Gerber

@Pia Dzięki.

@Lily Hamon Dzięki.

Oj, dobry też dobry, fajnie, że się podoba. Ostatnio lubię te fizyczne określenia wtłaczać w rzeczywistość bardzo przyziemną.

@iwonaroma Tak, dzięki.

@Gosława zapominam o tym szczególe, trochę potrwa zanim wejdzie mi w krew.

Zapewne nie, przedostatni wers podejrzewam będzie drażnił, jakbym go usunął to tekst dalej by zachował ciągłość, ale nie usunę, bo pewna pani, nie będę mówił jaka, wtajemniczyła mnie w pewne postrzeganie, znane tylko nielicznym panią. Niestety muszę wierzyć jej na słowo. @light Dzięki.

Dzięki Gosławo za komentarz, tak na granicy, ale w tym przypadku wulgarność ma swe uzasadnienie. No i jest jeszcze coś, kosmos i jego prawa, ostatnio staram się je porównywać z człowiekiem, mam jeszcze kilka pomysłów.

Ja też krótko, bardzo mi się podoba Twój tekst, mimo, że zimno, to zawsze można się okryć ciepłym wspomnieniem.

Grawitacja kobieta upadła i nie chce się podnieść kompleks niższości którego się nabawiła słuchając głosu matki jesteś do niczego wywołał powstanie czarnej dziury pochłaniającej każdą długość mrocznych fal kobieta upadła i nie chce wstać z kolan w tej pozycji wyczuwa najmniejsze skrzywienie dumnie stojących członków wyższych sfer

@Nata_Kruk Dzięki za komentarz. @Anastazja Sokołowska Dzięki za ślad pod tekstem.

Waldemarze, chodzi o rozkojarzenie, pojęcie czasu jest względne, wystarczy boska chwila i po nas. Sek w tym co my myślimy, postanowimy, bo choć opanowaliśmy świat, to on wystarczy, że lekko zadrży i mamy problem.

Oj, chyba masz rację, ale to niezamierzone. Bóg często w Biblii podnosi prawicę.

Przypadkowe przeznaczenie Wszechmocny na kilka chwil odwrócił wzrok od ulubionej planety zauroczony światłem super gwiazdy kiedy znowu na nią spojrzał błękit nie był już tak wyrazisty a biel zupełnie poszarzała skierował w jej stronę uzdrawiającą prawicę ale tam była już tylko pustka

@Gosława Tak, nie każdy, a najbardziej żal kogoś pięknego i zdolnego.

A no tak, stoczyła się, najprawdopodobniej serducho nie wytrzymało.

@light Dzięki za komentarz.

Do Teresy Tuszyńskiej zobaczyłem cię pierwszy raz w telewizji będąc małym chłopczykiem mówiącym O!? osiadłaś pod dojrzewającą świadomością skrywając w trawie swą twarz później szukałem jej w innych włosach spojrzeniach uśmiechach nabierając coraz większego doświadczenia w odkrywaniu niewidzialnych oddziaływań między powidokami często powtarzając O!? przepraszam po latach przeglądając przypadkową gazetę zobaczyłem twoje zdjęcie z informacją odeszła na zawsze przypomniałem sobie że źle znosiłaś codzienne poniedziałki o smaku starych kartofli słowo zawsze prowokuje by dodać mu nie mówiąc do widzenia do jutra

Dziękuję, cieszy mnie, że się podoba.

@Deonix_ Dzięki. @Młoda @Deonix_ Dzięki. @Lahaj Dzięki.

@light_2019 Również dziękuję.

Chyba do jutra zapomnę, ale będę kombinował.

@Magdalena Czy coś w tym stylu?

No może załapię.

Dziękuje Gosławo. Dzięki za komentarz Magdaleno.

Jak najbardziej możesz, przecież to na tym polega. Wiersz został napisany i już tak do końca nie jest autora, każdy ma prawo odczytywać po swojemu. Najważniejsze, że budzi skojarzenia, zatrzymuje, niepokoi.