[Spis treści od Matki]

@w kropki bordo Cieszy mnie zatem twój wpis. Miło mi!

W tym wierszu czuję już ulgę-:) 

 

Pozdrowienia ślę dla ciebie!

Dziękuję

[* * *]

32 minuty temu, Michail napisał:

Masz wiele racji: esencja w utworze  jest najważniejsza. Formę można dobrać taką lub inną, lub awangardowo stworzyć własną. 

Dlatego już nie szpikuję się poezją, więcej piszę niż czytam. Awangarda wynika z tego, że zasady pisania wierszy ( no chyba że wiersze rymowane) dawno puściłem w niepamięć. Pod maską najjaśniejszego umysłu, kryją się pokłady walencji afektu, i w zasadzie nie ma to nic wspólnego z zasadami opartymi o  przykazania, jakimi podobno kierować się  winniśmy, pisząc swoje wiersze. Droga do wyboru jest na tyle szeroka, że obok inteligencji mamy jeszcze pierwiastki, jakie warto dostrzegać -:)

 

"katalog broni, który przegląda," to jest msz, super!

 

Dla ciebie, również weekendowo pozdrawiam.

 

 

 

[Spis treści od Matki]

@corival

3 godziny temu, corival napisał:

Znowu musiałam przetrawić treść :)

Zaczynasz jak sądzę od ładnego obrazka - pochwały Matki natury i jej życiodajnego wpływu, ciągłości, nieśmiertelności pewnej.

Obserwacje prowadzą peela do szeregu pytań o działanie świata... prób wyrażania pytań, obserwacji w formie wierszy, analizy twórczości innych i wyciągania wniosków.

Tak to sobie wytłumaczyłam, choć być może coś jeszcze siedzi w tej treści. Bardzo intrygującej zresztą. Pozdrawiam :)

Dzięki za wpiś i zaciekawienie.

Każdy człowiek na łonie natury jest dzieckiem albo dorosłym już dzieckiem, a zdmuchiwane dmuchawce można by porównać do tortów urodzinowych, jakimi Matka Natura raczy z Nami świętować kolejną wiosnę, nasz kolejny rok ( przybywają  lata, ale nie będziemy nieśmiertelni jak ona )

Ona dostrzega, chwali pomimo zła, jakiego dopuściliśmy ( dopuszczamy)  się ostatnimi czasy.

 

"analizy twórczości innych i wyciągania wniosków"  - analizowałem jej! Twórczość jaka objawiła się mym oczom, stąd taki wiersz. A wnioski nasunęły się same, kiedy siedziałem sobie na pustyni i obserwowałem. Taka forma wypoczynku i jakaś radość dla serducha. 

 

Miło mi, że zechciałaś zatrzymać się pod tekstem. Skoro intryguje, to dla mnie już bardzo dużo!

Samą treść pisałem zmysłąmi  - takie fajne połączenie było.

 

 

@error_erros,

Dziękuję za zajrzenie!

Pozdrowienia dla ciebie

@Michail

Cieszy mnie fakt, że treść zainteresowała.

Jeszcze raz, dziękuję.

Pozdrowienia i miłego dnia!

[Spis treści od Matki]

@Kot

 

@Kot Hej!

Cieszę się, że tekst  jakoś czytelnym jest -:) Tym  bardziej miło mi; jeśli  pewne frazy spodobały się czytelnikowi to już sukces.

Co do zapisu, przyznaję się bez bicia. Coś mi tu nie leży na miejscu, lecz, z uwagi na brak kardynalnych błędów ( jak sądzę ) tekstu nie będę poprawiać.

 

Dzięki za poczytanie

 

Pozdrowienia dla ciebie!

[Wyśmiać deszcz i wiatr uszczypnąć echo]

@Waldemar_Talar_Talar Na tym własnie to polega. Jak człowiek nie pozna własnego koktajlu, zanim go wypije, zastanawia się jeszcze nad skutkami, wypiwszy ów afrodyzjaku....

Z pełnym uznaniem dla treści.

 

Pozdrowienia dla ciebie!

[oko kosmosu]

@Anastazja Sokołowska

Całość na duże tak!

 

nieważne z jakiej źrenicy dochodzą
zza światów mnie wołają

 

No to mamy sobie, jeśli pozwolisz, obgadanie pewnych kwestii -:)

Cieszę się, że nie jestem sam w tym Światku -:)

 

Pozdrowienia ślę

[ja róża]

@Anastazja Sokołowska

 

Przyznaję! przegląd komentarzy, łypiącym jeszcze się okiem w laptop zrobiłem. 

Śmiech w mojej sali-:)

Ale! Twój wiersz. Zaiste! Bardzo piękny.

W dniu 20.06.2021 o 01:13, Anastazja Sokołowska napisał:

stałam samotna
wśród głów czerwonych

To jest dosyć specyficzne, i podoba mi si e bardzo!

Samotność jest cieżarem przeważającym nasze ciało.

Dobrze, że puenta kończy się sukcesem. I mówię ci:

Leć, leć, leć! ... Co ja będę pisać-:) Motyl z berbeci wyleciał, poznając Świat!

