Wędrowiec.1984

@corival @Marek.zak1 @Kasia Koziorowska Pogawędzić z Rozkoszą zawsze można, przy okazji dowiadując się dlaczego zazwyczaj tak szybko ucieka. Tym razem jednak postanowiła zostać troszkę dłużej.

Ja się bardzo Ciebie boję - tak jakoś bardziej wpada mi w rytm. Poza tym naprawdę fajnie i w sumie lubię samotność. Mam jej w życiu ostatnio bardzo mało i wciąż czujŕ niedosyt.

@kwintesencja W tagach wpisałaś lęk, ale dla mnie to raczej wiersz o tym jak w samotności możemy być nadzy i to nawet nie jakoś fizycznie tylko po prostu bez masek. No i w samotności podszepty bardziej słychać, ponieważ nic ich nie zagłusza.

@izabela799 Podzielam zdanie @corival, a jeśli chodzi o sen jako taki, to posiadam duże, wygłuszające hałas słuchawki. Polecam, naprawdę niezawodny sposób.

@Asia Rukmini ...a ja lubię samotność.

Rozkoszy, miej litość Stałaś się nudna, Przewidywalna. Wpadasz na chwilę, I znów cię nie ma. Wiem, że na dłużej Lubisz zostawać. Jak cię ugościć? Powiedz mi teraz. Zdradź tajemnicę, Powiedz na ucho. Daj mi się złapać W sidła spragnione. Każesz mi czekać, Każesz mi prosić. Błagam o pomoc, Cała znów płonę. Widzę jak pragniesz, Jestem przy tobie. Nie bądź już, proszę, Tak niecierpliwa. Widzę, że pragnień, Tak jak fantazji, Nawet specjalnie Już nie ukrywasz. Czy mam je spełnić? Zrealizować? Swoim zapachem Przybrać znów kwiaty? Wciąż mnie namawiasz Żebym została, Więc skorzystajmy Obie dziś na tym. ---

Od jakiegoś czasu, w profesorskich gabinetach, wzrost popularności przeżywa określenie koledzy mi opowiadali. Ciekawe dlaczego?

@Marek.zak1 Zdecydowanie jedna z lepszych wypowiedzi Mistrza, w całości metaforyczna, a jakże zrozumiała.

@Kasia Koziorowska Przepiękne, cudowne. Biorę każde słowo. Płynnie się czyta i wciąż chce się więcej. W dodatku utwór posiada niesamowity klimat.

@Sylwester_Lasota Pytanie czy dla kobitki to rzeczywiście kolega. Podmiot liryczny tego wiersza to jednak fachowiec jest. PS: W moich rodzinnych stronach jest miejscowość o nazwie Tumidaj. :)

@Sylwester_Lasota Ostrzegająco pocieszający wiersz, może trochę truistyczny ale i tak bardzo fajny.

@Adam Zębala Piękne wyznanie, pytanie tylko czy zostanie docenione.

@JaKuba W sumie zgadzam się z Tobą, jednakże bliższy jestem stwierdzeniu, że istnieją rany, których nawet czas nie jest w stanie wyleczyć.

@Waldemar_Talar_Talar Albo naprawdę bardzo pozytywny z Ciebie człowiek, albo populista. :-)

Dziękuję, choć na razie nie można tego stwierdzić, ponieważ widzę, że z podobaniem wypowiedziało się lub dało serduszko tyle samo pań, co panów. PS: Tzn. było tak, jeszcze niecałą minutę temu.

@Rafael Marius Dla mnie powiedzenie Jak się nie ma co się lubi, to się lubi co się ma jest równoznaczne np. z powiedzeniem Wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma. Wielokroć od starszego pokolenia słyszałem to drugie stwierdzenie, kiedy zmieniałem pracę. Myślałem, że mnie coś trafi, ale jeszcze gorszym jest fakt, że pierwszą frazę słyszałem równie wielokroć od pokolenia własnego. Nie zmienię swojego zdania, ponieważ uważam, że te dwie frazy to przecudowne narzędzia do wdrukowania sobie w umysł nieświadomych blokad rozwoju.

@Sylwester_Lasota A ten wielki kamień, znaleziony przez Franciszka, nie miał aby wyrytego gdzieś znaku zapytania? Jeśli miał to historia pięknie zatacza koło w tym utworze, nadając mu dużo więcej... sensu. :-)

@eskaoer Brawo, świetne, zachwycam się, jako człowiek z branży tym bardziej.

I to jest bardzo błędne podejście, ponieważ blokuje człowiekowi ścieżki rozwoju, w zasadzie w każdym aspekcie. Oczywiście nie jest tak różowo i nie wystarczy jedynie nie zgadzać się z tym stwierdzeniem. By podjąć walkę trzeba przede wszystkim widzieć jej sens i mieć jakąś, choćby najmniejszą nadzieję na powodzenie. PS: utworowi mimo wszystko daję serduszko, chociaż w zupełności się z nim nie zgadzam. Wiem jednakowoż, że w życiu na podobne kompromisy czasami trzeba pójść, bo np. nie ma siły, by było inaczej.

Proszę uprzejmie. To bardzo ciekawy, ale trudny dla mnie wiersz. Przed przeczytaniem kontynuacji muszę troszkę odetchnąć. :)

@Nata_Kruk Dlaczego Niegocin? Sprawdziłem, jezioro na Mazurach. Niedzielna wizyta, więc pewnie co weekend był wypad nad jezioro. Rzeczywiście może się to w końcu znudzić. To trochę taki wiersz o raju, ale nie utraconym, tylko obiecanym. Widać frustrację, ponieważ się nie udało. Widać jak miało być i co z tych marzeń zostało. Bardzo podoba mi się stwierdzenie, że minione chwile dawno spopielały. Ich starość i "dawność" została mocno spotęgowana. Widzisz, w wielu kwestiach miewam podobnie jak peel.

@corival @Nata_Kruk Postanowiłem pozwolić sobie na odrobinę wyrazistości. Taki miewam nastrój ostatnimi czasy, jeśli chodzi o erotykę szeroko pojętą oraz długie delektowanie się nadchodzącą przyjemnością, z odrobiną niepewności czy aby na pewno nadejdzie.

Miewam podobnie widząc np. obeliski z wyrytymi datami czy kamienice. Jakiś czas temu widziałem obelisk z datą 1861r., bodajże, więc zapewne oglądał powstanie styczniowe. Uwielbiam takie smaczki. Niestety nie pamiętam już jaka to była miejscowość. Stał nad strumieniem, bardzo klimatyczne miejsce.

@izabela799 Bardzo ładnie i optymistycznie. Podoba mi się.

Powolutku Czy słyszysz to, kochanie? Słyszysz jak oddycham? Jak tęsknię za falami ciepła i rozkoszy? Za chwilę, już za moment… Myślę tylko o tym… Ach, proszę, nie przestawaj, proszę, już się zbliżam. A jednak… Jakże słodka pieszczot jest granica, I jakże niewyraźna - pragnę ją przekroczyć. Pomożesz mi w tym, skarbie? Spraw, by każdy dotyk, Na skórze niecierpliwej zaczął wnet rozkwitać. Porywczy temperament, ciągle przytłumiony, Złakniony o potrzebach przypominać światu; Oddałaś mi kontrolę, więc już nie proś o nic, Lecz zmysły rozognione przed pożarem ratuj. Gdy kwitnąć ci pozwolę, gdy już się odsłonisz, Wypiję słodki nektar z wnętrza twego kwiatu. ---