Leszczym

Tak, tutaj chodzi o odwagę przeżywania i uważną ciekawość otoczenia. A nawet o zachwyt i niepewność. O pełne niepokoju nieoglądanie się za siebie. O zapach strachu. Reszty mogłoby wcale nie być. Trzeba czuć bluesa. Warszawa – Stegny, 18.10.2022r.

Zajrzeli tu zaglądnęli tam doświadczyli niejednego nie raz i nie dwa więcej niż trzy wrzasnęli donośnym głosem otoczeniu nic tu po nas ponieważ i zmyli się do cna i bez reszty odważyli się odpisać i opisać morowo i wybornie! Warszawa – Stegny, 18.10.2022r. Po czymś takim poeta idzie do magazynu robić co potrafi :))

@Nata_Kruk jak się podoba to świetnie. Zresztą ten dialog współgra z moim drugim tekstem pt. Przebiegła chyba z tego samego dnia zresztą. Pzdr. Michał

@Wielebor Co jak co, ale znam rangę i siłę słodkich kłamstewek ;)

@Wielebor Właśnie puste są najlepsze :))

@violetta No popatrz, a ja w tym roku chyba jeszcze ani jednej nie widziałem. No ale jestem miastowy i dawno nie byłem w lesie, ba w parku rzadko bywam :) Pzdr. Miałaś dziś odpoczywać. Nie męczę już więcej.

@violetta i dobrze. No mam nadzieję, że nie jesteś na mnie zła za ten doskonały wiersz.

A on był wieszczem, który złowieszczy. My – tam gdzieś na górze – wcale nie lubimy takich panów. Warszawa – Stegny, 16.10.2022r.

@TylkoJestemOna Święta prawda. Ale czekając czasem łudzisz się, że czekasz po coś i nie tracisz czasu. I to w zasadzie Twoje uczucia, odczucia i przeczucia są najbardziej złudne :// Mega trudne, ale żyć trzeba :))

@iwonaroma Podwórkowe mądrości są i zawsze będą w cenie :)

@duszka Wzajemnie Duszyczko ;))

@iwonaroma Klucz, owszem, ale nie dla mnie i tym samym nie dla nas przyszłych :))

@iwonaroma Sporą mądrość widzę w tym wierszu. Radość w czasach niepogody bywa niestety niepopularna ://

@Radosław Też się cieszę. Wiesz, autorsko :))

@marekg w sumie ja też nie ;)

@duszka Kiedyś miałem przyjemność zapoznać się trochę z systemem zapalania latarń na osiedlu i powiem ci, że to bardzo trudna jest sztuka :)

Przebiegła, przebiegła i przybiegła przebiegła. I napisała ten wiersz. A zdolna. Inaczej prze prze – biegła słowem. Aż musiałem przyklęknąć. I chyba na jedno, zresztą prawe kolano. A potem poczułem obowiązek skrupulatnie wyjaśnić i wcale a wcale nie na nie że ja z tych co ciągle sprzed przemiany są. I zawsze, ale to zawsze tacy już będą. Inspiracja – Poetka Violetta.

@Henryk_Jakowiec Jak zawsze kapitalny wiersz, ale w ostatniej puencie jest naprawdę głęboka mądrość :)

@Waldemar_Talar_Talar Bardzo mi się podoba ostatnia strofa. Los tak ma stety / niestety ://

@marekg Słuchaj, świetnie złożone wyrazy!!! Aż dziwię się, że jestem pierwszym komentującym :)

@TylkoJestemOna To nie jest takie łatwe, ale fakt, zdarzyło mi się, raz musiałem tak zrobić. I nie żałuję :)

@Kapistrat Niewiadomski Właśnie, grafomania ;)

@Starzec Ja jestem raczej sprzed metamorfozy, ale pogadać w miarę lubię ;) @TylkoJestemOna A wiesz, że zdarza się :/ :)

@violetta Tak to prawda. Mam tylko nadzieję, że poeci są raczej z kręgu osób bezpieczniejszych ;)

@violetta ach, ja myślę, że słusznie troszkę sobie ze mnie żartujesz i bardzo dobrze. A pytania po co tak naprawdę i o sens są w istocie niebezpiecznymi pytaniami o grząskim gruncie ;) Widocznie tak ma być i jest to do czegoś potrzebne ;))