corival

mózg

Wolność

@error_erros To dopiero rondo :) wydostanie się z okolicy to prawdziwa sztuka :)

Hubertus

@Jo Shakti Dziękuję :)

@JAPA Literówek jest parę, ale to akurat łatwo da się naprawić. Jak rozumiem bohater utworu czuje się w świecie nie na miejscu, prawdopodobnie jest samotny i stworzył sobie projekcję przyjaciela. To bardzo smutne. Nad wierszem musisz jeszcze jednak Japo popracować. Niektóre wątki warto rozszerzyć, no i cel... Co chciałeś/łaś w tym tekście pokazać, uzyskać? Pozdrawiam :)

@w kropki bordo Optymistyczny to ten wiersz nie jest. Raczej smutny, śledząc losy... Kot jest fascynujący :) Jak to koty... obserwuje. Gdyby potrafiły mówić okazałoby się, że nasze postrzeganie jest bardzo ułomne :) Pozdrawiam :)

@Tomasz Kucina Cieszy mnie, że udało mi się utrzymać zwłaszcza rytm. Chciałam, żeby tak było :) Wiem, wiem... żartowałam sobie w poprzedniej odpowiedzi. Z drugiej strony realnie patrzę na swoje wiersze. Na pewno nie są doskonałe. W końcu niezbyt długo je tworzę. Zdecydowanie bardziej pewnie czuję się w prozie :)

@Tomasz Kucina Dziękuję, przyjmę Twoją wypowiedź jako umiarkowany komplement ;)

@Tomasz Kucina Żaden fundamentalizm, absolutnie nie. Natomiast antropologia kulturowa, przyroda, historia w tym prahistoria, to jest to :)

@Tomasz Kucina Wiersz w moich klimatach :) Podziwiam jakimi środkami wyrazu przekazałeś tak proste zdawałoby się czuć i tak fundamentalne czuć. Pozdrawiam :)

@OloBolo Ha! Idę szukać wobec tego. Jak znajdę dam znać. Podziwiam zgrabny wierszyk o... niczym w zasadzie, a raczej o zgubionym tytule :)

cichociemny

To stary wiersz, ale po wielu poprawkach. Powstał po pewnej wyprawie. Nowy dzień rozjaśnia płomienista kula, tysiączłotnym blaskiem migocząc radośnie wodom oceanu. Ruchoma pozłota roztańczonej tafli, z łuków fal wypuszcza srebrne, liczne strzały w radosnych łukach. Groźny cień drapieżców mknie na różne strony. Przepiękne widoki? Obserwator słaby. Tafla śmierć ukrywa. Tam ogromne żagle, płetwy wielorybów, wyniosłe fontanny wybuchają chórem, perlistym wachlarzem. Zanika horyzont, Zielona moc życia tętni wśród jasności, wesołych migotów, falujący bezmiar. Bez liku gatunków, łańcuch pokarmowy. I zieleń ciemnieje. Nagle cichnie chlupot, jakby ktoś zatrzymał. Już inne stworzenia, nadal jeszcze znane, rośnie chłód, przejrzystość wód nieposkromionych. Nasyca się granat. Ciemnieje w oczach, piekło zimna, rośnie ogromne ciśnienie. Obszar pustoszeje, mieszkańców mniej jakoś. Niżej czerń panuje, niepodzielna Pani. Imadło ciśnienia. Życie zniesie i to: znane i nieznane. I brunatny bezkres. Lodowa pustynia w olbrzymiej ciszy, ponurym spokoju, specyficzny urok. Woda krystaliczna, barwy antracytu, w martwym zastoju. Straszy wielki nacisk, przeczuwa go ciało. Banieczka powietrza rozgwieżdżona blaskiem chroni cenne życie, unosząc do góry, na powrót, ku Słońcu.

@Waldemar_Talar_Talar Nie wiem, czy takiemu cokolwiek dogodzi :) Być może to zamierzone i moje uwagi są nie na miejscu, ale osobiście każdą strofę zaczęłabym innymi słowami. To oczywiście wyłącznie moje zdanie :) Pozdrawiam :)

cień

ucieczka

Bardzo obrazowy wiersz... Patrząc na to co opisujesz... chyba wolę bezdroża :) Pozdrawiam :)

pogoń

@dmnkgl Wiosna nam tego roku rzeczywiście jakieś psikusy robi, podchody i droczy się jak może... póki co z tańca jak sądzę nici ;) świetnie to opisałeś. Uśmiechnęłam się :)

O tak, świat jest pełen niesamowitych przygód marzycielko. Spodobał mi się Twój wiersz :)

@error_erros :D To nie tak... zmiana bukietów co roku. To raz. Po drugie... dorosłe zanikną szybko, niestety pozostaną jajeczka... te się wyklują itd. tak będzie, póki nie wyklują się wszystkie, które gdzieś tam są. Oczywiście można przyspieszyć proces wielkim praniem i czyszczeniem, albo cierpliwie poczekać. :)

@Gabrys Na litość...

@error_erros No co? To taki inny rodzaj "trupa w szafie" ;) Dlatego podaję na tacy przepis. Oczywiście na wrotycz trzeba poczekać, bo musi kwitnąć. Nie wystarczy też jedna gałązka. Najlepiej oprócz wiązanki w szafie, docenić urodę zielska i rozstawić bukiety w pomieszczeniu. "Kuracja wymaga dwóch, trzech lat, ale skutek jest wymierny. Piołun działa podobnie, ale jak wspomniałam nie wszędzie rośnie. Wrotycz łatwiej znaleźć.

wilczek