iwonaroma

Hej Don, wierszyk Twój przedni, bez ściemy. Mam nadzieję, że blizny już się wygoiły :) Co do wielokropków … choć jestem admiratorką nowych form to je akurat lubię szczególnie :) mimo, że są nieco przestarzałe ;) zdrówka również

To prawda że na przekór :) lustro..nie zawsze prawdę ci powie ;) też miłego, i wieczoru

Ithiel, ja od pewnego czasu zaczęłam siebie nazywać poetką co też jest śmieszne, ale w końcu kto nam zabroni :) Jesteś literatem! No jak to, neurolog to lekarz, okulista to lekarz... cóż tu może umykać? Tak, trudno być w dzisiejszych czasach człowiekiem o szerokich horyzontach, bo wiedza się bardzo uszczegółowiła, a mózgi nasze, wbrew pozorom - nie są nieskończone. Nie, nie przeceniam poetów, to tacy sami ludzie jak inni, mają pewnie mnóstwo różnych wad (wiem to po sobie ;)) lecz posiadają też pewną szczególną cechę, która odróżnia ich reszty, mają pióra...(no, może w obecnych czasach klawiaturki ;)) Nie chcą latać w maszynach jak np. kosmonauci lecz wydostać się z maszyny jaką jest ludzkie ciało poprzez uczucia, emocje, wyobraźnię..itd. Ale rzeczywiście, poeta kiepskim przewodnikiem jest, jeśli chodzi o świat materialny, kto chce się w tej sferze rozwijać, niech unika poetów jak ognia, bo popadnie w chaos i pieniążków nie zarobi :) Jednak w dojściu do wyższych sfer przejście przez chaos jest konieczne (jak też przez ogień emocji, namiętności, tzw. miłości) i tu poezja jest pomocna. Czy są depozytariuszami prawdy? Uważam, że są bliżej, właśnie wtedy gdy tworzą swoje "fantasmagorie" (sorry, jeśli kogoś urażam), bo prawda jest paradoksalna, logika to tylko część życia. Na co dzień oczywiście poeci to zwykli zjadacze chleba, ale wieczorem... (może być inna pora dnia, która dla poety też znaczy wieczór :)), gdy płonie świeca i rozpościerają się pióra...i tu by można odnieść się do tego co piszesz, że to proces, a nie wynik końcowy ma znaczenie. Lecz wynik końcowy w postaci wiersza to nie koniec. Może zajść proces odwrotny podczas czytania - wówczas czytelnik, jeśli wiersz bardzo do niego trafia - płonie i wzlatuje :) No cóż, nie zawsze to co czytamy, tak na nas działa, ale potencjalnie jest to możliwe. Warto próbować.

fakt! Pozdrawiam noworocznie :)

forma...jak skrzydełko motyla :)

Płynie ten wiersz łagodnie jak fale :) choć historia z punktu widzenia rozbitka jest początkowo zatrważająca! Dobrze, że wszystko dobrze się skończyło, chociaż "tylko" się śniło...

dzięki Gaźnikowi!

i oby nie zejść na lewiznę ;)

Oj Koberko, kochanie, ja dziś leniwa...:)

Dzięki Justyś za wnikliwy kmnt. Tak, w konsekwencji nawet lustro całej prawdy nam nie powie :) Mnie w dzieciństwie fascynowały (znów fascynacja! :)) lustra ze skrzydłami, bo przy odpowiednim ustawieniu było się... nieskończonym ;). I bardzo lubiłam gabinety krzywych luster w parkach rozrywki - ryłam ze śmiechu :). Pomimo tego że lustra (jak też drugi człowiek) całej prawdy o nas samych nam nie powie, jest to jednak lekcja ucząca i pouczająca. Pozdrowienia!

Życzenia nic nie kosztują, a mają wartość. Paradoks? Niech żyją paradoksy :) Najlepszego w 2019 :)

Trzymanko :) czyli.. trzymaj się w tym 2019 :)

odbita rzeczywistościnadal istnieję!i tu i tujakby taka sama...drobny błąd ledwie do uchwycenia moja prawa ręka nie jest już prawicąprzewrotne, przewrotne...

Prze - pię - kny wiersz i takież życzenia :) Tobie Najlepszego!

Ithiel, odpiszę po Sylwestrze, bo teraz muszę zrobić się na Bóstwo ;)

jakie śliczne :) (śliczne inaczej ;) ale śliczne …)

nie przeszkadzajmy

hej Jenny :)

No tak, użyłam słów konkretnych i łatwo to sobie wyobrazić (tak przynajmniej sądzę ;)) zdrówka i … udanego Sylwestra! :)

dzięki eviccy za głos :)

Nie jesteś, jak piszesz, poetą ale literaturę uprawiasz - to tak jak np. okulista i neurolog jeden fach mają w ręku. Zgadzam się z Tobą, że poznawanie nowych obszarów bardzo nas ubogaca. Posunęłabym się nawet do stwierdzenia, że lepiej być powierzchownym w szerokim zakresie niż głębokim - w wąskim. "Wiersz" był lekką prowokacją, wprawdzie poeci są czytani głównie przez poetów ale sami interesują się … całym światem :) Może właśnie nie są specjalistami typu chemik termonuklearny (nie wiem, czy coś takiego istnieje :) podałam na chybcika :)) ale ogólne pojęcie o różnych dyscyplinach mają. Nie żebym gloryfikowała ten stan zwany poetą (bo przecież nie zawód? :)) ale rzeczywiście są wrażliwi na wiele sfer. No, co do czytania ze zrozumieniem... to fakt :) czytając wiersze trzeba się nieraz wykazać ogromnym zrozumieniem a nierzadko jeszcze większą wyrozumiałością ;). Co do Twojego stwierdzenia, że nie sposób być powodowanym tożsamymi emocjami podczas tworzenia i odtwarzania to nie jestem tego zdania. Może i tak się dzieje czasami, że nie ma tu połączenia, albo jest to połączenie przerywane, ale jednak (ja tak np. mam), że czuję - jakbym to ja napisała... Oczywiście nie napiszę, bo nie mam takiego warsztatu, ale gdzieś w głębi czuję i rozumiem tak samo.

żartujesz :) przede wszystkim poeci czytają poetów (czy tu na tym portalu widzisz kogoś innego? ;)) , tak jak psychologowie wspierają psychologów (choć to czasem rzeczywiście wątpliwe wspieranie ..) , politycy politykują z politykami (oj, tak...) , podróżnicy podróżują z podróżnikami, naukowcy analizują naukowców etc.etc. na ogół kisimy się we własnym sosie, bo to bezpieczne i w miarę zrozumiałe

to jest cudne ale cały wiersz jest bardzo ok.

jest super

to prawda, co klasa to klasa