnych go nie wprowadziłeś. Lub zacząć wielką literą nazwę koronacyjnego miecza królów polskich. Miło mi było przeczytać Twój następny wiersz 🙂 . Serdeczne pozdrowienia.

@Kamil Olszówka Pozwolisz Kamilu, że wrócę do tematu - czyli Twojego wiersza, pominę zaś milczeniem poziom powyższych docinków. Z wiadomego powodu. Nigdy próbowałem napisać wiersz w prezentowanym przez Ciebie stylu i wydaje mi się to trudnym zadaniem 🙂 . Jednak niezależnie od stopnia trudności stworzenia takiego utworu - która to kreacja wygląda na proste dla Ciebie zadanie - zdajesz się powielać propagandę, serwowaną nam przez media "głównego nurtu". Co powoduje, że myślisz - a w konsekwencji piszesz - tak, jak tamtejsi propagandyści chcą, abyś myślał. Serdeczne pozdrowienia.

@Somalija Zaproponuję trzy zmiany: - "i linii ciągle odtwarzającej się codzienności" - "w kółko" jest kolokwializmem; - "rozświetlony" zamiast "rozświeltony"; - "wzniesione" zamiast "podniesione", ponieważ następnym słowem jest "ponad". Pozdrowienia Autorce.

@RafałStudziński 🙄 Zbyt dużo wulgaryzmów, zniechęcających tak do tekstu - przez zdecydowane obniżenie jego literackiej wartości - jak i po trosze do autora. Jako że wprowadza się je do tekstu i używa ZASADNIE. NIE jako przerywniki. NIE dla podkreślenia własnej chwilowej emocji. Autor POWINIEN panować nad słowami, które zamieszcza. Przykładowo: jedno ze zdań, od "Podpowiem" do "Zagwarantowane" zajmuje jedenaście linijek. To dowód, że nie panujesz 🙄 . Ale ciekawie napisane pomimo wspomnianych. Serdeczne pozdrowienia.

@Rafael Marius Rafaelu, dziękuję Ci bardzo za wizytę i pochwalny komentarz oraz uznanie. Miło mi, że zajrzałeś. 🙂 Serdeczne pozdrowienia.

@Bożena De-Tre 🙂 Zachęciłaś (Zachenciłaś) do intelektualnej zabawy, leciutko zatem zmieniłem Twój (Tfój) wiersz, zachowując (zahowujonc/zachowójąc) jego charakter, inwersje i rymy 🙂 . No i zwrotkując go. Mam nadzieję, że Cię nie uraziłem... Dzięki za zachętę. Serdeczne pozdrowienia 🙂 .

Poniższy wiersz oddaje ówczesny światopogląd autora gdyby Jahwe nie istniał nie istnieliby tym samym Allach Budda Jasna Strona Mocy gdyby Boga nie było, wszystkie synagogi, kościoły, cerkwie. zbory, meczety pagody okazałyby się zbudowanymi na fałszu à wszyscy duchowni, prorocy i myśliciele religijni byliby kłamcami gdyby Bóg nie istniał, dobro i zło rzeczywiście byłyby wartościami umownymi gdyby Boga nie było, ile warte byłyby Biblia czy Koran? gdyby Bóg nie istniał, Wielki Wybuch, wszechświat i jego porządek, trwałość i samorozszerzanie wzięłyby się znikąd, tak samo wielkość ludzkiego ducha i dzieła umysłu gdyby Boga nie było, nikogo nie powinno dziwić pytanie Piłata: "Cóż to jest Prawda?" gdyby Bóg nie istniał, wiara w Niego byłaby głupotą gdyby Boga nie było, ludzka świadomość śmierci byłaby przekleństwem gdyby Bóg nie istniał, nie istniałby również szatan, Ciemna Strona Mocy Legionowo, dn. 14.06.2005 r.

@Bożena De-Tre Ano, to zobaczmy, jak mi pójdzie - taki delikatny retusz😉 . Czerwone szpilki w Portofino Otulona nadzieją blaskiem żalu spowita przywołujesz wspomnienia i szpilek szukasz w nich. Wyjmujesz je z ukrycia do rąk bierzesz ostrożnie jak gdybyś chciała więcej niż one pragną rzec Ci. Czerwone szpilki na dywanie co kiedyś z Tobą chętnie szły straciły blasku pożądanie. Odeszły tak niespodziewanie że jest ci po ludzku zwyczajnie wstyd. Też miały swoje Portofino muzykę taniec i radość Twą. I chociaż słuch po nich zaginął one wciąż żyją w Portofino. One są z Tobą ciągle są... Serdeczne pozdrowienia 🙂 .

@Dekaos Dondi Dekaosie - chodzi o to, aby wejść na odpowiednio wysoki poziom energetyczny. Wtedy będzie Ci odpowiadać To, Co Wysokie. To zaś, co przynależy sferom niższej energii, będzie dla Ciebie akceptowalne do pewnego poziomu poniżej. Gust i wysublimowanie również są czymś, co można - ba, należy! - kształtować. Zatem o gustach też można - i tak, też należy - dyskutować. I to wbrew łacińskiej regule. Oczywiście ku górze, nie ku dołowi. Zwróciłeś przecież uwagę, że w "Innym spojrzeniu" sam przekraczam reguły: zarówno językowe, jak i światopoglądowe. To, czynione w sposób kulturalny, ma na celu przede wszystkim poszerzenie myślowych horyzontów Czytelników. Podniesienie Ich osobistych energii na wyższe poziomy. Rzecz jasna, chcę też cieszyć oczy, myśli i dusze estetyką. Literacką jakością tekstu jako takiego. Logicznym więc jest, że dbałość o słowa bierze się z obu wspomnianych sfer albo źródeł - albo sfer, jeśli wolisz. Zachęcam do dalszej wymiany myśli 🙂 . Serdeczne pozdrowienia 🙂 .

@Wiesław J.K. Wiesławie 🙂 , przepraszam najmocniej za tak spóźnioną odpowiedź 😊 . To wiersz z Maja 2005 roku, kiedy o pisaniu prozy myślałem bardzo niewiele. Pozdrawiam Cię serdecznie.

@Sylwester_Lasota Tak - "Bliżej niż dalej (...)". I ja dziękuję: za odpowiedź i serdeczne pozdrowienia 🙂 . Do napisania.