Justyna Adamczewska

Witaj Rafale. Chyba powinno być: "utkałem". Może ten dym, to taka zasłona, aby nie widzieć łez?

Mysle betko, że może. Jest taki wierszyk: "Życie jest bardzo niezdrowe, kto żyje, ten umiera". Stanisław Jerzy Lec.

Iwa - iwa, a ja zbieram kamienie. Mam do nich sentyment. Też nieraz myślę, ze cierpią, gdy się kopie, np. Pozdrawiam, J.

Cześć adamm1. Fajny wierszyk, rzeczywiscie dośc lekko się czyta, tylko jest parę błędów, niewielkich, ale zawsze. Wybacz, ze pozwolę sobie na nie zwrócić uwagę. Otóż: Chyba kropka na końcu tego wersu, bo następny zaczynasz wielka lit., a jak zauważyłam, w wierszu stosujesz interpunkcję. Więc sądzę, że konsekwentnie to należy robić. Tu bym postawiła przecinek, bo nast wers od "ale" i t o "ale" napisałabym małą lit. To samo z 4 wersem 1. zwrotki. Przed "bo" przecinek. I jeszcze "jak się patrzysz" , raczej bez "się", po prostu "patrzysz". Przed "chociaż" przecinek. Wiesz, nie będę tu roztrząsać całego wiersza, ale myślę, ze mógłbyś mu sie bliżej przyjrzeć, poprawić usterki, będzie wtedy dużo lepiej, wg mnie, oczywiscie. naprędce tu masz bład ortograficzny. Mam nadzieję, że nie uraziłam niczym. Pozdrawiam Justyna Adamczewska.

Przyjrzałam się 8 fun, pasują mi jednak te konary Czasami ludzie maja długie palce u dłoni, np. pianiści. A to wiersz o tańcu.

I mam twardy orzech do zgryzienia 8fun. Tak konary sa długie, najczęsciej, a dłonie nie sa az tak długie, jak konary. Pomyślę. Dzięki. :))

Cześć Dawidzie, ale dla mnie trudny wiersz. Przeczytałam go dokładnie juz parę razy. Sama nie wiem... tyle w nim chemii, nieco fizyki: To wersy godne głębszego zastanowienia się. Wiesz, to, co mi zostało w głowie z fizyki i nadal w niej "siedzi", to" Elektron i proton poruszają się bez prędkości początkowej...." Jest i zjawisko nadprzyrodzone! To mnie zaskoczyło, choć atomy, elektrony, nie mniej. Noooo to jest dobre. Tak żyjemy w atomowym świecie. Trzeba mieć wiedzę, aby Twój wiersz pojać. Może powrócę do niego. Pozdrawiam J.

Justi, w moim świecie tak to wygląda i za niego odpowiadam. Rozumiem, betko. J.

Oj to całe werse do zmiany, ale dobrze, dobrze, bo moje zwoje mózgowe zaczynają działać, a juz się roleniwiły. Dziękuję 8 fun, dziękuję Maks. Justynak może znowu coś będzie pisać i coś, co przyniesie mi satysfakcję. Kłanaim się wszystkim. j.

Nie podoba mi się to słowo mało poetyckie. Poza tym żadnych zastrzeżeń. Piękny obrazowy. Twoja wersja bardziej pobudza moją wyobraźnię od teledysku. Jak dla mnie, jest on niepotrzebny. Pozdrawiam. 8 fun , zmieniłam na "konarami". Dziękuję za Twój wpis. Cieszę się, ze mój tekst pobudził Twą wyobrźnię. Teledysk zostawię, przywykłam do niego. :))

Deonix_, hasło czsami musi być, a nawet hasła, bo mogłoby nie być odzewu. Dzięki za komentarz, za próbę. Pozdrawiam. J.

;)))

Rozumiem, nie przepraszaj. Zrozumiałam. Piszesz bardzo obrazowo. Dobrej nocy, Tomku.

Ja nie żadna pani, Silver. Justyna jestem. :))

Subtelność Rozpięłaś staniczek, a srebrny guziczek otarł się o mnie. Przysunęłaś się nieskromnie. Ja patrzyłem na szlachetny metal, zdziwiony twoją odwagą… Pozwoliłaś musnąć, pocałować… i wszystko schować. Justyna Adamczewska.

Pewnie słoneczny dzień? Wyczuwam w tym wersie spokój. Stare mury są fajne. Mają swoją historię. Czyżby tu bolesną? Tak wszystko przemija... Pozdrawiam Silver. J.

Witaj Tomku. Wiesz nie idzie o tło, tylko, ze nie można przytoczyć Twoich słów, aby je skomentować. Tło przeszkadza. Ja jednak odniosę się do: i tu cytat: Spadam na dno, otaczajac się mrokiem, blask ciepłego dnia już sięgam mym okiem. To spadanie, chyba utrudnia życia i ten mrok, ale poczucie spokoju i ufności wraca ze słońcem? i krew zatruta? Nieco straszny ten Twój wiersz. Niby nocny koszmar. Do miłego. Justyna.

Waldku, wdzięczna jestem za Twój wpis. Dobranoc.

Dziękuję, WarszawiAnko, miłe, ze zawitałaś. Pozdrawiam J.

Zajrzę, musbron, zajrzę. Dzięki za inf. Pozdrawiam.

Co to? Kto jest autorem?

No, cóż musbron, mogę, rzec tylko - nadal pytanie retoryczne, ale może to się zmieni? !!! W ogóle słuszności same napisałeś. Pozdrawiam. J.

Wschód to pojęcie b. szerokie, ale fakt ZSRR, jest od nas na wschodzie. Napad ZSRR na Polskę był oczywisty dla polityków. Taka jest właśnie polityka. To pytanie retoryczne? Przerażające. Pozdrawiam musbron.

Nie zapominajmy też - wczoraj była rocznica.

No jest takie coś, jak "A teraz wyśpiewasz wszystko, jak ptaszek". I koszmar się zaczyna.