Justyna Adamczewska

Gość, nie odpowiedziałam na Twój super komentarz do mojego wiersza, a tyle dni minęłao. Przepraszam. Dziękuję. Nie wiem, czy to przeczytasz, ale pozdrowienia ślę i zyczę wszystkiego dobrego. Justyna Adamczewska

Betko, ciekawe. Drutami ceruje Pl myśli? Toż to niewykonalne? Oczka - drutami? Ojej. I prawa z lewą w konflicie? Tak sądzę. Bardzo nerwowa atmosfera jest w tym wierszu. Wtręt - wybacz określenie, jak najbardziej na miejscu, ale lęk nie zna spokoju, więc nie wysłucha prośby - tak sądzę. Trudny wiersz, nieco z równowagi wyprowadza, ale taki zamysł i to bardzo przemyślany. Zważyła plka nawet śmierć i życie - strachy przed nimi, no to jak odniesie do sadu ostatecznego. Nigdy nie wiemy, kiedy nitka przestanie sie wić. A moze wiemy? Bardzo dobry wiersz. Justyna.

No superowy. Na razie - Justyna.

Tez pozdrawiam Szanowna Autorkę. Justyna.

Dziękuję Dziękuję Wiesławie. Obok Aniła sa zwierzęta, świeża woda, las... no pięknie. I Pokrewieństwo Dusz. Do miłego. J.

Gaźniku, świetne. Świetna narracja, tematyka. Niesamowita opowieść. Co do różnych niedociągnięć w tekście, to omówiła je juz @Alicja Jonasz i zapewne wspomiana przez Ciebie Pani B. Tylko, ze nie wszystko poprawiłeś, ale jak sam stwierdziłeś: ???? Ale z tekstu to nie wynika - nie wiem czy Ty bohaterem jestes, czy bohater fikcyjny, ale pracowity, ze hej, tylko nieostrożny. Tak nie można: Rekord? Bariera nie do przekroczenia? A jednak pobiłeś rekord, barirę przekroczyłeś. Eh, Gaźniku, fajne jest tez to: Heh. Rzeknę. I oczywiście zakończenie, o którym juz wcześniej komentujący wspomnieli: Wiesz, że Imię Irena oznacza osobę niosącą spokój? I tu się pięknie komponuje: No serducho masz tak wielkie o: To mój ulubiony wisiorek. Jeszcze raz gratuluję tak fajnej i zawierającej tyle merytorycznej wiedzy, opowieści.

Eh, ile ta Ziemia musi, ale kusi ją to ją to kusi. Takie wybieranie to trudne działanie... fizyczne... :)))

Wiesz, jak się ucieszyłam, gdy Cię zobaczyłam, Wiesławie. Temat jest super. Eterem się usypia, eter to Wszechświat, Eter znany jest jako postac mitologiczna - syn Ereba. Eter też przenosi fale dźwiękowe. Jaki potrzebny jest. A bałagan ma w sobie, tzn ten bałagan robia dźwięki, kazdy, nawet najcichszy - wpada w eter. Jeszcze raz powtórzę - fajny pomsł, Wiesławie, do poczytania Justyna.

Alem głupiitka, betko, no wiesz, o co mi chodzi. Ja Ci na to odpowiedziałam: Pora spać, bo za kwadrans 3.

Nie evicco, to nie jest opłacalne. Ludzie wyginą, bo zniszczą ziemię do tego stopnia, ze nie będzie nasz gatunek mógł na niej trwać. A Ziemia będzie bez nas, odrodzi się. Potęga Natury jest niesamowita. tAK, WIERSZ PAMIĘTAM. Dobranoc.

No wieloznaczne, Wiesławie. Również, jak powyżej. Przemyślenia przednie. Justyna.

Witam 8fun i dziękuję. J.

betko, gorzka ta satyra. A ubranie? Ludzie sa twórczy. Dobrej nocy. J.

Tak, evicco, robimy. Ta kobieta ma na sobie krzywdę: norek obdartych ze skóry - z ich futer robi się np. sztuczne rzęsy, ma na szyi szylkret - to skorupa żółwi, ma brylanty, które wykopywane są w kopalniach Afryki, pije kawę z Etiopii, w której to Etiopii ludzie umierają z głodu, Są Indie, są jagnięta, jest wąż, motyle. Wiesz, ze modne są suknie, do których przyszywa się żywe motyle? No ja nie mogę tego znieść, dlatego taki wiersz. Dziękuję za czytanie i serducho.

