Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Deonix_

Mecenasi
 Pokaż profil  Zobacz aktywność

  • Postów

    3 860

  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    21

 Typ zawartości 

Treść opublikowana przez Deonix_

  1. Deonix_
    Podoba mi się, choć za "poezją o poezji" szczerze nie przepadam. Przez cały wiersz miałam wrażenie, że to tekst skierowany do każdego z nas, jednakże ostatnia strofa wyprowadziła mnie z tej mojej impresji, po jej przeczytaniu przemknęło mi przez myśl, iż adresatką tego utworu może być... Wena :) Pozdrawiam :)
  2. Deonix_
    Bardzo czuły wiersz będący zapewne szczerym uzewnętrznieniem emocji, ale niestety napisany sloganami. Pozwolisz, że jeszcze na coś zwrócę uwagę: Kończenie wersów jednosylabowcami najpewniej pozwala zachować (para)rytm, lecz wg mnie brzmi karykaturalnie i krzykliwie w tym wierszu. A ten wers jest w moim odczuciu przezaimkowany, to zdanie można by spokojnie oprzeć na domyślnym podmiocie, a i bez zaimka dzierżawczego "mój" przekaz by (moim zdaniem) nie ucierpiał, melodia tekstu również. Przepraszam Iwuś, mam nadzieję, że nie jest Ci przykro. Serdeczności :)
  3. Deonix_
    Zgodnie z religią chrześcijańską tytułowe pytanie jest błędem logicznym, gdyż Bóg jest w niej uznawany za Stwórcę WSZYSTKIEGO, w związku z czym NIE ZOSTAŁ STWORZONY. Pewien zamęt wprowadza tu nasza obecna wiedza/wyobrażenie o wszechświecie, możemy przypuszczać, że we wszechświecie, na początku jego istnienia nie obowiązywały prawa fizyki, cząstki elementarne poruszały się przeciwnie do nich. Nasuwa się więc myśl, iż jakiś Absolut, w pewnym momencie stworzył prawa fizyki, z którymi obecnie wszędzie (no, może prawie) mamy do czynienia. Tylko kto odpowiada za istnienie tychże cząstek? Czyżby Bóg był jednocześnie materią i nie był nią? Pozdrawiam, Waldemarze ?
  4. Deonix_
    Pięknie dziękuję :) Ale mam też wrażenie, że od tych pochwał stanę się niedługo niebywale próżna :)
  5. Deonix_
    Bardzo dziękuję za tak przychylny komentarz i ujawnienie w nim swoich czytelniczych odczuć :) Tak, jestem w tym wierszu podmiotem, choć to u mnie niezbyt częste, a jeszcze rzadziej się do tego przyznaję. Jest mi cholernie miło, że było "cholernie lirycznie", ponieważ to jedno z pierwszych moich dzieci, które ośmieliłam się światu pokazać. Również ciepło :)
  6. Deonix_
    Ok, przekonałaś mnie :)
  7. Deonix_
    Wybacz, ale Ci to pokażę ? Osobiście wolę, gdy cytaty zaznacza się kursywą lub cudzysłowem, a nie i tym i tym, ale to tylko moje poczucie estetyki ? Poza tym, bardzo dynamiczny wiersz, sumiennie poprowadzona narracja, ładne rymy, rytm przeważnie się nie zacina, mimo że dobór słów wymaga od czytelnika skoncentrowania się na wymowie- - czyli masz wprawne, śmigłe pióro ? Podobaśki ? Pozdrawiam :))
  8. Deonix_
    Ojej, cóż ja mogę ciekawego odpowiedzieć, poza tym, że jestem onieśmielona i ciepło mi się robi na sercu, gdy czytam ten komentarz :) Pięknie dziękuję i serdecznie pozdrawiam, Egzegeto.
  9. Deonix_
    A mnie się podobało bardziej w pierwotnej wersji, cytowanej przez Worldovskiego, było rytmiczniej i nie było jednosylabowego zaimka na końcu wersu, co dla mnie czasem bywa gryzące. Ostatni wers - jak dla mnie- dopowiada trochę za dużo w tej urokliwej, poetyckiej miniaturze. Poza tym, naprawdę podoba mi się, wiersz iskierkowy, subtelnie brzmiący, lubię takie klimaty. Ujęły mnie synestezje. Serdeczności :)
  10. Deonix_
    No, ja też Cię muszę pochwalić, bo to naprawdę dobry wiersz. Wycyzelowany, przemyślany pod każdym względem, brzmi i wygląda doskonale - dygam. I pozdrawiam :)
  11. Deonix_
