Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Deonix_

Mecenasi
 Pokaż profil  Zobacz aktywność

  • Postów

    4 244

  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    21

 Typ zawartości 

Treść opublikowana przez Deonix_

  1. Deonix_
    Podoba mi się wiersz, zwłaszcza przerzutnie, choć generalnie Twojego stylu nie lubię (sorry) :) Pozdrawiam :))
  2. Deonix_
    Piękne :) Rozpłynęłam się, więc za dużo bazgrać nie będę :)) Pozdrawiam ślicznie :))
  3. Deonix_
    Te dwie zwrotki bardzo mi się podobają. Ale, jakkolwiek lubię Twój styl pisania, tak tutaj muszę niestety napisać, że tekst zdaje mi się miejscami kanciasty i brakuje mu lekkości, zwłaszcza przez te wtrącenia w nawiasach. Nie twierdzę, że powinieneś się ich pozbyć, ale gdyby to był mój wiersz, to bym go jednak przeredagowała. Pozdrawiam życzliwie :))
  4. Deonix_
    Ładna, nastrojowa liryka :) Abstrahując od przekazu - rozgwieżdżone niebo jest piękne :) Pozdrawiam :))
  5. Deonix_
    Klimat beznadziejności wysięka z tego wiersza, ale mnie osobiście te powtórzenia bardziej drażnią, niż powodują u mnie współodczuwanie bezradności i smutku Peela :) Pozdrawiam :)
  6. Deonix_
    Bardzo tajemniczo, ale przez to ciekawie :) Pozdrawiam :))
  7. Deonix_
    Biedne drzewa :( I te korniki już się na sosny rzucają, nie tylko na świerki... Czytało się dobrze, ale jakiś żal we mnie wezbrał... Pozdrawiam :))
  8. Deonix_
    Podoba mi się obrazowanie w tym wierszu, choć osobiście pokusiłabym się o jakieś wygładzenia warsztatowe :) Pozdrawiam :)
  9. Deonix_
    Dziękuję :) I też pozdrawiam :))
  10. Deonix_
    Czytam właśnie i widzę, że nie zrozumiałam, tak jak byś chciał. I mam niestety wrażenie, że przedobrzyłeś z tą fantazją ;) Ale serdeczności zostawiam :))
  11. Deonix_
    Ja wiersz odczytuję jako próbę zniechęcenia czytelnika do "życia chwilą", ponieważ "życie każdym dniem, jakby był ostatni" może zaowocować paskudną przyszłością, "ukaraniem wilka wyciem", czyli rozpaczą. Nie pasują mi jednak czasowniki trzeciej osobie l.poj., odniesione do rodzaju męskiego "zdeptał", "okradł" itd... Powiedziałaby raczej, że "dzisiaj" i "jutro" są rodzaju nijakiego ;) Pozdrawiam :))
  12. Deonix_
    Gdzieś tam pośrodku też się "zatraciłam i zgubiłam", ale czytało się miło :)) Serdecznie :))
  13. Deonix_
    No, może masz i rację, nie będę się spierać, jako egocentryczka funduję sobie niekiedy takie "ćwiczenia empatyczne", co owocuje także moimi tekstami, które są jakby nie-moje :) Dziękuję za komentarz i również ściskam :)))
  14. Deonix_
    Pierwszej miłości się nie zapomina, jaka by nie była :) Bardzo ładny, melodyjny wiersz, przeczytałam z przyjemnością :) Serdecznie :))
  15. Deonix_
    I kolejny raz dziękuję za wyjaśnienia, dawno nie miałam polskiego :) A co do porządkowania - pełna zgoda :) Z tym, że właśnie ta naturalna cecha jest nam do samorealizacji (która to dla każdego co innego oznacza) potrzebna :) To jest oczywiście tylko mój punkt widzenia ;) Serdecznie :))
  16. Deonix_
    Oxy, nie wiem wprawdzie, czy dobrze, ale ja inaczej ten wiersz rozumiem :) Wg mnie peel i adresat to jedna osoba- alkoholik. "ból i radość" to wg mnie masochistyczna przyjemność - połączenie kaca i wygojonych ran, które peel "zyskał" na popijawie; i to jest to "nieopisane", niesamowite uczucie, a : "lecz potem krwawi mocno serce nieopisanych nic nie zmienia" - to wg mnie wyrażenie tęsknoty za alkoholem przy syndromie odstawienia, żadne cierpienie nie jest dla niego porównywalne z "radością i bólem" jakie daje spożywanie alkoholu, więc jest tylko cierpieniem, a nie masochistyczną przyjemnością. Przynajmniej ja tak to czytam :) Może się jeszcze Autor wypowie :) Pozdrawiam :)
  17. Deonix_
    To dobrze wyczuwasz ;) Tak jakoś nie lubię się narzucać z własną wizją (zwłaszcza, że nie chcę nikogo urazić, a jedynie coś zobrazować wierszem) ale ten wiersz jest właściwie o wszystkich, bo każdy w jakiś sposób dąży do samorealizacji, często przez to dążenie do regularności, a najbardziej staje się to zauważalne u starszych osób, w zachowaniach, które są w moim tekście wspomniane. I żeby było jasne- podmiot nie jest tu moim alter ego, w zasadzie piszę tu w sposób nieco sprzeczny z moimi poglądami. Dziękuję za komentarz i rozważania nt. wierszy nieregularnych, prawdę powiedziawszy nie wiedziałam, jaka jest różnica pomiędzy nimi, a wolnymi wierszami :) Pozdrawiam :)
  18. Deonix_
    Rozumiem, miło że szczerze piszesz o swoich wrażeniach. To jest jeden z niewielu utworów, do których nie potrafię się zdystansować. Serdeczności.
  19. Deonix_
    A przynajmniej dążeń do równowagi jest dużo :) Miło, że się podobało :) Dziękuję i pozdrawiam :)
  20. Deonix_
    chcąc zyskać jakąkolwiek cyklikę prócz snu i jawy bicia serca i oddechów wyrabiają sobie rytm wypróżnień wyprowadzają psy dwa razy dziennie irytuje ich zwykła częstość zamknięta w nieregularnych interwałach i tak rytmicznie wraz z suwem kół zębatych lub drżeniem kryształków zmierzają do raju
  21. Deonix_
    Ciekawe rozważania :) Rozumiem, że miejscowe braki odstępów między wyrazami zamierzone? Pozdrawiam ;)
  22. Deonix_
    Abstrahując od tego, o czym wspomniała Ala, podoba mi się nastrojowość tego wiersza. I układ abab jest mi już bliższy :) Pozdrawiam :))
  23. Deonix_
    Klimatycznie, z przyjemnością przeczytałam :) Pozdrawiam serdecznie :)
  24. Deonix_
    Co do treści zarzutów generalnie nie mam, poza tym, że wyliczanką przesiąknięta trochę. Za to przymarudzę odnośnie gramatycznych rymów w układzie aabb, których nie znoszę i nieujednoliconej czcionki, choć fajnie, że polskie znaki diakrytyczne jednak się w tekście znalazły :) Pozdrawiam :))
  25. Deonix_
    Klimatycznie, choć wersy dla mnie też trochę zbyt mocno porwane :) Pozdrawiam :)
×
×
  • Dodaj nową pozycję...