Wędrowiec.1984

Coś mi się przypomniało. Kiedyś oglądałem kreskówkę o Don Kichocie. Wszystko fajnie, tylko że lektor przedstawiał tytułowego bohatera jako: Don Kichote z La Manczy (litera w literę) ;)

@Somalija I atrament się nie skończy. :) Ja wiem, że to pewnie trochę inaczej gdy chłop czyta taki erotyk ale ten fragment pobudza wyobraźnię. Biorę. :)

@Somalija HA! Właśnie, że doczytałem i pamiętałem! Mało tego, czekałem. :D Nic na to nie poradzę, że lubię poezje pisane przez kobiety i o tychże poezjach uwielbiam rozmawiać. :)

Nie ograniczajmy wzburzonych fal. @Annaartdark Kto lubi Goethego ten zrozumie, prawda? :)

Więc powiadasz, że zeszyt Ci się kończy? ;)

Jeśli będzie spowodowany czytaniem erotyków to... :D

@Gosława To Ty jesteś ciocią! :)

@Somalija Jak wcześniej wspomniałem @Annaartdark, lubię poerotyzować ale czytać erotyki również. :)

Byle tylko w tym zeszycie nie zabrakło kartek. :D

@Gosława Hehe no przecież wiem gdzie pracujesz :D Miałem na myśli obudzone dziecko, co to się jeszcze wyspać nie zdążyło. :D

Hehe oj znam to, znam :D Łączę się z Tobą :)

@Gosława Ale sobie dzisiaj siekierę zrobiłem rano. Do teraz ją czuję. Nie mów mi nawet o kawie. :D

Nom, też tak lubię. Ech, tylko Wy, drogie panie, umiecie pisać tak delikatnie. Też bym tak chciał. :) @Somalija Jeśli mówię o Twoich erotykach to sama dobrze wiesz jak jest: :)

Hehe ja wiem, że Manowar to tandeta straszna i panowie dawno już nie są tym samym zespołem co kiedyś ale kurczę... Gdy słucham tego utworu, mam ciarki. :) PS: DeMaio postanowił trochę inaczej pograć na basie ale i tak jest fajnie. :)

Pozdrów adresata od czytelnika. :D

Napiszę jedno słowo: prześwietne!

O, nie wiedziałem! Co nie zmienia faktu, że na płytę czy książkę - idealny. No, też mi się skojarzyło :D

@Annaartdark Sancho Pansa miał niewątpliwie ciekawe życie u boku swego pana. :) Z Don Kichota nie ma się co śmiać. Przecież to ideał rycerza, przerysowany, fakt, ale jednak. Tak, biały był. Dokładnie. PS: Twój rysunek nadaje się idealnie na okładkę jakiejś płyty albo książki. Nic tylko dodać tytuł :)

@Annaartdark Grusznicki był do bólu romantykiem, Pieczorin romantykami gardził. Mówił nawet, że rozwinęła się pewna choroba w Petersburgu. Dzisiaj to tak jak mówisz, pisać tylko można. Pojedynków dawno zakazano chociaż jeszcze przed II wojną światową zdarzały się takowe wśród oficerów Wojska Polskiego. To głupie, bo Lermontow mógłby żyć i napisać jeszcze niejedno genialne dzieło. Tak samo Puszkin. Lepiej czytać świetne wiersze o niespełnieniu niż się strzelać. :)

@Annaartdark Tak, Bohater naszych czasów jest świetny! Fajnie, że czytałaś. Mnie zachwycił. Lermontow pewnie nigdy nie podejrzewał, że skończy jak Grusznicki. :)

Owszem :) Wiersze wierszami ale cała epoka, jakże piękna, przeszłaby nam koło nosa. Lermontow dłużej by pożył zamiast stać się bohaterem swojej własnej powieści. :D Ajuści! Zresztą mgła czasami sama chwyta mnie za nogi i puścić nie chce. :D

Staram się :D No dobra, wiem o który wiersz chodzi :P To co tutaj napisałaś bardzo fajnie się czyta. Ma się poczucie niespełnienia, które chce się pielęgnować, czyli tak jak lubię. Gdy czytałem, zastanawiałem się dlaczego to jest w warsztacie. :) A ostatni utwór... Lubię romantyzować, trochę erotyzować i niech bohater trochę też pocierpi, no bo zbyt łatwo mieć romantyk nie może.

Aniu, niespełnienie jest cudownym uczuciem tylko należy je odpowiednio ukierunkować, rozpalić i zostawić by płonęło. Wtedy smakuje najlepiej. Po trochu podejrzewam gdzie znalazłaś inspirację. :) Zależy czy się potrafi dobrze z tego rodzaju owocami obchodzić. :)

A dziękuję, to prawdziwy komplement! Niespełnienie? Owszem! Ale po cóż spełniać się od razu, kiedy można to spełnienie kontrolować i rozpalać... i zostawić rozpalone, by jeszcze trochę poczekało i iskrzyło. ...a gdy poczeka, gwarantuję, że będzie stokroć bardziej intensywne. :)

Przy tym fragmencie przeszły mi ciarki po plecach. Uwielbiam rozpalony ogień troszkę dłużej potrzymać w palenisku. Wzmaga to namiętność i rozpala jeszcze bardziej, zamiast wygasać. Rodzi frustrację, fakt, ale frustrację, w której pragnie się cały czas przebywać. To zdanie stało się dla mnie istotą Twojego utworu. :)