 

I tyle w temacie.

 

Pozdrowienia ślę dla ciebie!

 

Sebastian

 

 

[Spis treści od Matki]

@Anastazja Sokołowska

Dziękuję pięknie! Za zajrzenie do treści.

 

Pozdrowienia ślę dla ciebie

[królowa mroku]

@Igor Osterberg aliceD Są, jak najbardziej-:)

[królowa mroku]

@Igor Osterberg aliceD Mógłbym to samo powiedzieć  o sobie -:))

Czy debilizm nie jest poezją?  

Uśmiech w twoją stronę -:)

 

[królowa mroku]

3 godziny temu, Igor Osterberg aliceD napisał:

nie mam siły się bronić nie mam siły się wydostać leżę i czekam...

Doświadczenie tego powoduję, że umysł przeredagowywuje pewne zachowania względem płci przeciwnej, jaką  napotkana kobieta ( ty) miłość uczy nas szacunku do samyh siebie, przez co akwarela słów, pod tytułem : niech to sobie płynie własną wodą . Ma tu uzasadnienie w treści!

 

Podoba mi się

 

Pozdrowienia serdeczne

[* * *]

Hej!

Domniemywam sobie, że tekst jest starszym. Czyli - jęsli pozwolisz - z szuflady wyjęty ujrzał światło wśród czytelników.

Wiesz? Nigdy nie patrzę na formę wiersza, natomiast! Z samej esencji treści wywnioskować dużo mogę.

Przede wszystkim równość względem wszystkiego, borykania się z przeciwnościami losu. Znaleźć złoty środek nie jest łatwo, a ewidentnie twoja treść skłania się własnie ku niemu!

 

Tekst jest ok!

 

Pozdrowienia dla ciebie

[Spis treści od Matki]

@Michail

Dziękuję Tobie za poczytanie.

Pozdrowienia dla ciebie, ślę

[Spis treści od Matki]

@heks

Dziękuję!

[Spis treści od Matki]

@Gosława Dzisiaj już nie dam rady, wybacz!

-:) sorka

[Spis treści od Matki]

@Gosława Napiszę ci na priv!

to zrozumiesz -:)

[Spis treści od Matki]

@Gosława  @emwoo

Cieszę się, że tekst jakoś leży, i chyba się podoba, skoro zawitaliście w skromne progi Sebastiana -:))

Dzięki bardzo!

Pozdrowionka

[Uśpiony]

@emwoo hehehe-:) No w porządku jest. Co mamy sobie wybaczać? Chyba nasze niedościgłe spotkanie -:))

[Uśpiony]

@emwoo Niby skąd przeprosiny z mojej strony -:)

to nie jest przepraszanie -hahha

-:)

[Uśpiony]

@emwoo Wybacz zatem. Brak mojej koncetracji ostatnio wdaje się we znaki. Nie wiem, może to od niewyspania-:)

[Spis treści od Matki]

 

wiersz pisany na pustyni Loon op Zand

 

Liście przelatują powietrze świdrując 
wiatrem noski O! Świecie beztroski
jednym dmuchnięciem dmuchawce
Matki wypuszczają spadochrony ci
co roku

 

tak lekkie poruszają się po niebie
szybując okna deszczem w ciebie

 

Wszystkiem to wyciągnięcie ręki
ambrozje twojej  nieśmiertelności
łapię garściami mętliku w głowie

 

mgła nigdy nie będzie śłepa ale ja
wciąż dopytuję jak? nie powiedzieć
mogłaś że czytać muszę oknami
wiersze -  dając sercu już spokoju
odrobinę W kurtuazji wychowanym
etykiety dawno na boki odłożyłem

 

Bijąc jedną ścianę dwóch pokojów 
trzymam cały czas ręce na pulsie
pisząc przyczyną życia te wiersze
odbiciami lustra są nad jeziorem
pamięć duchem niech! Wam płynie

 

/cdn/

 

 

[Wina]

@LeszczymMoim zdaniem, nie przesadziłeś wogóle! Ale to już kwestia czytelnika pod treścią twojego  tekstu.

Tak jak napisałem powyższym, jest ok -:)

 

[Wina]

@Leszczym Czuję eter twojego wiersza -:)

Magia rozchodzącego się szczęścia.

Moim zdaniem, udany tekst!

 

Pozdrowienia dla ciebie

Uśmiech zostawiam

[Po rozejściu]

@Leszczym Pomysłów do twojego tekstu mi nie brakuje-:)

I to: "Po rozejściu można się rozjeść."

To jest prawda! Z którą się zgadzam, lawirując dalsze frazy twojego wiersza.

 

Pozdrowionka dla ciebie!

 

 

[Uśpiony]

@emwoo Chyba tak-:)Jakkolwiek, cuglami kopyta mnie rozpędziły Pegazem, gdzieś powędrowałem wczoraj-:)

Ale co tam -:) 

Zatem chyba nie trafiłem metaforą w twoje skormne progi wiersza -:)