Justyna Adamczewska

To okrutne słowa Waldku. :((((((

O „duchowości” - Nie wyrzucajcie mnie na śmietnik! – Krzyczał stary stolik, - Byłem zawsze z wami w doli i niedoli. - Zamknij się bezwartościowy kmiocie, - Przeszkadzasz tylko, a wart jesteś tyle, ile dziura w płocie. Justyna Adamczewska

Nato, ja rzadko kiedy odzywam się na forum, ale Twoje dało mi do myślenia. Dziękuję.

O! le_mal. Rzuciłeś prawdę na szale wagi. Pozdrawiam Justyna.

Kimże jest patriota? To kobieta, dziecko, mężczyzna, każdy, kto czci słowo Ojczyzna. Ale mi wyszło z lekka akademicko... :)) Narka Maks.

Trochę patriotyzmu. Bo w końcu Powstanie Warszawskie trwało 44 lata temu. A to i tak a'propos "JEDZIEMY" Choć piosenka z 1942 r. Autorka słów Krystyna Krahelska.

E... NIC TO... I DALEJ JEDZIEMY, MAKS. :))

Bezdomna dusza wyje, bezdomna dusza miłuje, ale bezdomnej duszy, nikt nie usłyszy. To dla Ciebie, duszko. Justyna.

Zrozumiałam , duszko, o czym piszesz. Wczytaj się może głębiej w moje spostrzeżenia?

duszko, dla mnie wiersz trochę niezrozumiały. Domy trwają latami, trzeba tylko dbać. A o dach szczególnie - może zacząć przeciekać. Pozdrawiam J.

Sylwestrze, he, he.

"to" wybacz, Sylwestrze, ze poprawiam. Komar życie nam obrzydza, nawet może i zohydza, jednak taka mała mucha, może nawet wejść do ucha.

Maks "zwierzę", chyba. Choć zwierzę może być różnorakie, takie, owakie, nawet nijakie. Zwierzenia jednak zawsze są szczere, gdy Maks i Justyna rozmawiają choćby niewiele. Pozdrawiam Maks. :))

Eh, Koleżanko, na Ciebie zawsze można liczyć. Lecę do lustra i będę miała zaraz fryzurę, że ha. Pozdrawiam Maks. :))

Cześć, Maciejko. Dobre. Malarze z miasta Warszawy, uwielbiali grać w warcaby, nie malowali pejzaży, pionki to były obrazy.

Maks, ładnie. Tyle, ze żonkil, to specyficzny kwiat: Żonkil Żółte żonkile symbolizują ogromną zazdrość o drugą osobę. Poza tym wyrażają nieodwzajemnioną miłość. A mnie się najbardziej podoba: Fryzura suuuuper. Ale jak ją zrobić? :))) Justyna.

Muchę trzeba tę pochwalić, i z nią trochę poswawolić. Wtedy będzie radość wielka, aż do przybycia wróbelka. ammmmammm.

Cześć, Przemku, zadałeś odwieczne pytanie w Swym wierszu, na które ludzie nie znaleźli odpowiedzi do tej pory. Ciekawe frazy to: Ty wiesz. Ciekawy jest koniec Twojego wiersza. Pozdrawiam J.

le_mal pisać znowu zacznę (chyba), chwyciłam haczyk jak jakaś ryba. Byle mi powietrze pozwoliło, takie rześkie, takie miłe, choć ta ryba na haczyku, niestety się udusi. Oj tak mi jakoś "don't worry, be happy..." :))) Justyna. Dzięki.

le_mal dobre, he, he, b. dobre. Szczególnie ujmują strofy: Pozdrawiam Justyna.

Zaskakujące, Alicjo. Takie, ze serce krwawi. To nie takie proste. Pozdrawiam, Justyna.

Iwa - Iwa, u mnie to samo się dzieje. Mam nadzieję, że będziemy jeszcze pisały. Pozdrawiam i życzę spokojnej nocy, Justyna.

Dziękuję za wyjaśnienie, Radio, pozdrawiam J.

Wiersz prawie bez skazy. Niemal próżnia. Dlaczego? Pozdrawiam - J.

he, he, wiem, Czarku.