Deonix_

O, Femimanifest, to ja lubię :) Podoba mi się determinacja Peelki, jej bunt przeciwko schematycznemu postrzeganiu kobiecości i roli kobiety. Choć nie podzielam jej postawy tak do konca - co do poddawania się mężczyźnie - w seksie to bywa fajne, nie jestem za tym, aby kobieta zawsze była stroną dominującą, można oddać facetowi inicjatywę, ale oczywiście to wchodzi w grę wtedy, gdy dwoje ludzi traktuje się z szacunkiem i zrozumieniem, sytuacja, w której któraś ze stron dominuje i krzywdzi tę drugą osobę jest niedopuszczalna. Nie zgadzam się też z puentą, bo kobiecość ma różne oblicza, niekoniecznie związane z tym, o czym mowa w wierszu i nie odmawiałabym tak od razu kobiecie niezależnej, niezamężnej, bezdzietnej, nieumalowanej i chodzącej w butach na płaskiej podeszwie kobiecości i uroku :) Ale to moje przemyślenia tylko :) Podoba mi się to, że czuję iż zawarłaś w tym utworze jakąś cząstkę siebie, swoją odrębność i indywidualizm, czuć tu, że to, co piszesz jest dla Ciebie ważne. Widywałam już podobne utwory, ale w tym czuję swoistość, Twoją swoistość wyrażeniową. I to jest fajne :) Pozdrawiam :) D.

@poeterka Odniosłam wrażenie, że Cię niestety uraziłam, więc przepraszam. Po prostu odczułam ten kawałek tekstu jako nieoryginalny, ale jeśli to początki, to znaczy, że są jeszcze szanse na ujrzenie prac spod Twojego pióra, które są niebanalne, innowacyjne i wysublimowane. Podoba mi się w tym względzie Twoja postawa pracy nad sobą ? Pozdrawiam życzliwie i posyłam dobrą energię ? D.

Zaczyna się od przytłaczającej głębi i konczy powietrznym rozwarciem. Tak jak wiele ważnych (jeśli nie najważniejszych i kluczowych!) spraw w życiu. Podoba się, jak zazwyczaj. Choć motto w pierwszej chwili odczułam jako (wybacz określenie!) popierdółkowate i nie przystające :) Ale teraz mi się wszystko zlało w logiczny kompozyt :) Pozdrawiam :) D.

@Somalija Spojrzałam na historię edycji, i jakoś tak bardziej mi ta pierwsza wersja, z rymem w drugiej zwrotce, bardziej trafiło do mojego mózgu, w obecnej czuję się zagubiona, nie jest dla mnie tak sugestywna. Ale też ma w sobie - jak dla mnie- niejednoznaczność, i może to wcale nie jest wada, choć w pierwszej chwili nie byłam przekonana, co do treści, właśnie przez ten brak klaru, i koncowy "kutas" wydał mi się nieodpowiedni, w tej chwili, po poznaniu pierwowzoru - już nie tak bardzo. Początkowo odebrałam to jako utwór, w którym Peel/ka opowiada o przemocy seksualnej, o własnych doświadczeniach, chociaż nie pasowała mi tu paląca zazdrość. Ale pierwsza wersja ukierunkowała mnie w przekonanie, że ten utwór to manifest osoby, która cierpi z powodu zdrady partnera/partnerki. I w tym duchu jawi mi się to dosyć ciekawie. Może jeszcze powrócę. Pozdrawiam, D.

@Franek K Haha, nie, jakkolwiek dziwaczny, to to jednak był komplement :)))))))

Widzę, że wejście słońca w punkt kardynalny równonocy jesiennej bardzo dobrze na Ciebie wpłynęło. Bardzo przyjemnie mi się czytało. Unikatowy klimat, czuć w tym pisaniu jakąś dziecięcą słodycz i immoceliczną, ale nowatorską i ciekawą rzeczywistość skreśloną pióro-pędzlem :) Zamigotało mi urokami jesiennymi :))) Pozdrowieństwa serdeczne :) D.

To tak na poważnie, czy dla jaj? Bo wiersza (własnego oryginalnego) to mi nie przypomina, co najwyżej jakiś internetowy aforyzm sklecony przez nieznanego autora. D.

Jej, urocze i ciepłe. O dziwo zakończenie mnie nie zasmuciło (może to ma związek z tym, że po wypłakaniu się jest człowiekowi lepiej :)) Acz początek mnie nastawił na wesołość i przez chwilę mi mina zrzedła, bym ponownie odczuła przyjemność wynikłą z lirycznego nastroju. Miło mi było, choć wzruszająco :) Pozdrawiam, D.

Znany motyw jesienny, przemijanie, zbiory. Niby ładne to, harmonijne i nastrojowe. Ale jakiejś szpileczki innowacji mi tu brak. Rozumiem, że to jest klimat "aletojużbyło", ale jakoś tak... tęskno mi do inności, w każdym wierszu szukam jakiejś nowatorskiej błyskoty. Aczkolwiek nie twierdzę, że jest do bólu banalnie. Pozdrawiam, D.

