Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Justyna Adamczewska

Użytkownicy
  • Postów

    6 866
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    73

Treść opublikowana przez Justyna Adamczewska

  1. Oj tam, o wygodę zadbamy, gdy modą nie będziemy się przejmowały.
  2. Ja mam jeszcze taki wiersz. Bo mnie przeraża to wszystko, co robi człowiek
  3. Deonix, jam nieco przerażona wierszem. Tak tyle nakazów: Patrz, patrz, podejdź - ludziom trzeba czasami powiedzieć prawdę, uzmysłowić, bo przechodzą obok, obojętnie, nie widzą, nie słyszą, tzn widzą i słyszą, ale to nie ich sprawy prawda? Peelka odkrywa nawet samą siebie - pozwala - to determinacja. Smutny wiersz.
  4. Co bym powiedziała 8fun jako dziecko, czy jako dorosła osoba? Jako dziecko pewnie bym nie zrozumiała , jako człowiek dorosły, no cóż? Dorosły świat jest bardziej dziecinny niz nam się wydaje i tyle. Ludzie potrafią nawet w ogórkach widzieć podteksty, tak to już jest. Dzieci to świat prosty, wg dorosłych, ale dzieci są jeszcze po prostu nieskażone (oczywiście to zależy od warunków, w jakich żyją). Ale zwyczajne dzieciństwo - to dawniej trzepak, zabawy w kapsle, w bierki, w karty. Dla mnie ważna była uroda królowych na kartach Piatnika.
  5. To Marlett o klasykach, o pięknych obrazach, o niezniszczalnej potędze Natury. Widzę van Gogha, widzę też wiersze Kasprowicza, widzę - już nie klasyka i piękno Natury, tylko naszą XXI wieczną rzeczywistość. Chwasty. J.
  6. Dziękuję, Przemysławie. Fajnie, że "pozostanie przyjemne wspomnienie". Miłe też , ze zawitałeś pod moim wierszem - miniaturką. :)) J.
  7. Marku ja jeszcze. Nigdy nie myślałam o wierszu - książeczce z obrazkami w sposób obraźliwy dla Czarnoskórych ludzi. To był dla mnie po prostu chłopczyk, jak inni chłopcy, miał dom, mamę, żył sobie szczęśliwie. Wiesz, kiedy to czytałam, kiedy w szkole o tym mówiono nie było to niczym dziwnym dla mnie. Ot dzieci. Nauczycielka nawet zadała nam pracę domowa - zaprojektować, np. używając ryżu, czy kaszy oraz kredek, liści, itp. wioskę afrykańską. Fajna zabawa była. To tyle. Może jeszcze raz Bambo wcale mi sie nie kojarzył z kimś gorszym, no może raczej z egzotyką. J.
  8. Tekst fajny - pamiętnik, dziennik? Trudna forma. Ale dlaczego dialogi kursywą? Może poprawić? Nie ciężko bym napisała, tylko trudno. I Twój, Twoje małymi literami, bo tak pisze się prozę, przecież to nie list, chyba, ze list. Poza tym Nawojka juz wiele napisała, b. wiele. Gratuluję, jednak dla mnie za dużo tu picia, ale taki temat wybrałeś. Trochę jak Kiepscy - tylko nie obrażaj się. Pozdrawiam J.
  9. I tak płyniemy sobie, podziwiamy świat, każde drzewo, każdy kwiat. :))) Bywaj, narka.
  10. O zwierzętach? No to fajnie, bo ja kocham zwierzęta.
  11. Wędrowcze, dziękuję. Pozdrawiam serdecznie. J.
  12. Ale, gdyby pozbierać rozterki, to stworzą jednak pewna całość i można spojrzeć na rzeczywistość w nowy sposób. Stąd klamerka. Rozterki spiete razem - to właśnie klamerki. Tak rozumiem świat. Dziękuje Marku za komentarz Pozdrawiam J.
  13. No nie, Marku, dzieciństwo. Suuuper wiersz i suuuuper pomysł :)) J.
  14. Ba! Swobodnie płynę przez noce i dnie Czasami jednak zagubiona czuję się, ale wszystkie rozterki są jak klamerki i spinają myśli, aby nie były jesiennymi liśćmi. J. A.
  15. Piękny wiersz Roklin, ale zwrotka szczególnie. Miło było czytać. J.
  16. Wdały, eh -Ty to masz pomyślunek, Czarku, dziękuję. :))) J.
  17. No, Nawojko, każdy lubi, co innego. Taka jest odwieczna prawda świata tego. J.
  18. Trzymam się dzielnie, Wiesławie, dziękuję. Choć czasami drżą we mnie zwątpienia, ale powoli to się zmienia. J.
  19. Dziękuję Bogdanie. Miłej soboty i niedziel, oczywiscie. Fajnie, ze zajrzałeś. J.
  20. No, Roklin cudnie mi odpowiedziałeś. Bardzo dziękuję. Fajnie, że się uśmiechasz, to ważna sprawa jest. Jeszcze raz dziekuje. J. :)))
  21. Dzięki, Czarku, wiesz, ze zmienię, ale to już Twoje słowa, czyli wiersz wspólny z lekka będzie. Jeszcze raz dziękuję J.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...