Nefretete

/ dziesięciozgłoskowiec, w różnych miksach - 5+5 , 3+7 , 4+ 6 - to mój ostatni wiersz, wybaczcie! Wracam, tam gdzie moje miejsce / Syndykat siatki jaki stworzyła kolejny takson - nićmi gęstnieje wspólnym zapachem rozgałęziła medykamentem już odpornieje Nawet, gdy skapują komuś krople windami, strony dotrą właściwie! Przezrocze! Informacją za tafle w centrali pokażę obraz ckliwie Palce drganiem cieńkie struny wyślą wiadomością ku najbliższym ciepłom stamtąd dotrze i do ciebie z falą! Powodziami! Przeżegnaj się czasom atrybutów - z miliardami oczu okolone w wiek samego płaczu!

@A-typowa-b Dziękuję! Pozdrowienia @Leszczym Uśmiech zostawiam w podzięce. pozdrawiam ciebie serdecznie!

To najbardziej! Z całości twojej. Ładna, refleksyjna treść! Pozdrowienia ślę

Fragment mojego autorstwa: "zwyczaj: płyń marzanną! Korzenie wskażą jaryłą w poczet wiośnie ofiarą Ciała popłyną jeszcze nurtem" Nie ty jeden! Odczuwam podobnie... Dobry wiersz! Pozdrowienia ślę

@Dekaos Dondi... Pozdrowienia!

No nie wiem... Musielibyśmy omówić nieco szerzej temat, bo widzisz? W wieku dorosłym, przykładowo, umysł nie jest czysty - tak jak u dziecka. I teraz powiem tobie szczerze, że przekalibrowane ego powoduje, że człowiek w skórze dorosłego, powoduje zmienność rynku. Ciało i umysł są jak klisza! Reagują bodźcami, jakby to była jedność. Powstają sploty wibracji! Nie ma oporów ani blokad. Pozdrowionka!

@Leszczym Zenistycznie ujmując, siedzimy cały czas na tym samym bazarze... jeśli mowa o społeczeństwie. Skup się, na tym tekście! Bo jest wart przeczytania - kilka zabiegów proponowałbym Pozdrowienia ślę!

Góra ci powie Setki nieba przed tobą Startuj! Z "F" jeden

/ O syndromie Adele Hugo już wiecie! Proza poetyczna / Wiesz? Nie wiesz! Dostaliśmy kulki czegoś w głowy; nie wspomnę nic o inteligencji w oku, bez anemii na początku, ok? Witam wszystkich! I jednocześnie do poezji tematu nawiążę, że uzależnia - według większości jest bakterią! Tak, ale, ta kulka lodu decyduje, co smakujesz cyklicznie; by twoje, gorące serce rozpuszczało zimno na kubkach - gorzej z automatu. Gdy wchłaniasz kilka lat epoki, swoim powietrzem, i niedopowiedziane w fazie śmierci - trzy minuty niecałe - oczy otwierają nie zielone, a niebieskie chwytają myśli nadchodzące - niewątpliwie, wyraziściej życie widzisz! Wspomnianą wyżej, kolejne korek szampana otwiera tobie; określiłbym mianem syndromu Feniksa - płonę ~ od środka natchnieniem, artystycznie i duchowo rośnie apetyt pobudzeniem. Brak normalnego snu - nie czuję osłabienia! Film jaki puszcza, sam nie urywa się, bo, śpi ze mną świadomie, zapamiętując frazy - zawsze je zanotuję! Później, jak Tony Cicoria komponuję - przeznaczenia nikt - nie - oszuka I kończąc mój wywód, dopowiem, że świadomość pozwala zobaczyć obraz w obrazie, i myśli w myślach, zarazem jesteś, i twoje nosicielstwo powoli staje się żywicielem ; a ona pasożytem ożywia cię - wysysając naszą, życiodajną pracę!! Jednym kolorem na górze, czy na dole. Bez różnicy! Niebieski przegląda - czy na tafli, czy na niebie faluje twoje serce. Zajadam wciąż gorzką czekoladę, jest dobrze. Bo czuje jeszcze! Biję ( wszystkie piany będące odbiciem na wodzie - fragment kolejnego )

