Maria_M

Pewien rolnik gdzieś spod Kłaja wielkanocne cudne jaja pomalował, zacukrował, i w galoty sobie schował.

Dziękuję musbron Czarek Nie każdy potrafi się do tego przyznać, ale uważam, że każdy w pewnym wieku zauważa u siebie oznaki starzenia się. Zanim się do tego przyzwyczai i pogodzi ze zmianami fizycznymi, trochę czasu upłynie. W ostatecznym efekcie, widzi że nie ma innego wyjścia, więc zauważa pozytywne strony wieku i zaprzyjaźnią się sam z sobą. Pozdrawiam serdecznie :)

Bardzo dziękuję za piosenkę, idealna do tekstu. Skoro dla Ciebie ciekawy to miło. Pozdrawiam cieplutko. :) (Lepiej późno, niż wcale)

Masz super babcię w takim razie, Dziękuję za czytanie :)) A co to wiersza: Jak najlepiej rozgryźć wroga? Najlepiej się z nim zaprzyjaźnić.

U mnie też zima na całego. Pozdrawiam wiosennie:))

Dobry pomysł. Prześpię się z nim. Dobrej nocy :)))

Zatrzymać i odkręcić. Niestety już się nie da, ale śnić można. Wszystkiego dobrego :))

To może zamiast młode / udane A wiersz niesie współczesną prawdę, podobasię :))))

Wiersz do niczego nie namawia, ani nie przymusza, tak go odebrałam, dla mnie to i dobrze, przypomniałam sobie o wysiłku fizycznym, który zaniedbałam, muszę wrócić do ćwiczeń, pływania, ...... . Postaram się odnaleźć ten zwrot na wolniejszej chwili, ale lubię jakiś motyw uzywać w innych swoich wierszach. Taki zabieg nie pachnie banałem. :))))

Tak, melancholijny Bardzo dziękuję :))))

O, teraz na jaja będzie popyt, w samą porę ten limeryk :)))))

Ładnie napisane. Może teraz szybciej wiosna zawita :)))))

Myślę, więc żyję, lecz już nie zawrócę, pogodzić się muszę, powitać. Może tak?

Ratunku! Na pomoc ginącej młodości, od środka toczy pasożyt łajdaczy rozpostarł swe macki jak pająk na ścianie. W krwiobieg wnika, osocza dotyka i płynie w głąb ciała. Spoglądam mu w oczy, co widzę? Odcienie zuchwałej przemocy. Spoglądam mu w serce, jest zimne - w rozterce, nie wie ... co atakować? Mięśni strun dotyka, warstwami przenika do kości, do szpiku ciepłego. Myślę, więc żyję, lecz już nie zawrócę, pogodzic się muszę, powitać, i lepiej, i raźniej z dnia na dzień w przyjaźni. Koneksja przecież bezpieczna. 21.03.2018r.

Witaj, Bożenko! Czyli może być. Dziękuję :))))

Chciałam, to mam. Dzięki. Ale to nie jest piosenka jedna z moich ulubionych. Wolę słuchać W moim ogrodzie. :)))))

Cienista smuga ud, już to czytałam u Ciebie i tak mi się przypomniało, tylko dla przypomnienia. A wiersz jak czytam, to przypominam sobie to, co od dawna nie robiłam: ćwiczenia, ćwiczenia codzienne, systematyczne, dla sprawności fizycznej. Muszę do nich wrócić. Pozdrawiam serdecznie:)))))

Przykro mi było za ten banał, bo pisałam prosto, szczerze, bez wyszukanych słów, ale i tak nie przestałam Cię lubić, mam do Ciebie określoną porcję sympatii już od dawna. Nie wiem co na to wpłynęło, ale chyba Twoje siwe włosy w połączeniu z tym, co piszesz. Odkąd zmarła mi mama, wszystkie kobiety z siwymi włosami mi ją przypominają. Taką mam słabość, że jak widzę starszą osobę, a jadę, chętnie podwożę, gdzie trzeba. Pozdrawiam serdecznie :))

Pewien truposz gdzieś spod Zamchu zrobił se poduszkę ze mchu. Równo usłał też powrósła, bo chciał z krową lęgnąć w piachu.

Nie leciała nigdy w radiu?

To daj tą piosenkę. Posłuchamy :)

Uważam, że najlepsze limeryki (tutaj na forum) pisze jan_komułzykant. To nie znaczy, że inni piszą złe, ale jego są najbardziej nonsensowne. Oczywiście to tylko moje zdanie:))

Przecież Ty cały czas chodzisz, to jak nic nie robisz? :))))

Bardzo Ci dziękuję, zakończenie nabrało zaraz innego wymiaru. Jednego słowa nie mogłam wygrzebać z głowy, dobrze, że zajrzałaś. Pozdrawiam ciepło :))))

A dlaczego pozdrowienia od lenia ?