Magdalena

Nie znam tutejszych wodzów krowa to potoczna odpowiedź na pytania tylko w piosenkach życie nie ośmiela się ośmieszać faluje zawracając powtarza zwroty odpowiedź to krowa jedna krowa jedna kobieta piękna kobieta trzy krowy tyle można pojąć gdzie mi do imion tubylczych wodzów i królowa gdzie siedzi?

tak

uła dziękuję łaskawco

Muszę jeszcze pracować skoro pytasz.

Narkotyki też tam były, ale nie ma ich w wierszu, ale skoro chcesz to proszę, czytaj tak.

@Lahaj Uprzejmą pogardą

Ich znajomość nadal trwała, odprowadził ją do pociągu. Dwa tygodnie listopadowych wakacji się skończyły. Siedziała na swoim miejscu i pisała coś o białej kobiecie na wulkanicznej wyspie. Lina miała paradygmaty, przede wszystkim nie chciała pisać jak kobieta. Usiadł koło niej chłopak, jeansowy, młody, coś zapamiętale pisał na kartce, potem trochę myślał ręką i brodą. Przesuneła się na fotelu bardziej do środka pociągu, od dwu tygodni nie używała nic przeciw poceniu. Była trochę zesztywniała. Nie wiele pomogło wspomnienie użytych rano perfum. A jeansowy nadal myślał mocno, teraz dodał prawą rękę i kolano, dobrze mu szło, coś pisał.

Czerwone usta dziewczyny białe perły w ustach czarne luki na bazarze w pysku nie ustach zakupimy za ceny turysty każdy ma swojego na rękę tylko popatrz na pieprz nos jest gotowy do odejścia ja jednak jest głęboko poruszone smrodem, dzieckiem i starcem dobrze pamiętamy że w oceanie sól obmyje nos ze smrodu A resztę pierz.

Będę udawał że to imię kobiety z palcami lemura ma do czynienia siatka bananowy błękit dla mnie raj dla raju mnie dosięgasz bananowy błękit z oceanem miesza się słodkawy odór mora mora to minie

Pozdrawiam optymiste z Madagaskaru

Jest ok, dobrego dnia

Poprawiłam, dziękuję. Zastanawiaj się, to zajmujące.

Spokojnie, cofam wypowidź skoro Cię to obraziło, po prostu jak nie mogę sobie przypomnieć czegoś to tworzę z tego motywu nowe. To nie była złośliwa odpowiedź, pozdrawiam

Przyjemny rytm, pozdrawiam.

Dziękuję

Formalny żal mnie pozbierał z elementów radosnych i mniej kubek/benzyna/szklanka kanister/wędka/zagadka Stytulił się wierszyk do reszty nie starczyło na wiersy poezji kubek/benzyna/szklanka och Formalnie żałuję Homera kipi ze śmiechu potrzeba Formalnie żal mnie siebie teraz Stytulił się do reszty biedak

Rozparły się lędźwia nie potem a teraz Rozmarzyły się oczy nad ranem zaparowało istnienie moje i Twoje ciało oglądam w lustrze i na błękicie bieli się noga zaplątała się w błękicie rozpadły się nieba nie potem a teraz

Absurd! Skowycze się przed rozpadem ze strachu się skowycze z użycia, z karnawału wczorajszego picia skowycze szlachta słodycze zjadła Pani Ania a ja? Z chłopstwa milcząco przypatruję się skowytą zjadliwym miłym jak cukierkom, żarcikom Przyjdź do nas - ja z chłopstwa milcząco przypatruję się

Metalowy kubeczek odmierzał dzień dobry palący płyn witały usta Miedziany dzbanuszek w rękach dziewczyny na kolanach Ty

Amigo, nic nie będę tłumaczyć, napisane jest napisane, pozdrawiam

Ja tam myślę, że mamy ten sam typ procesora.

Widzę, że inaczej piszesz niż ja, pozdrawiam

Ale mnie poustawiałeś, dobrze, to o czym sobie życzysz dalszą część, daj mi słowo albo uczucie

Wnoszę reklamówki po schodach a ja się pyta o dom Kupuję zasłony i wieszam w oknach A ja się pyta: To już dom? Sypiam z Tobą przy otwartych oknach Tak, po to one są

Wyglądam zabójczo w czerwieni (jak większość z nas) a noszę męskie koszule i tak po prostu obecnie jest. Nie będę udawała, że nie chcę się podobać, to nie to. Muszę zwyczajnie coś ochronić i przerobić, nie mam złudzeń co do zrozumienia mnie na razie. Ale zmierzam do Was cały czas, pozdrawiam serdecznie.