Gerber

Chyba jednak sobie daruję. Nie wiem o co chodzi?

No cóż, nie wiem czy to dobrze czy źle.

Golgota przekrwione oczy mierzą się z przelotnym spojrzeniem tworzącym ciężki w interpretacji obraz ciszy skojarzenia uśmiech ciepło nadzieja takie tam banały budzące niepotrzebny patos najbardziej pasuje słowo nigdy widać już konkretny wyraz twarzy bez wyrazu papierosowy dym dodaje pełni rozmazom sprawiając wrażenie lekkości pomaga znieść to co jest nie do zniesienia

Ciekawy wiersz i głęboki, to nasza podróż przez życie, przez wieki, by dojrzeć i zrozumieć esencję prawdziwego piękna.

Dziękuję za odwiedziny i przychylne komentarze.

Ach te gwiazdy i nieskończoność atomu, fajnie było by je ogarnąć, niestety jesteśmy tacy skończeni.

Starość czasem głupio jej powiedzieć podaj mi szklankę często nie reaguje na słowa nie musisz ja to zrobię tłumacząc że niedosłyszy na niedzielnym spacerze dostojny krok długi gustowny płaszcz i kapelusz z krótkim rondem niby nie zwracając uwagi na chwile krótkich spojrzeń dawnych znajomych z zapomnianych ulic spójrz jak ona jeszcze się trzyma później przed lustrem poprawiając włosy stwierdza jeszcze nie jestem taka stara

Romantyzmie w bieliźnie, no cóż można i tak, byle się z tego jakieś ciepło urodziło.

NO to ja też dodam, że dobry wiersz i ten skowyt serca, oj aż mnie łapie. Pozdrawiam.

No wiesz, podoba mi się, chociaż te moje powtórzenia są świadome i chyba usprawiedliwione. To Twój zapis jest jak najbardziej ok. może i lepiej brzmi. Dzięki za twórczy komentarz.

Ach te nieokreślone id, burzy, buntuje się, stawia nowe.

Oj! Mam dwa koty, oby nie zeszły na psy.

No tak, ale ta w moim tekście to taki paradoks. Taka tam poetycka zabawa z podstawami rzeczywistości.

Rzeczywistość jeżeli wszystko widzialne składa się z niewidzialnych cząstek jeżeli te cząstki to fale uderzających o siebie możliwości jeżeli te fale to drżenie niepewnych siebie strun jeżeli te struny to fałszujące dźwięki próżnej przestrzeni to istnieje raczej nic mające w sobie od początku do samego końca coś magicznego

@Justyna Adamczewska Kwiaty, pszczoły miód, i wszystko jest ok. @jan_komułzykant Chyba już wiem, jak dać odpowiedź, na początku miałem z tym problem.

@jan_komułzykant @Justyna Adamczewska @Justyna Adamczewska Fajnie, że się spodobało. Dzięki za odwiedziny. Nie wiem jak tu się poruszać?

Zwątpienie uderzyło mnie struną mocnego brzmienia chciałem być mu wierny do ostatniego dźwięku kiedy poczułem jego dotyk na ustach zaczęło się kurczyć stając się słowem pozbawionym wyrazu