Konrad Koper

Mnich zła- śmierci.

@M_arianna_ Mistrzowski !

@LennoraS Silny !!

@Starzec Zakręcona metafora !!

@LennoraS Tak jest !!

Nad łąką unosi się gęsta mgła. W oddali widzę czarną zdeformowaną postać, nie poznaję twarzy. Niesie ona walizkę ? Na głowie ma cylinder czy beret ? Rozpoznaję znaki ? … Padają promienie. Niestety mgła pochłania je.

Prze -dziwny jest ten świat!

Polecam liryczne „zdjęcia” z kolorową mgiełką.

@Leszczym Dzięki za warsztat !!

bierze światło, soki, miejsce na wzór!

Zapanował strach i trach !

Barometr wariuje, termometr wskazuje różne temperatury. Nad moją głową wieje wiatr; naganiający i przeganiający chmury. Kołysze się znak. Piasek wpada do moich oczu, lecą rzęsiste łzy.

To nie gwara, obca mowa ale dialekt znany tylko dla nas.

Proszę spróbować z Bogiem rachować.

Wyryli na mnie martwe plamki i kropki. Poszerzyli pustynie, zabrali biel. Choć uboga, jestem wciąż niebieskozielona. Szanuję i obawiam się człowieka, choć czasem trzęsę się.

Skrywa : ogon, rogi, język. Chowa kopyta. Jest uśmiechniętym człowiekiem!

@Ajar41 Współczesny !!

Człowiek to cud ! Człowiek to „biliardy” terminów. Częściowych banałów. ( Zauważył poeta.)

@Dekaos Dondi Zgrabny !!

Grała muzyka do tanga. Tańczyli: szybko, zawadiacko, szalenie. Robili piruety, suknie wirowały. Wzrok nie nadążał. Jednakże tancerze mogą potknąć się o sznurek. Ściany salonu to okna.

Grałem w karty ukazujące żywioły. Matematyka lekko zawodziła, póki nie zawiało z lewej i prawej… Poddałem się. Potem odebrałem spontanicznie list, pisząc. Na poemacie usiadł motyl. Efekt motyla

@Ajar41 Coś jest !!

Podążam w kierunku diamentowej wieży. Drogę zasłania mgła, zbliża się noc. W pobliżu przelatuje sowa.

@Marek.zak1 Czysty aforyzm.

@Starzec Jest myśl !!