Wędrowiec.1984

Można pośród gromów Kochać po kryjomu. :)

Nom, dokładnie. Czasami ręce rwą się do pisania tylko tematu nie ma. I co tu zrobić gdy się czekać na wenę nie chce?

Mistrz to zna się na życiu. Ciekawe ile razy był drugi. :)

@Annaartdark Tja, czasami tak to w życiu bywa ale jeden obraz nie może być powodem porzucenia malarstwa. (tak, czekam na wiersz :-) )

@Annaartdark A ja wiem, który to obraz! ...maluj więc. :-)

@Annaartdark Tarantino to już w ogóle przykład przerysowania w drugą stronę ale te filmy właśnie takie miały być od samego poczatku. Lubię. :-) PS: No i lubię romantyzować. Cóż, to moja ulubiona epoka, nic na to nie poradzę. Zresztą, obraz który uwielbiam... ;-)

@Annaartdark Pewnie, romantyzm stosuję gdzie indziej. :-) Swoją drogą jeszcze całkiem niedawno bohaterowie filmów wojennych ginęli w iście teatralnych pozach, bez choćby jednej kropli krwi. W czasach I wojny mnóstwo osób witało konflikt z entuzjazmem. PS: Justice to świetny album ale byłby jeszcze lepszy gdyby było słychać bas Jasona. Ja wiem, że Lars umie bawić się w podwójną stopę ale Jason umie bawić się w świetny bas. A tak... mamy swietną płytę ale produkcję iście dziwaczną. ;-)

@Annaartdark Płomieniem albo wulkanem niechaj będzie, o! Dziękuję :-)

@Annaartdark Wiedziałem, że napiszesz tutaj o One. :-) Lubię Metallikę, One to świetny utwór. Dzięki niemu dowiedziałem się o filmie. No, jest ciężki, bo to trochę takie kino ambitne, pokazujące bezsens wojny. W ogóle Wielka wojna to bardzo ciekawy temat.

@A-typowa-b Tli się znowu. Kompletnie nie mam weny. ;)

@A-typowa-b Bardzo mi miło. ;-) Wpadam, sama wiesz zresztą dlaczego. ;-)

@WarszawiAnka A, lubię czasami coś zmienić. Nie jakoś często ale jednak. :) @Annaartdark Jest taki film Johnny poszedł na wojnę. Gorąco polecam. https://www.filmweb.pl/film/Johnny+poszedł+na+wojnę-1971-6612

@Pi_ Trafiłeś, aczkolwiek czerwony mak nie został symbolem poległych z przypadku. W czasach I wojny światowej na froncie, zachodnim bodajże, służył pewien poeta. Człowiek ten zauważył, że na pobojowisku, gdzie nie ma w zasadzie życia, kwitną czerwone maki. Napisał o tym wiersz. To dość długa historia ale wiersz stał się bardzo popularny, a maki stały się wspomnianym symbolem.

@Somalija Tak, decyduję o tym, który ze sznurków przymocowanych do mojej marionetki pociągnąć. Zwykle zbyt późno, ponieważ ktoś zdąży to zrobić z innym sznurkiem w tej samej chwili. Mam wtedy np. podniesioną lewą nogę i prawą rękę. :)

@Somalija Ja różnie ale... wolę działać zza kulis. ;)

Kobiecość, delikatność i subtelność czyli pierwiastki, których u Ciebie nigdy nie brakuje. Plusik :)

@Gosława, @Marek.zak1, @OloBolo, @AnnaartdarkDzięki. Bardzo lubię tematykę I wojny światowej więc pomyślałem sobie, że znów coś w tym klimacie popełnię.

@A-typowa-b Dziękuje. Twój nowy również mi się podoba. Wrócę do niego jeszcze dzisiaj.

Biały pierwiosnek Wciąż na mnie patrzą; Ziemia niczyja. Biały pierwiosnek Rósł tu przed laty. Łąkę na wzgórzu Kiedyś przystrajał. Dziś już nie kwitnie Jak inne kwiaty. Przyszła ulewa, Przyszła wichura. Krople srebrzyste Szukają szczelin. Trzeba się schować, Wszystko przeczekać Żeby nie zmoknąć W deszczu szrapneli. Wciąż na mnie patrzą Oczu miliony. Białe pierwiosnki W rękach trzymają. Wciąż nic nie mówią I tylko patrzą. Na cóż te widma Ciągle czekają? Spojrzeń tysiące, Żadnej nadziei. Kogóż przytulić Chcą aniołowie? Kiedyś się skończy Żywot tych kwiatów. Skończy się także O nich opowieść. Nagle ruszyli! Wciąż wybiegają! Gwizdek złowieszczy Słychać w oddali. Widzę jak biegną Tuż obok siebie. Chudych sylwetek Widzę już zarys. Kilku po lewej, Kilku po prawej. Liczby dokładnej Podać nie zdołam. Wciąż się zbliżają. Wszędzie eksplozje! Miny ich grzebią W głębokich dołach. Ten co się przedarł Stoi przede mną. Światła promyczek Trzyma na dłoni. Mój delikatny Biały pierwiosnek Stał się na zawsze Makiem czerwonym(1). Spytał dlaczego, Po co przyszedłem. Czemu zerwałem Biały pierwiosnek. Nic nie mówiłem, Teraz żałuję. Od tamtej pory Pośród nich rosnę. --- (1) – Symbol pamięci o poległych w I wojnie światowej oraz w przyszłych wojnach.

Powiem tylko...

@A-typowa-b A bardzo mi miło. Uwielbiam romantyzm i XIX wiek, poezję z tamtego okresu. Zresztą, widać pewnie. ;)

@A-typowa-b a czytaj, czytaj. Jak się podoba to już w ogóle komplement. ;)

@A-typowa-b Dzięki. Ludzi, kiedy ja to napisałem? ;-)

Warsztat to warsztat, poprawiać można do woli. Utwór działa, bo poniosła mnie wyobraźnia ale coś tu jeszcze trzeba dograć. :) No i pozostaje czekać, czy będzie w Twoim stylu z obrazkiem, na kartce, z podpisem? Nie pozbywaj się proszę rzeczy, które kształtują Twoją tożsamość i styl. No chyba, że Cię zaczęły wnerwiać to wtedy tak. ;-)

I już nie przeraża Cię Że chodzi za Tobą znów cień?