I rozumiem, że mam sobie dowyobrazić :P ? Spoko :) Pozdrowienia :))))))))))))))) D.

Wiersz, czy nie wiersz, się musiałam nieco rozluźnić, i cieszę się, że tu zajrzałam :))))))))))))) Dzięki Ais :) D.

Dobrze mi się przeczytało. Ciekawy utwór, nietuzinkowy. Pozdrawiam, D.

Tekst wbrew tytułowi bardzo ciężki, ściągający ku ziemi. A przynajmniej tak go odczułam. Chociaż odśrodkowa może i rozrywać. I tych rozerwań może być ileśtam, a któreś z nich może być ostateczne. Ciekawy, głęboki i wieloznaczny wiersz, zyskuje w moich oczach z każdym czytaniem. Pozdrowienia :) D.

Hej Troistości :) Podoba mi się, lekko, leśnie. Nieco pamiętnikarsko może, ale mnie nie poraża xd W sumie się nie mam czego czepnąć ;) Pozdrawiam :) D.

Zgrabnie, ładnie, w moim guście :3 Aczkolwiek końcówka trochę mi się tu haczy: zastanawiam się, czy nie warto by chlapnąć enterka przed "za daleko". Chociaż ja to z tym rozdmuchiwaniem tekstów enterami może niekiedy przesadzam ;p Pozdrówki :))))))))))))) D.

Kocico, wstrząsłaś mną. Zapamiętam ten wiersz. Nie wiem, co więcej napisać, nie chcę się wygłupić. Trzymaj się. D.

No puenta to jest zaskakująca ;ppp Tempo erotyczne w moim stylu :) Tylko tu: temp. opada, ale też nie można wypocząć, trzymasz czytelnika w nadpobudzeniu, w akcji, w tym punkcie to trochę dla mnie męczące, tutaj widziałabym raczej coś, co w większym stopniu wskazuje na mistyczne, orgastyczne rozmarzenie chwilę wytchnienia "po" , przejście w inny wymiar, zwłaszcza, że tekst jest bardzo rozenteryzowany (i rozerotyzowany także ;P) Ale to tyle w sumie ;) Reszta mi odpowiada :)) Pozdrawiam :) D.

@jahu1973 Zamieścić utwór "bez błysku" możesz w "wierszach gotowych" albo w "warsztacie". W dziale konkursów piszą zwykle osoby, które chcą brać w nich udział na zasadach ściśle określonych przez organizatora lub też same konkursy organizują. A żeby opublikować cokolwiek tutaj, wystarczy wstawić utwór w tych działach, o których wspomniałam. Recenzje od ludu będą w komentarzach pod publikacją ? Pozdrawiam również, D.

Dlaczego w konkursach, hmm? D.

Początkowo się nie wbiłam, ale jest, jest klimat :) Czuć pustotę epidemiczną, nostalgię, ale i nadzieję. Kwarantanna ma swoje plusy, daje czas na przemyślenia. I regenerację sił. Z czego skwapliwie skorzystała przyroda przy braku naszego ucisku. I my powinniśmy brać z niej przykład, przecież jesteśmy jej częścią, wypadałoby nie burzyć za bardzo tej cienkiej linii harmonii :) Tak czuję, również i pozatekstowo ;))) Odetchłam trochę od spiekoty dzisiejszej pod Twoim tekstem, czasem i lekko gnuśny nastrój pomaga na złe samopoczucie ;p Pozdrawiam, D.

Teoretycznie na tym by można zakonczyć i też byłby wiersz. Ale tylko teoretycznie, bo reszta tchnie magiczną i plastyczną, nieco staromodną głębią, której urokowi nie sposób się oprzeć :))) Miło było zajrzeć :))) Pozdrawiam :) D.

Uściski dla Czesia ?? Pozdrawiam ?☺️ D.

Moim skromnym zdaniem, bez tego właśnie wyrazu, wiersz by zyskał, bo obecnie kruszy się tu stylistyka. Rozumiem Twoją konkretność i precyzję (od których też w swoich utworach zwykle się uwolnić nie umiem), ale tu akurat więcej z nich szkody, niż pożytku, wg mnie. Enter by można tu pacnąć i tyle :) Przestawiłabym na: opuchnięte lecz śmiejące się usta, jakoś tak naturalniej. Ale to tyle. Podoba mi się tematyka, na początku trudno wręcz sobie wyobrazić tę czułość, ale w tym konkretnym przypadku nie jest to wadą, gdyż koreluje z brakiem, jaki PL odczuwa. Jest ok. Pozdrawiam, D.

Oj, no tak miło było, a finał taki przykry... Ale co mnie przyszpiliło pod tym tekstem, to Twoje ? Pozdrawiam, D.

Bardzo plastyczne, wciągające, głębokie. Tu jest w sumie wszystko, co dobry utwór literacki mieć powinien. Jest zmysłowość, mistycyzm i akcja. Bardzo mi się podoba. Pozdrawiam, D.