-
Postów
4 811 -
Dołączył
-
Ostatnia wizyta
-
Wygrane w rankingu
19
Treść opublikowana przez corival
-
@Julia Álvarez Takiej natury łatwo nie odkryjesz. Doskonale się maskuje... ten cały miód, uroda. Wydawałoby się, że ideał... Dużą rolę odgrywa w zdemaskowaniu podobnej osoby uważna obserwacja, poprawna analiza tego co widzisz, czujność, intuicja :) Nie wolno wejść w zasięg gadziego ogona ;) @Dag Przyjmę Twoje słowa jako komplement :) Dziękuję :)
-
@Julia Álvarez Zdarza mi się o tym zapominać. Dziękuję za upomnienie się o wyjaśnienie :) @Konrad Koper Hmmm... zastanawiam się co masz na mysli :) Bardziej enigmatycznie już się chyba nie dalo? ;)
-
@Julia Álvarez Nie patrz na rękę z miodem. Obserwuj raczej to co ukryte. Chowa drugą rękę? Bezpieczniej założyć, że tam coś ukrywa. Taki charakter, albo wręcz natura. Przy takiej osobie trzeba być cały czas czujnym... Mam nadzieję, że wyjaśniłam, jesli nie, chętnie poszerzę :)
-
@Julia ÁlvarezTak, omyk to ogon zająca. Dla jasności dopowiem, że lustro z kolei to zad saren, jeleni, danieli.
-
@Dag Będę czujna i cierpliwa :)
-
Mignął omyk, błysnęło lustro wielki odwrót armia ludzi szuka pożywienia.
-
W chatce u babuni
corival odpowiedział(a) na [email protected] utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@[email protected] Musiała być niezwykłą osobą, zresztą da się to wyczytać z wiersza. Niby tak dawno odeszła, a tak żywą pamięć po sobie zostawiła :) Pozdrawiam serdecznie Grzegorzu :) -
W chatce u babuni
corival odpowiedział(a) na [email protected] utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@[email protected] Piękne epitafium, doprawdy :) -
Syndrom sztokholmski
corival odpowiedział(a) na OloBolo utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@OloBolo Wiersz na ludową nutkę jak widzę stylizowany. Spodobał mi się :) -
@Gosława Serdecznie dziękuję :)
-
W ramach wyjaśnień, wiersz dotyczy mitologii greckiej... Kiedy spojrzysz, przyroda rozkwita. Godna podziwu moc twórcza. Bujna zieleń wielobarwnym kwieciem ustrojona, nasycona kolorem, twoim jest dziełem. Sama rozrzucasz nasiona w kwietnym ogrodzie, by ziemia nie została ciemna i jałowa. Muśnięte drzewa wybuchają wiosną. Krzewy migoczą na wietrze radosnym kolorem. Pośród tego bogactwa i dzikiej radości idziesz ty, życiodajna bogini, Floro.
-
Kim jest peel?
corival odpowiedział(a) na szept wiatru utwór w Warsztat - gdy utwór nie całkiem gotowy
Pozwoliłam sobie zrobić mały eksperyment :) Nad problemem postawionym, głowię się od dawien dawna, wniosek snuję stąd niezmienny, postać tajemna i barwna. Temat wiersza... bardzo podstawowy i na czasie, zważywszy na jakim forum bytujemy sobie :) -
Czy żal boli
corival odpowiedział(a) na Waldemar_Talar_Talar utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@Waldemar_Talar_Talar Wiersz skłania do przemyśleń :) To dobrze... podoba mi się, idę myśleć ;) -
@Gosława Dziękuję :)
-
Smutek łzy zagubienie
corival odpowiedział(a) na Waldemar_Talar_Talar utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@Waldemar_Talar_Talar Tak na początek zaginęło bez wieści "y". Co do wiersza... rozpacz to bardzo niszczące odczucie. Właśnie dlatego, że słońce, jasność, nadzieja są w niej bardzo głęboko zakopane. Nie na darmo chodzą słuchy o otchłaniach rozpaczy... Prawda, cóż, zapewne to czy tam gdzieś tkwi, czy też nie, zależy od powodu, który rozpacz wzbudził, więc ta strofa nie zawsze jest jak sądzę prawdą :) -
@BPW Pomysł faktycznie dobry, ale jak poprzednicy nie postawiłabym tutaj na śmierć. Z pewnością nie ona jest władczynią :)
-
@error_erros Bardzo subtelnie, a zarazem czytelnie. Niezwykle mi się spodobało :)
-
Pierzasta energia
corival odpowiedział(a) na corival utwór w Warsztat - gdy utwór nie całkiem gotowy
@GrumpyElf Bardzo słusznie szukasz mocno przyziemnych, by nie rzec podziemnych skojarzeń. Co do przeniesień w czasie, to tak sobie myślę, że będzie tego z mojej strony więcej. Drążę i tkwię w takich tematach. Dziękuję za odwiedziny :) -
Kurz nad polami bociek szuka znajomych wśród zapachu zbóż.
-
@Marek.zak1 Co za rada :) Dziękuję za odwiedziny :)
-
Urody mało w Pangei. Grunt płaski, błotnisty. Wspomagany wzbierającą okresowo wodą. Bujna zieleń porasta dosyć jednostajna, potężne drzewa, skrzypy i paprocie. Życie kłębi się bujne, ekspansywne bardzo. Nieokiełznane, monotonne jednak. Pierzaste liście drzewiastych paproci, chciwie chłepczą słoneczną energię. Giną w żołądku, głodnych amatorów. Muł pochłania opadłe, niepotrzebne. Ściskane czule milionami lat, zapomniały zieleni, w czerń się przybierając kamienną.
-
Po dość dużych poprawkach. Prześliczna twarzyczka młodego dziewczątka, kryje myśl podstępną, w uśmiechu słodkim, niczym plaster miodu. Chcesz naturę poznać? Nie patrz na uroki. Omijaj je wzrokiem, opuść oczy niżej od razu odkryjesz. Lwie łapy pokażą duszę drapieżnika. Patrz wężowy tułów, smukłe, gibkie ciało kuszące i wiotkie. Odwróć wzrok od dłoni miód oferującej, spójrz na drugą, skrytą. Zdrada tam zaległa w kolcu ogona.
-
@GrumpyElf Dziękuję :) @Dag Swoją drogą ciekawa jestem tego wiersza. Ech, teraz będzie mnie męczyć ;)
-
moja (albo curriculum vitae)
corival odpowiedział(a) na Sylwester_Lasota utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@Sylwester_Lasota Spodobał mi się ten wiersz, choć z tym pośpiechem w kierunku cmentarza to się jednak wstrzymaj ;) Kto wie czym Cię jeszcze zaskoczy Twoja droga, zanim tam dotupiesz :) -
@Dag Nie przypuszczałam, że aż tak mocno przemówił do Ciebie ten wiersz :) Nie powiem, miło mi :)