WarszawiAnka

Jeszcze tylko jeden dzień będę mogła widzieć cię, jeszcze tylko jeden dzień, ani chwili dłużej – nie. Jutro muszę odejść stąd, to za długo ciągnie się, wiem – popełniam wielki błąd, gdy twój każdy śledzę krok. Bo i tak nie widzisz mnie, nie obchodzę ciebie nic, doskonale o tym wiem, nigdy to nie zmieni się. Ale gdy zobaczę cię mogę tu bez końca tkwić i gdy wiem, że jesteś sam, znów nadziei iskrę mam... Wstajesz już, ubierasz się, we mnie serce lekko drży, kilka krzaków, kilka drzew i za chwilę znikniesz mi... Ślad na piasku zwiewa wiatr, puste białe krzesło lśni, pusto tu bez ciebie jest, chociaż tłum otacza mnie. Nie wiem, skąd przychodzisz tu, gdzie odchodzisz – nie wiem też, ale chcę, byś jutro znów przyszedł nagle, niby duch... I choć czy pojawisz się tylko ty sam jeden wiesz, to nadziei wciąż mam cień na ostatni z tobą dzień... Przed oczami ciągle mam twoją postać, twoją twarz, które już na pamięć znam, niby portret twój bez ram. I choć pojąć trudno mi, co takiego w sobie masz, obraz twój w mym sercu tkwi, sen o tobie mi się śni... Ale przecież wiem i tak, że daleko stąd ty masz swój zamknięty, własny świat, gdzie mi karty wstępu brak... Jeszcze tylko jeden dzień będę mogła widzieć cię, jeszcze tylko jeden dzień, Ani chwili dłużej – nie...

Twój wiersz obudził w mojej pamięci dawno utworzony wiersz o księżycu, którego nie zapisałam i nie dokończyłam. Przypomniałam sobie jednak dwie gotowe zwrotki, więc gdy go dokończę - wkleję. :)

Bardzo mi się podoba! Odnajduję się w tym wierszu i dobrze Peelkę rozumiem. Doskonale oddałaś wieczorny niepokój, bezsenność i oczekiwanie na świt. Piękne obrazowanie współgra z nastrojem lęku. Pozdrawiam

To prawda, że "drobiazgi kreują rzeczywistość". W o wiele większym stopniu, niż nam się wydaje. Bardzo mi się podobają końcowe trzy wersy - w zasadzie stanowią samodzielną całość. Pozdrawiam

Czcionka... :) Chyba że to celowe było...?

@MaksMara : ... i jeszcze raz... :)

@MaksMara : Dziękuję za Twój głos. :)

:-)))

Ale Ty nie tylko czytasz, lecz także komentujesz. A Twoje komentarze są pozytywne i konstruktywne. :)

Podpisuję się! :)

@Deonix_ : Cieszę się, że się zgadzasz. :)

:)))) Ale trzeba przyznać, że Ty zawsze pamiętasz o komentowaniu utworów innych osób. :))

Teraz rozumiem - ta zachęta nadal jest. :) Dzięki.

@Deonix_ : Dziękuję za Twój głos. :) Co masz na myśli pisząc "zachęta do wypowiedzi pojawiająca się przed publikacją swojego utworu" ?

To ja widocznie nie zauważyłam, płynnie mi się czytało... :) Ale tak jak w komentarzu powyżej jest lepiej: "gdy szeptałeś cichutko..." lub: " gdy wyszeptałeś cicho..." albo po prostu: "wyszeptałeś cichutko...". Chyba tak właśnie przeczytałam :)

Zgadzam się.

Jestem na portalu od miesiąca - i moje wrażenia są bardzo pozytywne. Najintensywniej pisywałam wiersze dawno temu i wydawało mi się, że to już było wszystko, co miałam do powiedzenia. Gdy znajomy zasugerował, że powinnam pomyśleć o publikacji, zaczęłam rozważać różne możliwości. To miejsce od razu mi się spodobało - i to z kilku powodów: portal jest bardzo funkcjonalny (profil, powiadomienia, komentarze) - wszystko jest dobrze zgrane i przyjazne dla użytkownika możliwa jest edycja wiersza po sugestiach innych osób, czy jego korekta komentarze są zazwyczaj sympatyczne, życzliwe, konstruktywne, a krytyka nie jest zjadliwa (przynajmniej ja się nie spotkałam). wiersze innych są inspirujące i pojawia się ich wiele Odkąd jestem na portalu i wklejam własne wiersze, czytam komentarze, a także wiersze innych osób i komentarze do nich - bardzo się zainspirowałam. Natrafiam zarówno na wiersze tak mi bliskie, jakbym je sama napisała, jak i na zupełnie niezrozumiałe. Napotykam też wiersze, które mi się bardzo podobają, ale są napisane w zupełnie innym stylu, niż mój. Korzystanie z portalu jest dla mnie odkrywcze i rozwijające - a przede wszystkim, znowu zaczęłam pisać. :) Dziękuję też wszystkim Użytkownikom, z którymi mam tu kontakt.

Uważam, że nie - bo słowo "delikatne" jest przymiotnikiem i określa zwrot "wierz mi". Gdybyś użyła przysłówka, byłoby inaczej:. "gdy szeptałeś cichutko, delikatnie wierz mi". A propos, czemu zmieniłaś na "wyszeptywałeś"? Teraz liczba sylab się nie zgadza... :(

Z mojego punktu widzenia tylko te przecinki były potrzebne :) A wiersz naprawdę mi się podoba. :)

Wyjątkowo urokliwy wiersz! Zwięzły, a zawiera wszystko, co potrzeba. Bardzo mi się podoba! :) Poczułam zapach jaśminu... Malutka uwaga: frazę "mój miły" ujęłabym w przecinki. Pozdrawiam

Metafizyczny...

Ciekawa myśl przewodnia, ale formę bym uporządkowała.

Czytając Twój wiersz natychmiast zobaczyłam rząd posągów z Wyspy Wielkanocnej...Chociaż one same wyglądają jak trybunał... Pozdrawiam

Lekko napisany, ale głęboki i refleksyjny wiersz. Pozdrawiam.

:-S