Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Pan Ropuch

Użytkownicy
  • Postów

    2 304
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    11

Treść opublikowana przez Pan Ropuch

  1. Bieda dzieli nierówno niedostatkiem każdego przełamujesz ją chlebem powszednim żywota skacząc w przepaść z wierzchołka impasu niedostatecznie usytuowana niedostatecznie urodzona królowa melancholii nostalgicznym śpiewem kruszyła każde i bez wyjątku niedostateczne serce niedostateczny koneser Pan Ropuch pamięci Cesárii Évory
  2. @Konrad Koper Czy na pewno nieprawda i naprawdę obraźliwy? Dziękuję za obecność i odczyt Panie Koprze. A.G.
  3. @Jacek_Suchowicz Bardzo przyjemnie, celnie i na czasie. Nic dziwnego, że tłumnie wszyscy tu się ogrzali w cieple Pana wiersza. Ogrzałem się i ja A.G.
  4. @Lidia Maria Concertina Witam Panią serdecznie! Pozwolę sobie zostawić słów kilka do powyższej publikacji. Ach, marzył mi się kiedyś taki pan, powiedzmy Wokulski bez serca, korzystający z życia ile tylko można. Niestety moja wyobraźnia z marzeniami przegrała sromotnie. Wiem, że niemało się błąka po świecie ów osobników nieczułych zazwyczaj nie odbywa się to bez szwanku i im np. ich łzy i krew stają się gorzkie jak piołun. A.G.
  5. Palcem wyprostowanym wskazują fukają prychają mamrocząc pod nosem coś o matce Ziemi powietrzu jedzeniu krzyczą w konwulsjach coraz głośniej dziecioroby! milusińskie korposzczurki winią się za zło niedostatecznego świata
  6. @Tomasz Kucina To lepsze niż prozaiczne streszczenie. Czyta to się jednym tchem czy duszkiem jak zwykłem mawiać. Perseusz to był prawdziwy ktoś, rzekłbym wręcz najprawdziwszy GOŚĆ. A.G.
  7. @Tomasz Kucina Jak zawsze miło mi na duszy gdy czytam Twój komentarz. Długi, treściwy i analityczny czasem wręcz kompletny na zasadzie nic dodać nic ująć. Czy jestem nestorem? zrzucę na to zasłonę tajemnicy, wystarczy, że mój avatar jest mocno wiekiem nadszarpnięty, a to przecież ABC pierwszego internetowego wrażenia (tu mrugam okiem) Podążając dalej za Twoimi konkluzjami, śmiem twierdzić, że babcia "czterdziecha" to dzisiaj pewnego rodzaju ewenement("wypadek przy pracy") gdyż wiele kobiet w wieku trzydziestu lat i później, dopiero decyduje się na potomstwo. Więc babcię rozumiem dzisiaj za wiek - pięćdziesiąt plus, a nawet pięćdziesiątpięć plus. To prawda starość "młodocianieje" czyli odmładza się na naszych oczach i to w każdym aspekcie życia, co nie zmienia faktu, że jest też coraz bardziej odseparowna od innych ze względu na swoją nieatrakcyjność. Z podrowieniami A.G.
  8. pomyśl oraz narysuj coś brzydkiego okropnego i strasznego po chwili zastanowienia dziecko kreśli starych ludzi starzy ludzie są jak kurz potrzebny nikomu z kostuchą idą pod ramię dziarsko umierają co dzień
  9. @Tomasz Kucina @Kama Nagrodzka Miło się pogawędziło na poboczne tematy. Mój komentarz był zupełnie w tej samej tonacji co i Twój z tymże nie okraszony emotionkami, których nie miałem wpajanych może i niestety podczas mojej nieodżałowanej kindersztuby. Z tymi Nike i kakadu to niestety pas z mojej strony zabrakło mi już wyobraźni ( tutaj lekko uniesione brwi i z błyskiem w oku lekko podkręcony lewy wąs jako gest niedowierzania) A.G.
