iwonaroma

Dzięki Kobra :)

Nośny tytuł ;) temat prozaiczny aczkolwiek nienudny - wciąż powtarzany! :) Po co te wielkie litery ni z gruszki ni z pietruszki?

:) pozdrawiam Dag (Dagna? Dagmara?)

Dzięki Justyna, Ty dobra dusza, widzisz więcej niż jest :) również pozdrowienia ;)

Dwie pierwsze części wiersza ok dla mnie. Trochę budzi mój sprzeciw 'osłabione życiem'. Wiadomo, tym życiem. Ale ogólnie... Dla siebie czytam: ‐‐--------- przyciąganiu ziemi, osłabione(bądź zmęczone) tym życiem ‐----------- żeby było wiadomo, iż nie każde życie bywa męczące :) Pozdrowienia

rozrastasz się puchniesz rozdymasz a potem kurczysz się marszczysz zasuszasz i rozsypujesz w proch samą siebie

Niby na wesoło , ale w konsekwencji- smutne..

Cichy lament

Nie ma za co przepraszać, to nieistotny drobiazg. Pozdrowienia także. Light, czasem mi coś wyjdzie przez przypadek :) dzięki za serce Dag :) my - wkręceni w haiku widzimy to :) Dzięki i pozdrówka też

Z poczuciem :) i wyczuciem :)

Wstaw sobie Silverko 'e' by było - jesiennym. Pozbyłabym się może słowa 'stan' i zapisała po prostu 'pogłębia zobojętnienie'. Pozdrowienia

Ale dżez :D

;)

Dzięki Czarku za serce :) To były pstrągi, nie węgorze :)- ale rozumiem, że dla jaroszy (sama byłam w tej sytuacji przez pewien czas) to jeden pies ;) Również pozdrowienia

Ktoś przerobił, tylko kto... ;) To tak bliżej Wielkiej Nocy? :)

grupa przyjaciół nad stawem (hodowlanym) w knajpce spożywamy piękne pstrągi udekorowane ćwiartkami cytryny pracownik łowi kilka dorodnych okazów dla następnych gości na chwilę milkniemy nikt nie ujawnia bądź nie jest świadomy skąd ta cisza przed naszym złowieniem (osobistym)

Panie Lahaj (jak już jesteśmy na pan pani ;)) to Pan tu jesteś poetą odpowiedzialnym za powyższy utwór, ja tu tylko krytykuję, a wiadomo, że krytyk oprócz krytykowania nic wiecej nie potrafi :)

‐‐----------- Jednak skuszę się na propozycję Duszki bo nie mam na ten moment żadnego własnego pomysłu :( Dzięki!

Zakończenie jak z dowcipu (średnio śmiesznego...) A początek zapowiadał się niekonwencjonalne, jak na poezję :)

Czyli...dla niektórych pączki, a dla innych baciki...

już już- nieco wadzi to powtórzenie, może po prostu: wymyślono wszystko

ognie coraz większe zmarli coraz mniejsi

Masz rację Duszko, teraz widzę to oderwanie zbytnie pierwszego wersu. Gdybym skorzystała z podpowiedzi (pięknej :)) jedna trzecia haiku nie byłaby moja :) ponadto...ten skrzypek rozgrzewał dłonie grą...na skrzypcach :) Jeszcze to wszystko przemyślę. Również pozdrawiam.

nad ogniem zniczy skrzypek rozgrzewa dłonie przedziera się mgła

To prawda, że takie pytania mogą nic nie dać, mogą też eskalować problem. Ale warto je zadawać, a nuż znajdzie się jeden :) , którego pytanie poruszy.