Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Moondog

Użytkownicy
  • Postów

    980
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    2

Treść opublikowana przez Moondog

  1. @iwonaroma dzięki również zdrówka
  2. @Allicja dzięki za spostrzegawczość :) pozdrawiam @Somalija dzięki :) pozdrowienia
  3. wierzę że siedzisz w ogrodzie w wiklinowym bujaku słowik na żerdzi coś nuci swobodnie przy wejściu jest tabliczka "Pod egidą Boga" i słyszysz wtulone słowa gdy płaczące wierzby wiatr czule porusza a na kolanach trzymasz kosz mandarynek które tak uwielbiałaś że jesteś za szklaną witryną jak Twoja porcelana
  4. nie potrzebna inwersja(moim zdaniem) nie jestem pewien jak z tymi pękami (czy przypadkiem nie pąkami) chyba niepotrzebny przecinek ale bardzo mi się podoba puenta w sumie to cała druga strofa pozdrawiam
  5. @Andrzej_Wojnowski chyba to już czytałem tylko teraz trochę bardziej podrasowane :) pzdr
  6. @Czarek Płatak
  7. @Somalija spoko nic nie szkodzi :)
  8. @Somalija romantyzm chyba miało być dzięki za komentarz pozdrawiam @Radosław dzięki za miłe słowo @M.A.R.G.O.T ...miło mi
  9. @Radosław to prawda lubię do niego wracać
  10. @Allicja dzięki za radę przyznam że jak dotąd nie wiedziałem o czymś takim (pewnie przez ignorancje) ale zawsze się można czegoś dowiedzieć
  11. @Wędrowiec.1984 dzięki piękne pozdrawiam @puszczyk co kto lubi każdemu nie dogodzisz
  12. @[email protected] wzajemnie również pozdrawiam @Marek.zak1 dzięki cieszę się pozdrawiam
  13. @lena2_ tak mi się jakoś skojarzyło pozdrawiam
  14. żegluje przez bezkres, namiestnik samotności spychany przez prądy daremnych nadziei światła latarni niczym kryształowe oczy wspominają tych którzy tutaj utonęli Niechaj głos się poniesie po najgłębsze czeluśc bo wolę los swój oddać w ramiona wieczności z węzłów gordyjskich wyswobodzić dusze niż gdybym miał żyć nie znając miłości
  15. @fregamo "nieposłuszna nadzieja głupcówogarnia bezkres istnienia" to mnie chwyciło najbardziej pozdrawiam
  16. @Somalija dzięki za miłe słowo :) pozdrawiam @Marek.zak1 Cieszy mnie to że udało się wywołać emocje również pozdrawiam
  17. Gdy księżyc podniósł nieśmiało powiekę By w żywym świetle szkicować ryciny Rozwiana nostalgia wkradła się w ciszę Cieniem ołowianym pod skrzydła motyli Noc przejrzyste zanurzyła niebo Między wieczną samotność gwiazd Ten ślad co już za mną przykryty ziemią Wiatr zdmuchnie w pustkę kolejnego dnia
  18. @Andrzej_Wojnowski dziękuję miło mi to czytać również pozdrawiam
  19. zasypia ocean w objęciach horyzontu płonący żagiel do końca łopocze ścieląc promienie po granatowych falach gdy noc dryfuje w gwieździstych szalupach by w zwierciadle błękitu zanurzyć swój dotyk nim zgaśnie wypłynie przy drugim brzegu
  20. "po co ludzie są przy nas w górze jesteś to więcej trzymasz masz przewagę to pociąga ich siła a odpycha ich upadek musisz patrzeć im w oczy bo inaczej spadniesz nie będziesz mógł spać w nocy" cytując klasyka tak mi się jakoś skojarzyło
  21. To jest fajny zmysłowy fragment jakbyś skrócił to i owo to powstałby świetny wiersz z własną rytmiką pozdrawiam
  22. @Marek.zak1 Dziękuję pozdrawiam @MIROSŁAW C. to prawda pozdrawiam @CafeLatte Mam tak samo pozdrawiam
  23. po Tobie mam pewnie bezinteresowne serce na zawsze zostaniesz w mojej w pamięci nim w płuca złapałem pierwsze powietrze Ty już czekałaś bym podniósł powieki niech słowa wyrażą co dusza szepcze bo źródłem mi jesteś bezkresnej otuchy dziś już zmężniałem jak Schwarzenegger a patrzysz na mnie jakbym nosił pieluchy powiem tak szczerze i trochę się chwaląc to najpiękniejsze co z serca płynie składam z wdzięczności w twe ręce mamo jestem szczęściarzem bo jestem Twym synem
  24. to mnie chyba najbardziej za gardło chwyciło pozdrawiam
  25. @Radosław jak już pisałem wcześniej wiersz jest podszyty metaforą rozstania dwojga pasujących do siebie ludzi łzy są symbolem pogodzenia się z ciężką rzeczywistością (np. Romeo i Julia) a parkiet i taniec symbolem miłości i pożądania mam nadzieję że zaspokoiłem twoją ciekawość pozdrawiam
×
×
  • Dodaj nową pozycję...