  10. @Tomasz Kucina Lotem błyskawicy przeleciałem w tym komentarzu. Jeśli poczułeś się urażony, że o Tobie nie wspomniałem potraktuj to proszę jako wspólną pracę u podstaw nad Twoją próżnością, o której to sam nie raz wspominasz. Z racji szukania powtorzeń przeleciałem wzrokiem przez Twój tekt conajmniej pięciokrotnie to też możesz uznać za dobrą monetę. Z wyrazami szacunku A.G.
  11. @Kama Nagrodzka Witam poczułem wyzwanie to śledzę i patrzę. O to powtórzenia: domek, dom, defloracja, dolary, dżaga. Dziękuję za uwagę. A.G.
  12. @Marianna_ Wiersz w sensie przyczynowo- skutkowym kończy się na drugiej strofie. Później już tylko plątanina-plątaniny. A.G.
  13. @Jakub Święcicki Tekst moim skromnym zdaniem potrzebuje pilnej korekty. np. druga strofa drugi wers, wszystkiego w nim za dużo można uprościć trudno znaleźć światło, gdy wszystko wchłania cień czwarta strofa znów o świetle? i sam sobie przeczysz? Weź to pod rozwagę. A.G.
  14. @AOU Troszkę bym uprościł ten refren. np. Raz spojrzeć w jej oczy by nie móc już przestać Czarnych dziur nicość, martwych gwiazd cały wszechświat A.G.
  15. świstak codziennie ma nowy koniec świata tak dzień zaczynać
  16. @iwonaroma Toż to haiku lustrzane jest temu trzywersowe. O lenistwo nie trzeba mnie posądzać bo lenić się nie mam w zwyczaju. A.G.
  17. @Gosława Może Pani Gosławo, skoro tak się podoba to dedykuję ją z miejsca Pani. A ów wspomniana młodość emanuje od Pani permanentnie. Prosiłbym też by kategorycznie i ze skromności - nie zaprzeczać. A.G.
  18. @iwonaroma Toż to zupełnie zmienia sens. Com napisał, napisałem. A.G.
  19. @Gosława Pozostało mi w takim razie uszanować to milczenie. A.G.
  20. @Gosława Coraz bardziej jestem ciekaw tych skojarzeń i coraz bardziej zamieniam się w słuch. A.G.
  21. uczucia pękają w szwach spojrzeń gorączką jarzębinieją na policzkach niestrudzenie i ot tak uśmiechają się elektycznie poszukują siebie katoda i anoda bliskością łączy motyle niezręcznie i podświadomie już piszą się oktawy nony etiudy improwizacje czułości kropką do kropki za pomocą kreseczki rysują mapy ciał nieodkrytych wciąż jeszcze wyczekanych wszystkich sensów i niesensów parzystości
  22. @beta_b Tonacja wiersza zdecydwanie łagodniejsza, ale widzę i tak mnóstwo podobieństw do "Na Zakręcie" Agnieszki Osieckiej. Nie tylko przez pryzmat rozmowy ów Pani z ów Panem w wierszu, ale tej konkretnej rozmowy dotyczącej kochania, bliskości tego co może, a nie musi. Zgrabnie powabnie i miło. A.G.
  23. @Konrad Koper Pocieszeniem niech będzie fakt, że omylność to cecha wrodzona nas wszystkich każdego bez wyjątku. A.G.
  24. @Allicja To już druga taka opinia, a wiersz jest nietypowy jeśli mówimy o budowie. Według autora czyli mojej skromnej osoby posiada tylko dwie strofy jako formy zapisu. Kursywą zaś napisana jest przedmowa, a właściwie życzenie i instrukcja obsługi dla czytelnika no powiedzmy, że jest to taki przysłowiowy kaganek oliwny co ma rzucać z góry określone światło na resztę zapisu. Mimo wszystko dziękuję za czas i pozostawiony komentarz, bardzo mi miło z tego powodu Pani Allicjo przez podwójnne "l". A.G.
  25. @Konrad Koper Przepraszam, ale nie jestem w stanie udzielić odpowiedzi na pańskie życiowe i niedoprecyzowane rozterki. Nie ośmielę się i nie zmuszę z szacunku do Pana osoby by zgadywać czego one mają i mogą dotyczyć. Prosiłbym o konkrety inaczej trwam w zawieszeniu nieporadności. A.G.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...