Justyna Adamczewska

To cichy proces, ale gdy mróz puści, słyszy się trzask pękającego lodu. Perły tez płaczą Delikatny taniec, dopasowani partnerzry, choć trzeba na nich uważać - sa nieprzwidywalni. Peelka odchodzi: Ogromna chęć poznanaia seansu życia. Sylwio urokliwy wiersz. :)) Pozdrawiam Justyna.

@MagicQueen Witaj, to chyba pierwszy wiersz, jaki czytam przez Ciebie napisany. Dość trudny w zrozumieniu. Czy to o odejściu, czy o bliskości? To ciekawe, rzeczywiście morze/ocean pachną, jest też powietrze - specyficzne. Sztorm zalewa czy zalewany jest sztorm? To mnie zainteresowało. Justyna.

@evicca, Czytając Twój wiersz ma się wrażenie, że się stąpa po drabinie, do góry, do góry, do góry... Zgadzam się z @Don_Kebabbo, że Co mnie urzekło? Prostota. Tu znowu ciekawie bardzo. :))) Justyna.

@evicca Dziękuję. Dotarłas do tak dawnego wiersza. Jestem wzruszona, bo wiersz dla mnie ważny. Justyna.

To nie są złośliwostki, tylko fakty - powtarzasz się, ale juz się nie licytujmy. Pisałeś też: A ja przytoczę Twoje haiku: zmarznięta ziemia pokryta śnieżnym puchem - tropy zająca "śnieżny puch" to nie metafora? Tobie również, bronmus - wszystkiego najlepszego. Justyna.

To już pisałeś, nie powtarzaj się: No to bywaj. Uważam dysputę za zakończoną, z całym szacunkiem do Ciebie i Twoich umiejętność oraz wiedzy. J.

Nie przesadzaj. No to szczęśliwego N. R. Justyna. :))

@bronmus45, nazwać Cz. Miłosza i pisząc jednocześnie: To jak nazwać tajfun zefirkiem. A czymże jest metafora? Powiedz, czym? Eh, z tym haiku to tak mówisz i mówisz, i ciągle mówisz, a jesteś pewien, że Twoje haiku, to nie zwykłe miniaturki? Może parę przytoczę, chwilę, poszukam.

poranne krople szarością krajobrazu przyćmiony styczeń @Justyna Adamczewska A to mi się tak napisało/pomyślało Dobranoc. Marysiu.

Ha Mała Ania wylała wodę, rozbiła szklankę na drobne. - Coś ty zrobiła? Mama zapytała. - Rozbryzgałam życie - odparła mała. @Justyna Adamczewska

tetu, bardzo dobre, tyle powiem/napiszę.

Cześc, no trochę nie rozumiem. To jak te gałęzie nawet, gdy są liśćmi pokryte, to są nagie? Andrzeju, cosik mi tu, nie ten tego. To taki pleonazm? Moim zdaniem pątnicy są zawsze rozmodleni. A tu o ptaki chodzi? Zatem dobre wersy, wg mnie. Wyszły na żer? Wiersz dość złowróżbny. Jednak dobrze, że jest wers: Ojej, toć nadziei nie ma jednak? :((( Justyna.

Drugi dzień Nowego Roku, sorry.

Bo różnie bywa, sama wiesz ... Tańce, hulanka, swawola;. Ledwie karczmy nie rozwalą,. Cha cha, chi chi, hejza, hola! Twardowski siadł w końcu stoła. Podparł się w boki jak basza;. Adam Mickiewicz "Pani Twardowska" fr. Diabeł nie śpi, to nie miś. Ostatni wers, jest tzw. ostatnią deską ratunku. Jeszcze raz dziękuję, za serducho również. Kłaniam się, Justyna.

To nawiązanie do wiersza @ania mila milewska, który mówi właśnie o środzie i ma takiż tytuł "Środa" Tak dla wyjaśnienia, dla Wszystkich. :)) @Justyna Adamczewska

:))

@evicca, piękny wiersz. Tylko ja bym się zastanowiła nad tym: Napisałabym nieświadomy czy umarł, czy żyje. Nieświadomy to przymiotnik - jedna sprawa, ale wracam do przecinką przed pierwszym "czy". Nie powinno go tam być, przed drugim "czy" już tak. To jak ze spójnikiem "I" Jadę na rowerze i śpiewam. Tutaj nie trzeba przecinka przed "i", bo jest tylko jedno owo "I" Ale juz w zdaniu: Jadę na rowerze iśpiewam, i wiatr mi w oczy wieje. Tutaj potrzebny przecinek przed drugim "i", taka zasada ortograficzna, a raczej interpunkcyjna. A jeszcze: Obłęd szumi? Cosik bym z tym zrobiła, ale może i zostawić? Naprawdę dobry wiersz. Gratuluję, J.

Może Marysiu? poranek dżdżysty złudny obraz ogrodu kropelki rosy @Justyna Adamczewska Tak sobie tylko pomyślałam. Miłego dnia. U mnie śnieg.

Iwonko, również. Popatrz, to już trzeci dzień Nowego Roku! Czas jest nieubłagny. Pozdrawiam Justyna.

@ania mila milewska, Dziękuję, spokojnego dnia życzę. Justyna :)))

A takie buty... @WarszawiAnka, no w naszym klimacie jest, choć tak kjakoś gadaja ostatnio, pewnie od stu lat, ze klimat się zmienia. Zmienia się, normalne, ale to nie dysputa na tu i teraz. Dobre, he, he: No też, że dziś jest co? ŚRODA - też pewne. Pozdrawiam serdecznie. Jeszcze raz dziękuję za komentarze. :)) Justyna.

No tak, od wszystkiego mozna odejsc, od klasycznych limeryków, moskalików, sonetów, itp. Ale klasyka, to klasyka. Miłosz pisywał haiku - tłumaczył je z angielskiego na polski, ale nie z japońskiego.Szymborska. inni też. To trudna forma, bo nie nasza kultura, Japonia jest tak odmienna od świata śródziemnomorskiego, że trudno są do pogodzenia. Nadeszła jesień czy to wszystko jest życiem małej cykady... (5-7-5) (Buson -1755) To haiku z XVIII w. Miłego dnia, Marysiu, Justyna.

Cześć Waldku, to nie jest noworoczny wiersz, raczej całoroczny. Ale dowolnośc interpretacji ważną i szanuję ją. Jeżeli już to nad drżącymi... Ale jest: Ten mróż jest już tak silny, że pola są zamarznięte do samej głębi, na kilka metrów i tam doszedł az ów mróż, a jest mu też zimno, i dlatego: A tego to nie rozumiem, o co chodzi Ci chodzi? Wyjaśnij, proszę, z góry dziękuję. :))) Generalnie jednak widzę Waldku, że Dziękuję :))) Ciepełkowo pozdrawiam. Justyna.

@WarszawiAnka, he, he, dobre. Ale dlaczego w l. mn? Może ktoś nie wierzy? Ale do rezeczy. Otóż ja tylko pisałam, a wena dawała słowa, to czy można wenie dawać wiarę. Wena peelce dała możliwość myślenia, autorka była tylko wykonawcą czynności - tu pisania. To jak seanse z medium, znasz takie obrazki, chyba? Dziękuję za wizytę.