Deonix_

Dziewczyny, teraz to ja jestem rozwalona :))))) Siedawnotaknieuśmiałam :))

Oj, jak ślicznie :))))))) Aż nie wiem, co napisać :) Pozdrowionka ;)

Też przyjemne. Ale początkowo mi się to bardziej marynistyczne wydało :)

Ładnie, tylko: osobiście widziałabym te dwa czasowniki w formie rozkazującej tj. głaszcz i całuj. Pozdrawiam ;)

Ładny wiersz. Czuć w nim emocje związane z odkrywaniem. Jednakże powyższy utwór skojarzył mi się także z... pierwszym aktem seksualnym, jakiego Peel w swoim życiu doświadcza :) Ale ja jestem tu chyba portalową nimfomanką, więc to może dlatego :))) Pozdrawiam :)

Tylko tyle bym (co najwyżej) zmieniła w Twoim tekście, plus - gdzieniegdzie przy wcięciach dałabym drugi enter, ale to szczegół. I tak mi się Twoje opowiadanie bardzo spodobało :) Pozdrawiam raz jeszcze :) P.S. Propozycje korektorskie są oczywiście wytłuszczone w cytacie :)

Piękne. Głupio to zabrzmi, ale nie żałuję, że wymusiłam na Tobie tę publikację. Normalnie się wzruszyłam, masz bardzo dobre pióro. Momentami można by poprawić interpunkcję i stylistykę, jeśli sobie życzysz, to objawię swoje sugestie później, nie wiem czy wolałabyś tutaj, czy w wiadomościach prywatnych, ale - póki co - jestem szczerze oczarowana :))))))) Pozdrawiam bardzo serdecznie :))

Zgadzam się, co do tego, że Peelka jest nierozsądna, jednakże wiersz mi się podoba, gdyż przepadam za oryginalnością i turpizmem. Oblepianie wspomniane w wierszu mnie przywiodło na myśl pozostałości po rozsadzonym człowieku, więc - gdyby to miało być po mojemu: no, ale to moja wizja :) Jeśli trzymać się Twojej, to rzeczywiście bomba tu jakoś nie pasuje i można by napisać wtedy (np.) tak: Przepraszam za tak daleką ingerencję. Oczywiście Ty o wszystkim decydujesz :) Pozdrawiam i już znikam :)

Urocze i bardzo plastyczne zarazem :) Z przyjemnością. Pozdrawiam, D.

Literówka; Tekst z pewnością mocny i dobry pod względem literackim, z tym że nie wiem, czy należy go interpretować z podtekstem politycznym, czy też nie. Jeśli tak - to sorry, nie moje klimaty. Pozdrowienia tak czy inaczej :)

Magiczny, fantastyczny klimat. Choć zastanawiam się, czy powtórzenia są tu koniecznością. Jeśli jednak usuwając je miałbyś cokolwiek popsuć - nie ruszaj. Obrazek też śliczny. Pozdrawiam ;)

:)))

Chwalmy Autorów za to, że nie chcą nudzić :))))) A może skrobniesz prozą jakieś opowiadanko na ten temat, skoro jest co opisywać ? :))

Winno być "je", gdyż laboratorium jest rodzaju nijakiego. A tak poza tym - daję serducho za podjęcie tematu, interesujący tytuł i ciekawe obrazki w wierszu. Choć trochę za dużo wyliczania, za mało opisów - jak na mój gust. Pozdrawiam :)

Tylko się rozwilgociło, to się pojawiły skubańce ;)

Zerkam i (jak dla mnie) jest lepiej, dużo lepiej. Uwypukliłaś metaforyczność i ciekawe obrazowanie, puenta wybrzmiała jakby silniej i nośniej. Ale ten styl poezji egzystencjalnej jest chyba niemój, czuję się niepewnie oceniając Twój wiersz, mam wrażenie, że jestem niekompetentna. Tak czy inaczej - uściski :))

Widać, że wiersz wprawną ręką pisany. Temat znany z pamiętników, a jednak ujęty oryginalnie i ciekawie, bez utraty miejsca dla refleksję dla czytelnika, ale i bez patosu i ckliwości. Forma też bez zarzutu. Z przesłaniem mało kto się pewnie zgodzi, wolimy być niezależnymi indywidualistami. A przynajmniej ja tak mam. Co w żaden sposób wierszowi nie umniejsza :) Wyrazy uznania i pozdrowienia :)

Interesujący wiersz, dla mnie bez zastrzeżeń. Niestety w obecnych czasach przyjemność wynikła z ciszy, milczenia, czy odpoczynku jest trudna do osiągnięcia. Pozdrawiam :)

Ciekawe spojrzenie na dojrzałą miłość "po przejściach". Spodobało się. Pozdrawiam.

Smutny wiersz. Można by go dopieścić rytmicznie i inaczej zwersyfikować, żeby wybrzmiewał dobitniej, ale jak na debiut jest bardzo nieźle, mimo że ciut patetycznie, no ale trudno czasem pisać inaczej o niespełnionej/utraconej miłości. Zostawiam Ci serce pod wierszem i mam nadzieję, że będziesz jeszcze pisać :) Pozdrawiam.

Dobry wiersz, lubię technikę i technologię w literaturze. Cieszę się, że tu dotarłam i zobaczyłam "psychologię tłumu" w innej, nowoczesnej odsłonie :) Pozdrawiam :)

Mocny, ognisty wiersz, przytrzymał moją uwagę. Podziwiam ludzi, którzy potrafią niszczyć złe wspomnienia i zmieniać swoje życie. Ja nie umiem. Zawsze zostawiam coś po sobie, nie potrafiąc zniknąć na dobre i przez to miewam w życiu gorzej. Pozdrawiam.

Czy nie miało być czasem "księżycową latarnią ciepły" ? Też się rozmarzyłam :)))))) Tylko tak spać pod gołym niebem, to ja chyba nie potrafię (już pomijam uciążliwe insekty :)). Po prostu odrobinę cywilizacji muszę mieć kocyk i poduszka muszą być, no nie ma zmiłuj. Pozdrawiam oczarowana :))

Lubię Twoje pióro, bardzo często prowokujesz do rozmyślań :) Czy można tęsknić za zmysłowym odbiorem świata (nie tylko tym dotykowym), czy w ogóle można tęsknić, nie będąc żywą istotą? Ot, zagwozdka. Temat poruszany w literaturze często, a Ty jednak zrobiłaś to inaczej. Spodziewałam się, że "nie umrzesz cała" dzięki poezji, a tu takie zaskoczenie... Ale przyznam, że miłe :) Serdeczności :)

Dobry wiersz, z istotnym życiowym przekazem, który współodczuwam. Jedynie - jako ta maruda upierdliwa: przestawiłabym na: prawda - jak idiotycznie to brzmi . Pozdrowienia :))))))