Justyna Adamczewska

Iwonko, również. Popatrz, to już trzeci dzień Nowego Roku! Czas jest nieubłagny. Pozdrawiam Justyna.

@ania mila milewska, Dziękuję, spokojnego dnia życzę. Justyna :)))

A takie buty... @WarszawiAnka, no w naszym klimacie jest, choć tak kjakoś gadaja ostatnio, pewnie od stu lat, ze klimat się zmienia. Zmienia się, normalne, ale to nie dysputa na tu i teraz. Dobre, he, he: No też, że dziś jest co? ŚRODA - też pewne. Pozdrawiam serdecznie. Jeszcze raz dziękuję za komentarze. :)) Justyna.

No tak, od wszystkiego mozna odejsc, od klasycznych limeryków, moskalików, sonetów, itp. Ale klasyka, to klasyka. Miłosz pisywał haiku - tłumaczył je z angielskiego na polski, ale nie z japońskiego.Szymborska. inni też. To trudna forma, bo nie nasza kultura, Japonia jest tak odmienna od świata śródziemnomorskiego, że trudno są do pogodzenia. Nadeszła jesień czy to wszystko jest życiem małej cykady... (5-7-5) (Buson -1755) To haiku z XVIII w. Miłego dnia, Marysiu, Justyna.

Cześć Waldku, to nie jest noworoczny wiersz, raczej całoroczny. Ale dowolnośc interpretacji ważną i szanuję ją. Jeżeli już to nad drżącymi... Ale jest: Ten mróż jest już tak silny, że pola są zamarznięte do samej głębi, na kilka metrów i tam doszedł az ów mróż, a jest mu też zimno, i dlatego: A tego to nie rozumiem, o co chodzi Ci chodzi? Wyjaśnij, proszę, z góry dziękuję. :))) Generalnie jednak widzę Waldku, że Dziękuję :))) Ciepełkowo pozdrawiam. Justyna.

@WarszawiAnka, he, he, dobre. Ale dlaczego w l. mn? Może ktoś nie wierzy? Ale do rezeczy. Otóż ja tylko pisałam, a wena dawała słowa, to czy można wenie dawać wiarę. Wena peelce dała możliwość myślenia, autorka była tylko wykonawcą czynności - tu pisania. To jak seanse z medium, znasz takie obrazki, chyba? Dziękuję za wizytę.

Marysiu, ja czasami podejmuję próby napisania haiku. To trudny gatunek. Na pewno budowę zachowałaś 5 - 7 - 5. Ale zawsze pierwszy wers haiku musi nawiązywać do jakiejś pory roku, dnia, nocy, itp. Drugi jest taki spostrzeżeniem - migawką - jakby zdjęciem, chwilą, którą "zamrażasz" w słowach, a jest najczęsciej związany z wersem pierwszym wersem, np, że światło poranka - oślepiło i coś tam spadło. Ostatni wers, to podsumowanie tego, co dzieje się z Pl pod wpływem wydarzeń mających miejsce w dwóch pierwszych wersach. nocne czuwanie odgłosy leśnej głuszy nie ma spokoju @Justyna Adamczewska To taki przykład tylko. Pozdrawiam serdecznie, Justyna. Każdy wiersz haiku jest obrazkiem - szkicem, który notuje aktualny stan jakiegoś wycinka świata w sposób najpełniejszy.

@eMy, no jesteś: Chaos masz w tym wierszu, wybacz. Może trochę poukładaj jakoś i będzie fajnie, bo myśli przednie zawrł Pl w swoim utworze. Miłego dnia _ Justyna.

Ładnie i ciekawie. Bardzo lubię Twoje wiersze Sylwio, a ten szczególnie przypadł mi gustu tak, jak "Hibernatus". Powrót do stosu marzeń, które uleciały - powrócą zatem, tak myślę.tylko w której minucie? Życie to sekundy, minuty itd. zawsze można wrócić marzeniami, wspomnieniami do piękna, ale i brzydoty, smutku, nostalgii także. Twój wiersz to taki krąg życia. Pozdrawiam J. J.

No to piękny wiersz, Mickiewicz potrafił, genialny poeta, nisamowity człowiek. Czy wiesz, evicca, że prosił samego papieża - ówcześnie był nim Pius iX, aby pomógł Polsce w walce o niepodległość? i ten 2 kwietnia1848 r. wydał zgodę na formowanie legionów polskich (z pomocą Żydów) we Włoszech. Mickiewicz tez przebywał w Turcji - to jedyny kraj, który nigdy nie uznał rozbiorów Polski. Tam Mickiewicz zmarł na cholerę w wieku 56 lat. Ale do twego wiersza przechodząc. Ja, niestety, widzę w nim poddańczość kobiety w stosunku do mężczyzny, - smutne. Bardzo peelka musi kochać. Ale z drugiej strony, może być rzeczywiście męcząca ta jej miłość dla samego obiektu owej miłości. Jakże trudna bywa miłość? To niewiarygodne. Twój wiersz b.mną poruszył. Tytuł znamienny, z góry można przewidzeć o czym wiersz. Justyna. Wiele odwagi musiałaś mieć, aby ten wiersz napisać.

evicco, ta piosenka to a'propos wiersza.

Iwonko, piękne podziękowanie. Widać też i wdzięczność. Gratuluję wiersza. Justyna.

@Sylwester_Lasota dziękuję. Dobrej nocy. J.

Evicco, jest. :))

Dziękuję, evicco. To wiersz pisany pod wpływem emocji. Taki uspokajacz... energię wywaliłam z siebie, no Pl, raczej. O naturze wszechrzeczy. Poprawiłam. Dobrej nocy życzę oraz Szczęśliwego Nowego Roku. :)) J.

Kobro, dzięki.

Tupot Hej, hej za lasem, pod drżącymi z zimna polami, przytupuje sobie czasem mróz i puka grudami lodu. A wiatr ze wschodu, liczy na to, że odegna już na zawsze lato. Nie ma jednak takiej mocy, i pór roku nie zaskoczy. Stanie się zefirkiem, z motylem poigra chwilkę, pocałuje wiosenkę. Żółte liście zauroczy, otworzy oczy jesiennie - zapewniam, że tak będzie. @Justyna Adamczewska

A jak, Marysiu. Wylazłam spod kocyka na sekund pięć, bo myślę sobie, że tez rzeknę Ci dobranoc, Koleżanko.

Baśnowo, co?

Luuuudzie, szkoła życia. A jam nie nadążam. Moje receptory ulegają atrofii? O matko. Jużem na złom? No nic to. Chodziłam ja do szkoły, nosiłam tarczę i... fartuszek granatowy kazali nosić mi...

Kobra, heh.

No... widzę.

No nic, po prostu, zaskoczyłaś mnie. ????????????? Justyna.

Oj. Ja i Ty inspiracją? Słow, słowa, słowa... dziękuję za tę odpowiedź, dziękuję Pozdrawiam J.

Cześć Marysiu. To sonet - budowę ma taką. Fajnie ukazane jest: Straszno jakoś, choć łagodzisz tę "Strasznośc" Tyle, ze wiernośc nie jest moim zdaniem prozaiczna Podoba mi się Twój wiersz, tylko trochę się w jego słowach pogubiłam. Może jeszcze raz się w niego zagłębię i powrócę. Pozdrawiam z Nowym Rokiem - Justyna :))