Justyna A.

Żal Przykleiła rzęsy z futra norek, założyła szylkretowy wisiorek, na palcu zalśnił brylant krwawy. Wypiła łyk etiopskiej kawy, kurkumą hinduską przyprawiła jagnięcinę. Butami ze skóry węża stopy objęła, suknię żywymi motylami przybrała. Lśniła i śniła: o pięknie natury. - Tak bym ocalić Ziemię chciała, ale nic z tego, za dużo wokół mnie złego. @Justyna Adamczewska

Zoom* - No np jak chcesz zrobić zdjęcie to masz zoom czyli przybliżasz się do tego czegoś co chcesz sfotografować. Zoom @iwonaroma, to migawka, po której zostaje ślad. To, co napisałaś powyżej, czyli: Jest prześwietlone - że tak powiem. Dlaczego mam zła? To Twój tekst, a ze ispirowany moim, to dla mnie radośc i powód do dumy. :)) Tyle, ze to nie zoom, jeno jakaś dwuwersówka. Masz rację, pisząc: powstało coś takiego Jeszcze gdzieś środek uciekł. Ale filozoficznie rzecz ujmując - być, albo nie być? Mijający czas, pozostawia po istotach proch, a później rzeczywiście nicośc, to jest w Twoim dwuwersowcu. Pozdrawiam Justyna.

Tu bym cosik zmieniła, bo nie bardzo jest. Jeszcze raz: Czyli, jak w baśni braci Grimm "Pani Zima" Trzepała pierzyny tak wytrwale, że pierze latało wokół niczym płatki śniegu A właściwie, to fajnie jest. No taki los - dobrze, ze ten żywopłot i mogą się schować, choć takie skulone. Śnieg też żyje, widać, że zima, to nie czas śmierci przyrody, tylko jej wyciszenie i spokój oraz sen. Dobra jest zima. Pozdrawia EVICCO. Justyna.

O nie słyszałam o takim słowie. No cóz, teraz przeczytałam w Twoim wierszu. Rzeczywiście jesiennie. Miło, spokojnie. Justyna. Idę do wiersza o zimie.

A mogę ja dopisać cosik? Please. Zobaczymy, jakie wyjdzie. tytuł: Pod wpływem śnieżne poranki sypkie puchowe płatki na okiennicach To zoom. Pozdrowczyk.

;))) I to jaki? Czerń i biel - retro. A jeszcze - @iwonaroma, jeśli to haiku, a tak to zaklasyfikowałas, to tytuł zbędny - haiku się numeruje, albo daje o takie coś ***. I w haiku nie stosuje się rymów. Ale nie musisz brać moich słów pod uwagę, bom ja nie taka specjalistka od haiku, choć uwielbiam tę trudna formę przekazu. Czasami pisuję - teraz rzadko, ale kiedyś pisałam częściej. Mam taki zoom* w oczach. Zoom* - No np jak chcesz zrobić zdjęcie to masz zoom czyli przybliżasz się do tego czegoś co chcesz sfotografować. Kiedyś pisywałam też i zoomy. Pozdrawiam J.

Fajne, @iwonaroma. Jeden wers wynika z drugiego, drugi z pierwszego, a ostatni z dwóch pierwszych. Nakręcony krótki filmik. Pozdrawiam,

Pięknie wyrażone. Sylwio b. lubię Twoje pisanie, ale to już z pewnościa wiesz. Na zdjęciu pewnie trzymacie się rączki z siostrą? Pozdrawiam Cię jako dorosłą kobietę, ale i jako małą dziwczynkę - drzemiąca w Tobie. Spokojnego dnia Justyna.

To Gaźniku przeżyłeś i przeżywasz trudne chwile. Jednak myślę, że dzielnie sobie radzisz. Samo pisanie i czytanie różnych utworów to pewna odskocznia, a nawet rodzaj terapii. Tak, Dżem jest i pozostanie niezapomniany. Nie wiedziałam o tym pomniku. Ryszarda Riedla. Życzę spokojnego dnia. Justyna.

No trauma i ból dla trzylatka. No nie, nie mniejsza o Gaźniku, jak tak mozesz mówić o sobie? Tak , to prawda. Outsiderzy.. Jest taka piosenka o nich, ale raczej nie chodzi o depresję, cho, kto wie... Pozdrawiam.