WarszawiAnka

W tym przypadku nie mogę Peelki zrozumieć, gdyż nie jestem w stanie wypić nawet jednego całego piwa. Jednorazowo wypijam ćwierć puszki grzanego piwa z goździkami zimą. :) Polecam! :)

Rozumiem, nie będę polemizować. :)

Ciekawe...

Bardzo ufna i pokorna modlitwa. Pozdrawiam

Zauważyłam, że pojawiają się na portalu pewne motywy - i nie wiem, czy to inspiracja, czy jakaś zbiorowa intuicja? Np. niedawno wystąpił w kilku niezależnych wierszach motyw kamienia... Twój wiersz od razy skojarzył mi się z wierszem "tęsknię" napisanym przez @iwonaroma . Wyraźnie czujemy kontrast między brzemieniem dorosłości i "małą skalą" beztroskiego dzieciństwa. Nastrojowy, ale i melancholijny klimat. Mam zastrzeżenie do słówka "te" na samym końcu. Wprawdzie się rymuje, ale jeśli ma się odnosić do słowa "wszystko", to powinno być "to". Pozdrawiam.

Zgrabna i ciepła miniaturka. Podoba mi się zakończenie. Zgadzam się jednak również z praktycznym podejściem @Deonix_ Pozdrawiam

Cieszę się, że ten wiersz dostarcza tak przyjemnych wrażeń. :) Dziękuję za pozytywny komentarz - i za głos. Pozdrawiam

Żeby nie było wątpliwości: miałam na myśli to, że bez Facebooka też można ograniczać dostęp - na wiele sposobów...

Cieszę się, że tak Cię zaciekawił. :) Dziękuję za Twój głos i pozytywny komentarz. Pozdrawiam

Teraz już na pewno będę to brała pod uwagę. :)

Dziękuję za odwiedziny i pozytywny odbiór. :) Pozdrawiam

Bardzo dziękuję, Karenko, za tak sympatyczny komentarz. Cieszę, się, że wiersz wywołał przyjemne wrażenia. :) Pozdrawiam

Bardzo malarski wiersz, wyrazisty wizualnie. Dobrze widać ten świt... :) Rytm i rymy dopracowane - bardzo płynnie się czyta.:) Pozdrawiam

:)

Dobrze to rozumiem, mnie też odlatujące ptaki przygnębiają... Skróciłabym troszkę ostatni wers - ze względu na rytm. Np. "świat nazbyt się staje ponury". Wiem, że to nieco zmienia wymowę. Pozdrawiam

Bardzo osobisty i przejmujący, ale mimo to nie rozpaczliwy. Tli się w nim nadzieja. Pozdrawiam

Wzruszający i bardzo bogaty w treść. Pozdrawiam

Prawda jest taka, że niektórzy i bez Facebooka świetnie to potrafią. A co do wiersza - myślę, że w poezji potrzebne jest miejsce na doświadczenia zyskiwane drogą cyfrową - zarówno te pozytywne, jak i negatywne... Pozdrawiam

Nie polemizuję z Tobą - moja wypowiedź jest raczej luźną refleksją związaną z wierszem, niż jego interpretacją... Co do dzieci, to doświadczając zła mogą nie odpowiadać złem, ale mogą zostać głęboko zranione. A ta rana może się rozjątrzyć nawet po 20 albo 30 latach...

Ciekawy i bardzo osobisty wiersz, chociaż, z drugiej strony, temat na pewno nieobcy wielu. Tęsknimy za czasem, który wydawał się beztroski, bezpieczny. Tymczasem, tym bezpieczniej się czujemy, im mniej wiemy. Z upływem czasu, im więcej iluzji pryska, im więcej pozornych prawd upada, im więcej mamy na swoim koncie rozczarowań - tym większa niepewność.... Nie wiem - może jest też taki moment, w którym to się odwraca i znowu zaczynamy nabierać zaufania... Pozdrawiam

Zgadzam się - dla mnie rytm też jest bardzo ważny. :)

Chciałam jeszcze dodać, że osobiście tytułami się specjalnie nie przejmowałam i wiele wierszy napisałam bez tytułów. Odkąd publikuję je w Internecie zaczęłam nadawać tytuły, również tym, które ich wcześniej nie miały. Po Twoim komentarzu widzę, że to ważniejsze, niż myślałam. Dziękuję! :)

Bardzo dziękuję za wszystkie miłe słowa. :) To ciekawe, że dostrzegasz w nim przede wszystkim słoneczny blask... Myślę, że dużą rolę odgrywa tytuł. Z drugiej strony - enklawa jest "eteryczna", jak piszesz. To ma w tym wierszu duże znaczenie. Pozdrawiam :)

Nie uwierzysz, ale odkąd jestem na tym portalu, nieustannie się inspiruję. Tytuły, słowa, obrazy, tematy, perspektywy.... Czegoś takiego nie doświadczyłam od lat. Bardzo się cieszę - i dziękuję! :)))

To świadczy też o tym, że nawet pod tym samym tytułem (mówię o inspiracji) piszemy zupełnie inaczej. :) Pozdrawiam!