    Spacja uciekła. Wg mnie lepiej byłoby "zjadałam", z kontekstu wynika, że to czynność przeciągła. Tu by się przydał spójnik że lub iż, moim zdaniem. Poza tym, ciekawy wiersz, widać w nim bunt, choć bardzo nieśmiały. Bardzo przypadł mi do gustu tytuł. Podoba mi się ten tekst, choć jakoś tak nie lubię tekstów o odchudzaniu, za dużo tego w mass mediach na co dzień, jak dla mnie. Nie przepadam też, kiedy bohaterowie czytanych przeze mnie tekstów podbijają poczucie własnej wartości poprzez (s)chudnięcie. Ale to moje prywatne upodobania, oczywiście. Pozdrawiam :)
  12. Deonix_
    No, jeszcze tętnice mogłaby mieć, na ten przykład; "niejednym" łącznie się pisze. Poza tym -odważny tekst, nawet bardzo. Lubię takie. Ale takiego manifestu sama bym nie napisała, mimo wszystko. Co nie znaczy, że się czepiam myśli przewodniej :) Pozdrawiam :)
  13. Deonix_
    Powiedziałabym raczej "czego"; Literówka chyba; Poza tym - wg mnie - tekst ten powinien znaleźć się w dziale przeznaczonym dla prozy, nie dostrzegam w nim cech charakterystycznych dla poezji, jedynie zapis i niekonsekwentnie stosowana interpunkcja sugerują, że to wiersz. Jednakże jest to dobry tekst. I istnieje ryzyko, że w dziale "Proza- opowiadania i nie tylko" bym go po prostu nie przeczytała. W związku z powyższym - serce poleciało :) Pozdrawiam :)
  14. Deonix_
    Tu też mi się podoba, choć osobiście (gdybym to ja pisała) dałabym inny tytuł, żeby nie było aż tylu powtórzeń, np. Anestezja, albo coś w ten deseń :) Masz dar wprowadzania czytelnika w głębię mimo bardzo oszczędnej narracji, wg mnie to bardzo cenna umiejętność. Pozdrawiam
  15. Deonix_
    Dobra, mocna miniaturka, podoba mi się Twój sposób pisania, Aiso :) Pozdrawiam :)
  16. Deonix_
    Mnie się najbardziej podobała pierwotna wersja, czyli cytowane też przez Justynę: Tratwa na morzu kołysze się w bezruchu majaczy ląd Wg mnie "majaczący" brzmi dziwacznie, jak nie ma takiej potrzeby, to nie używam imiesłowów z końcówkami -ąc, -ący, -ące,-ąca, -ąco; Ale to moje prywatne upodobania oczywiście :) Natomiast w wersji ostatecznej można się pogubić, jak dla mnie - podkreślam - dla mnie - zbytnio zakamuflowana. A sam (pierwotny) pomysł na miniaturkę bardzo fajny, obrazowy i wciągający. Pozdrawiam :)
  17. Deonix_
    Ten początek mnie zastanawia. Powiedziałabym raczej: "raz deszcz mały, raz większy na ziemię upada", chyba że oboje inaczej ten "raz" rozumiemy. Ciekawy temat poruszasz w wierszu, dużo tu refleksji nt. hipokryzji i poznania istoty wszechrzeczy, że się tak górnolotnie wyrażę. Podoba mi się emocjonalność i chaotyczna konstrukcja tego tekstu, bądź co bądź wg mnie celowa i przemyślana, choć momentami - dla mnie- jest to zbyt dosłowne. Nie wiem, czy zgadzam się z Peelem i podzielam jego postawę i w jakim stopniu ewentualnie mogłabym mu rację przyznać, ale wiem, że to dobry wiersz i cenię sobie takie teksty. Pozdrawiam :)
  18. Deonix_
    Też tak miewam. Wzajemnie, Justyś.
  19. Deonix_
    Bo Peelka strasznie się czuje. Bardzo dziękuję za tak wnikliwe czytanie i Twoją wrażliwość, którą ujawniłaś w powyższym komentarzu. Jesteś niezwykle wdzięczną Czytelniczką. Pozdrawiam Cię również.
  20. Deonix_
    Trafiłaś, dopowiem tylko, że to ma swoją specyficzną symbolikę. Wielkie dzięki za czytanie. Pozdrowienia.
  21. Deonix_
    To ciekawy szlak, choć nie myślałam o tym na początku. Dziękuję i cieszę się, że utwór wzbudził zainteresowanie. Serdecznie pozdrawiam.
  22. Deonix_
    Podobasiemocno, ale jakoś dziwi mnie ten wyśrodkowany tekst w Twoich wierszach, przy każdej lekturze :) Pozdrawiam :)
  23. Deonix_
    Bardzo dobrze poprowadzona narracja. Pozdrawiam :)
  24. Deonix_
    znowu czarnym świtem otwieram oczy i wyostrzam wzrok na pęknięciu w suficie bezskutecznie wypatrując purpurowej kreski
  25. Deonix_
    Za to pomysł na wiersz był i to naprawdę fajny :) Duże plusy za oryginalną i ciekawą (jak dla mnie) metaforykę. Pozdrawiam :)
×
×
  • Dodaj nową pozycję...