/ Chwała Polsce! Ukrainie! / Na białkach ocznych pojawiła się woda, nie sposób kontrolować mi łez, skapują; nozdrza nosów przypominają smarkiem węch! Czuję... W piaskach pustyni policzki pudrowane, kośćmi mieszając tusz zagłaskują szyje; patrząc na te paznokcie wyszczerbione, jeszcze mocniej patrzę! I czuję kruchość Najważniejszą wartość, jaką patriotyzm powoduje, że maski ściągniecie swoje Suma! To jedność, ten śnieg spadający mroźną z nieba deszczówką jak woda! Symbolem, dotąd przeobraził nieznane w dwudziestym pierwszym wieku ceną, dopóki nie wróci wartością nad scenę! W Nato i Unii europejskiej. Dziś, w was pluję...

Mam nadzieję, że moja refleksja nie wprawiła ciebie w jakieś osłupienie (twoje ...) -:) Zgadza sie, to co piszesz, i wiem o tym. Gdybanie poszło w niepamięć ,a rozbudowana wersja własnego ego, to nie ta pierwotna. Trzeba tego doświadczać! Pozdrowienia ślę

Bardzo trafne spostrzeżenia, jakie w swoim, refleksyjnym wierszu zawarłaś! Duch nasz, jest na tyle niewidoczny, jak wiatr; nie zamkniesz go nawet w pomieszczeniu siłą leży w buncie, kiedy ciało szuka równowagi - niemoc nie oznacza, że jesteśmy przegrani!

Z całości tekstu, ładnego z resztą, wybrałem sobie te frazy. Wiesz? Prekognicja to pamięć przyszłości. A jej zjawisko najczęściej, podczas snu pojawia się, i nie tylko! Nie będę tego tematu rozszerzać. Pozdrowienia!

@Lidia Maria Concertina Witaj! W co? Otworzę Planetariat - czy to zbieg okoliczności, czy też nie? - uśmiech śmiało możesz poprawić, i nie gniewaj się na mnie. Tekst prawdziwy z dozą goryczy. Pozdrowienia!

Ale się ku...a uśmiałem -hahahahha Dobry tekst! Kto nie szlifuje diamentu, matowieje-:) Pozdrowienia dla ciebie

-:)))

No nie wiem -:) Trzeba próbować. Tutaj, w tym wierszu masz trzy haiku - jest różnica pomiędzy Senryu a Haiku. Słowo haibun - to skrócona wersja prozy w znaczku pocztowym Dziękuję za przystanięcie Pozdrawiam ciebie serdecznie!

Wiemy za mało Świat w duszach nam kurczy się Drzewami Ziemi Jesteśmy tylko Brudem za paznokciami Dłubie go prawda Oczyszczająca Prowadzi psie do budy Brak zaufania

Artyzm w poezji polega na tym, że nie zarzucasz sieci, by złowiona przez nie ryba, rybka - spełniła twoje życzenia. Pomyśl trochę ( peelu) , że sam jesteś w tej sieci. Porzuć wędkę! Wskocz do wody! Poznaj symbiozę! pozdrowienia.

@Patrice Byłem w Buczy; widziałem to wszystko, i ciężarówki na kręgosłupie miały mobilne krematoria... Nie chcę, już więcej wspominać o tym! Wiersz udany. Pozdrowienia!

Cieszę się; ale sama wiesz, że u mnie to różnie bywa - piszę uniwersalnie, o wszystkim... Akurat, tu limeryk się wkradł. Dziękuję, i ślę moc pozdrowienia.

@tetu Ładny wiersz! Pozdrawiam

@Leszczym I nie omieszkam powiedzieć, że będę to robić! Z resztą , nie tylko ja -:) Pozdrowienia dla ciebie

Wiesz? Ja uważam inaczej w związku, z tematem przez ciebie zapodanym. Nie jest trudny, tylko rozbudowany. I pytanie Do jakiej rzeszy ludzi? - ono dociera. Człowiek, podobno jest na najwyższym szczeblu piramidy ekologicznej...; wymieszana z technologią sprawia, że ze stołków człowiek spada...Nie ma mowy o symbiozie! Musielibyśmy egzystować jako raczkujące istnienia, w czasach dinozaurów, w jakich one były mięsożerne... Nie ingerowały w żaden sposób myśleniem, a inteligencja była żywym jedzeniem.

@Leszczym -:) Trzymam się mojej pochodni! Jest ok