iwonaroma

hej wjolu :)

dzięki :) również pozdrawiam

To portal poetycki, mało kto tu prozę czyta...a szkoda.

W prostych słowach zapisanie sedno. Ponoć ta inna, dobra rzeczywistość jest tuż tuż… ale jak ją odkryć? Powtarzając tytuł - jak uwierzyć nie wierząc?... Wierzmy, że to możliwe :) zdrówka

otóż zraniłam ciebie a ty - mnie ostrym językiem precyzją kosztowną jak precjoza lecz brzydką, bardzo bardzo bardzo brzydką to już za nami. otulmy się wreszcie językową mgłą wilgotną drobną ciepłochłodną mleczną a kiedy opadnie iluzja kochajmy w ciszy

bez sensu ale z sensem ;)

piąte przez dziesiąte ;)

dzięki za serce evicce :)

:)

no masz :)

;)

hmm… jeśli jesteśmy jednością i mamy wspólną twarz...możemy stanąć (wspólnie) wobec twarzy Rzeczywistości? ale się nie upieram :) może myślę błędnie zdrówka

bardzo dobry kadr - wg mnie - idealny

nastrojowo...

bez przecinków bez kropek... - ładne :)

ja - zmieszana, ty - splątany żadnego sensu w nas nie ma! ale jakiż piękny galimatias :)

świetne :)

Super :) czyta się szybko i przyjemnie -- jak jazda (z) piękną Ireną :)

No teraz Gaźnik to już przegiąłeś :) (dzięki za Serce :))

Za szybko i bezmyślnie skasowałam , to" naszej" (ale bez wielkiej litery, fakt) jest potrzebne, bo Rzeczywistość ogólna jest przecież przebogata :) a my - mamy co mamy, niektórzy więcej, niektórzy mniej ;) A Sacrum to mikroskopijny zalążek w naszych sercach, może urosnąć - jak to zalążek :)

Dzięki Justyna :) Tak, to wiersz o zagubieniu, o pogubieniu, ale też niosący nadzieję w przekazie (taką mam nadzieję ;)), że kontakt jest możliwy - poza zmysłami. Zdrówka

dzięki dla eviccy :)

Dzięki i wzajemnie! :)

ok, zmieniam :)

Nie zawężajmy się w przyjaźniach - zwierzęta (i rośliny!) też kochają...