Moondog

@CVRE99 ten ostatni wers to cudo pozdrawiam

@Lach Pustelnik mocna puenta trochę jak strzał w twarz pzdr

Ciekawa konstrukcja moim zdaniem wpływa na rytm pozdrawiam

@korek druga połowa wiersza trochę kuleje moim zdaniem pozdrawiam :)

@Lach Pustelnik z korzystaniem różnie bywa artystą głównie bywam bo nie lubię żadnej ramy a człowiek z natury jest skomplikowany

a ja nie rozumiem nic nic ...

ok dzięki

ok masz rację z 4 wersem bo brzmi lepiej... ale jakie literówki ? bo nie widzę... również pozdrawiam

jestem niepoprawny politycznie audio aktywny psycho-fizycznie bo emocji których szukałem w sobie znajdowałem tak często w muzyce padlinę rzucam sępom oko na ładną panienkę puszczam w eter słowa nie kłamię kiedy klęczę mam manię na te słowa mam manię co poradzę epilog to początek a maski to mój pancerz na rany kleję plaster przez to staję się cyniczny fałsz nie wpisuje się w ustrój fonograficzny

@Lach Pustelnik no tak trochę mi głupio zawsze czytałem twój nick Lech i tak mi się utarło ;)

zgadzam się z Lechem 5 pierwszych to magia pozdrawiam a najbardziej 3 i 4

często w takich sprawach pomaga intelekt bo skrócisz do niej dystans jak masz dystans do siebie :)

kapitalny humor :)

ile to ciut pół litra na dwóch więc po połowie wypijmy Na zdrowie pzdr

@Marek.zak1 dziękuje to bardzo budujące pozdrawiam

@Gaźnik dzięki również pozdrawiam

tam gdzie bryza srebrzysta się mieni w promieniach słońca jak świetlik migocze tulą czas fale w kolorze twych źrenic gra dla nas wiatr i śpiewa nam morze nad brzegiem dnia horyzont twych ust w uśmiechu błyszczy pełen nadziei nie trzeba nam świata nie trzeba słów wszystko zamknięte w tym jednym spojrzeniu

@Stary_Kredens dla mnie to symbol zostania w miejscu i goryczy po pogrzebanych marzeniach , przynajmniej w tym wierszu pozdrawiam Moondog

@Marek.zak1 dzięki wielkie również pozdrawiam

@iwonaroma dzięki za wskazówkę również pozdrawiam

wciąż dzikie to serce targane pragnieniami jak liście na wietrze pełne nostalgii bez siły bez sensu w słonym skąpane deszczu zastyga jak chwila w kamiennym posągu i kruszy się zmieniając w szorstki piasek przysypuje trumnę niespełnionych marzeń zmieszane z błotem krwią i przeznaczeniem ostatnia rebelia nim zapuszczę korzenie

@MIROSŁAW C. dzięki stary również pozdrawiam

opowiem wam zatem historię bez większych morałów po paru głębszych z krakowskich lokalów zmęczony, nad ranem w przyciasnych butach szłem... może szedłem i tak z miną strusia ujrzałem spragniony kolejny wodopój z dykcją całkiem nieźle fizyce stawiam opór mija mnie kobieta pyta gdzie jest ta policja ? nie wiem może zgarnia meneli ale nie na tych ulicach myślę sobie ale suka bo mój wokabularz został tam gdzie aparycja w końcu przekraczam próg z radością dziecka jak pobożny katolik próg kościoła co niedziela siadłem z dwoma piwami i ujrzałem niewiastę w żyłach krążyło już trochę odwagi ona się uśmiecha więc chyba mam szanse siedzieliśmy obok siebie przy dwóch różnych stolikach o czym gadaliśmy nie wiem pamiętam tylko klimat usta splecione pocałunkiem biodra stopione w ogniu atmosfera gęstniała jak stężenie smogu I padło z jej ust pytanie zmazując ten smak umami czy idziemy do Ciebie ? wiesz nie za bardzo no bo mieszkam z rodzicami

brzmi jak byś ją stracił

Im więcej czytam twoich wierszy tym zaglądam głębiej w samego siebie , a to chyba największy komplement Świetne