Maria_M

Tak, melancholijny Bardzo dziękuję :))))

O, teraz na jaja będzie popyt, w samą porę ten limeryk :)))))

Ładnie napisane. Może teraz szybciej wiosna zawita :)))))

Myślę, więc żyję, lecz już nie zawrócę, pogodzić się muszę, powitać. Może tak?

Ratunku! Na pomoc ginącej młodości, od środka toczy pasożyt łajdaczy rozpostarł swe macki jak pająk na ścianie. W krwiobieg wnika, osocza dotyka i płynie w głąb ciała. Spoglądam mu w oczy, co widzę? Odcienie zuchwałej przemocy. Spoglądam mu w serce, jest zimne - w rozterce, nie wie ... co atakować? Mięśni strun dotyka, warstwami przenika do kości, do szpiku ciepłego. Myślę, więc żyję, lecz już nie zawrócę, pogodzic się muszę, powitać, i lepiej, i raźniej z dnia na dzień w przyjaźni. Koneksja przecież bezpieczna. 21.03.2018r.

Witaj, Bożenko! Czyli może być. Dziękuję :))))

Chciałam, to mam. Dzięki. Ale to nie jest piosenka jedna z moich ulubionych. Wolę słuchać W moim ogrodzie. :)))))

Cienista smuga ud, już to czytałam u Ciebie i tak mi się przypomniało, tylko dla przypomnienia. A wiersz jak czytam, to przypominam sobie to, co od dawna nie robiłam: ćwiczenia, ćwiczenia codzienne, systematyczne, dla sprawności fizycznej. Muszę do nich wrócić. Pozdrawiam serdecznie:)))))

Przykro mi było za ten banał, bo pisałam prosto, szczerze, bez wyszukanych słów, ale i tak nie przestałam Cię lubić, mam do Ciebie określoną porcję sympatii już od dawna. Nie wiem co na to wpłynęło, ale chyba Twoje siwe włosy w połączeniu z tym, co piszesz. Odkąd zmarła mi mama, wszystkie kobiety z siwymi włosami mi ją przypominają. Taką mam słabość, że jak widzę starszą osobę, a jadę, chętnie podwożę, gdzie trzeba. Pozdrawiam serdecznie :))

Pewien truposz gdzieś spod Zamchu zrobił se poduszkę ze mchu. Równo usłał też powrósła, bo chciał z krową lęgnąć w piachu.

Nie leciała nigdy w radiu?

To daj tą piosenkę. Posłuchamy :)

Uważam, że najlepsze limeryki (tutaj na forum) pisze jan_komułzykant. To nie znaczy, że inni piszą złe, ale jego są najbardziej nonsensowne. Oczywiście to tylko moje zdanie:))

Przecież Ty cały czas chodzisz, to jak nic nie robisz? :))))

Bardzo Ci dziękuję, zakończenie nabrało zaraz innego wymiaru. Jednego słowa nie mogłam wygrzebać z głowy, dobrze, że zajrzałaś. Pozdrawiam ciepło :))))

A dlaczego pozdrowienia od lenia ?

Lule, Ty to poważnie mówisz? Czy z przymróżeniem oka wszystko?

Dałam serduch, bo ładna rymowanka, ale z tego co wyczytałam, to piąty wers ma być nonsensowny, śmieszny i ( co bardzo trudne) nie ma wynikać z poprzednich wersów. :)

A jakiż to można co niedziela grzech popełniać ? Czyżbym żyła w nieświadomości ? :)

O widzę tutaj potencjał, wprawę! Wstęgę zaciągnąć, pomnik postawić, wieniec położyć i tylko limeryki tworzyć. :))

Przykro, że tak odebrałaś, wszystko w wierszu jest prawdziwe: mój ogród, hortensja i nie tylko ona, JA, ON, wspomnienie chwil. Zapraszam, pokaże Ci tylko ogród. Dziękuję za wizytę i pozdrawiam :)

Dobre :)

Dziękuję za wizytę. Pozdrawiam ciepło :)))

Witaj Iwa, ja bym inaczej opowiedziała tą historię o zielonej ławce, ale każdy po swojemu spostrzega i odczuwa przeżyte chwile. Np. Ławka była zielona teraz przeszłością wyryte napisy o szkole, pierwszej miłości pocałunkach .... wracają przypomnieniem Coś w tym rodzaju, ale to Twój wiersz, i Twoje wspomnienia. Pozdrawiam :))

Bardzo Ci dziękuję za piosenkę, to jedna z wielu moich ulubionych. (Dobrze, że złapałeś chłopa?) Cieszę się, że chociaż jeden wiersz podobasię i przypomina stare dzieje :))