Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Andrzej_Wojnowski

Użytkownicy
  • Postów

    3 450
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    39

Treść opublikowana przez Andrzej_Wojnowski

  1. Super. Próbowałem nawet coś napisać w podobnej narracji , niestety szybko wymiękłem. Jestem za krótki (aktualnie) , ale jeszcze podejdę do temat. Dziękuję i pozdrawiam
  2. Dziękuję Marcinie. To taka szybka refleksja w temacie aktualnych wydarzeń. Nie lubię o tym pisać ale czasami nie potrafię się powstrzymać. pozdrawiam
  3. śmierć rzymianina, odchodzi życie zdycha niewolnik, kończy się ból tak powiedziałeś Ty Spartakusie wybrałeś wolność i koniec swój wieki minęły świat inny mamy system niestety, dalej bez zmian dziś mniej okrutny, lecz wciąż tak samo na każdym kroku zniewala nas dla bezpieczeństwa jesteś śledzony w imię pokoju zbroi się świat chce kontrolować nasze umysły i przekonuje, że nie ma krat różne agendy organizacje mnie pouczają, co robić mam kogo mam kochać i jakie nacje jakbym nie wiedział tego już sam tylko zakazy ograniczenia mogą zapewnić ogólny ład a tak naprawdę nic się nie zmienia znowu niewolnik i znowu pan gdy w Katalonii ludzi pałują krzyczymy głośno nie nasza rzecz tam przecież władza prawa pilnuje no, bo widzicie anarchia jest wróć Spartakusie My dzieci twoje jarzmo niewoli uwiera nas pokaż jak walczyć niewolnikowi Rzym już upada na wolność czas
  4. Implant byłby najlepszym rozwiązaniem dla Peela. Po co czekać aż czas zapełni dziurawą przestrzeń. pozdrawiam
  5. Trafiłeś mnie. Mój ulubiony temat-życie. Nie wiem, jak do tego tematu podejść, no bo: w życiu można być statystą można też aktywnym być można własny los kreować można też na dupie gnić ale i tak kocham je nad życie pozdrawiam
  6. No bo jestem tak jak księżyc , ludzie znają mnie tylko z jednej (ale nie jesiennej) strony Dziękuję i pozdrawiam
  7. Dziękuję. Puenta, co mogę powiedzieć: Nie raz przyjdzie też trudny dzień Los nam różne dania gotuje Ale kocham wciąż życie - to wiem Chociaż czasem mnie denerwuje pozdrawiam
  8. Dziękuję. Brodskiego poznałem ( jego twórczość- oczywiście w ograniczonym stopniu) w roku 1988, rok po Noblu. Dostępny wtedy był kwartalnik literacko -poetycki (czy jakoś tak) Res Publica. Jeden numer był poświęcony Brodskiemu . Jego utwory urzekły mnie, chociaż wtedy nie spodziewałem się, że za 25 lat sam sięgnę po pióro . pozdrawiam
  9. Dziękuję imienniku. To przez pokutę, którą mi zadałeś (Grochowiak). Pozdrawiam
  10. Bo to był za miękki owoc. Skoro nie da się już skleić to może warto wyhodować następny. Proponuje kokos lub orzech . Ciężko przepołowić , a jakby co to zawsze smakowity środek można skonsumować na otarcie łez. pozdrawiam
  11. Chwila szczerości - nie było błędu. żyję. Dziękuje i pozdrawiam
  12. bardzo dziwny las, w nocy mi się przyśnił dużo martwych drzew i zbutwiałych liści ja w nim jestem sam, drogi wyjścia szukam chwilę szumi mgła, czy mnie chce oszukać ciemno robi się , atakuje cisza drzewa krzyczą nie, lecz ja ich nie słyszę nagle ślepy ptak, pada u nóg moich uratuję go, będzie żył w niewoli klatkę robię mu, suchą i wygodną nie za duża jest, ale bardzo modna po co wolnym być, skoro jest się ślepym bezpieczeństwo dziś, ma duże zalety czy to tylko sen, czy też życie moje głuchy ślepiec wciąż, błądzi i się boi duży marzeń stos tak jak liście gnije on w klatce bez krat udaje, że żyję
  13. Może i dobrze, że nas okrada. Przynajmniej nic dwa razy się nie zdarzy ; pozdrawiam
  14. Nie pytaj . Żaden człowiek nie jest samoistną wyspą; każdy stanowi ułomek kontynentu, część lądu. Jeżeli morze zmyje choćby grudkę ziemi, Europa będzie pomniejszona, tak samo jak gdyby pochłonęło przylądek, włość twoich przyjaciół czy twoją własną. Śmierć każdego człowieka umniejsza mnie, albowiem jestem zespolony z ludzkością. Przeto nigdy nie pytaj, komu bije dzwon: bije on tobie. pozdrawiam
  15. Wiersz życie napisało niczego nie żałuję czasami przesadzałem i za to pokutuję pozdrawiam
  16. Chorych leczył ręką i błotem oraz wiarą że w niebie jest lepiej chociaż był On człowiekiem i Bogiem skończył marnie to wszyscy wiecie pozdrawiam
  17. Historia prawdziwa , a warsztat cały czas modernizuję. dziękuje i pozdrawiam
  18. Sztuka ulicy. Rudzielec Filip Petita ale czy dla ludzi. Na pewno nie dla tych statystycznych. pozdrawiam
  19. Dziękuje . Ale niestety chyba prawdziwe. pozdrawiam
  20. A dlaczego nie Ty. Dlaczego właśnie ja Tą drogą idę sam I zamazany cel Ciągle przed sobą mam Spotykam twardy mur Codziennie burzę go I coraz więcej chmur I rośnie we mnie złość pozdrawiam
  21. kiedy miałem lat szesnaście bardzo prosty był mój świat wszystko wokół zawsze jasne w duszy często szalał wiatr było piwo i dziewczyna i przede mną wiele lat co w tym wieku ogranicza nie widziałem żadnych krat kiedy miałem lat dwadzieścia pierwszy problem zrodził się bez kariery nie ma szczęścia pomyślałem, czemu nie studia skończyć, życie zmienić inżynierem warto być dyplom, kiedy jest w kieszeni to podobno łatwiej żyć no i wtedy ją spotkałem kobiecości cudny kwiat całym sercem pokochałem trafił mnie miłości grad obiecała, wciąż pamiętam ślub nie zrobi żadnych zmian wolność twoja to rzecz święta będziesz decydował sam dziś mój świat już nie jest prosty dwójka dzieci ona też zapomniałem o wolności łańcuchowy ze mnie pies czasem trochę głośniej szczekam czemu smycz za krótką mam jej riposta zawsze jedna sam żeś głupcze tego chciał
  22. Mężczyźni są przewidywalni, przynajmniej ci statystyczni. A to przecież o takich. pozdrawiam
×
×
  • Dodaj nową pozycję...