Czarek Płatak

Słowo po słowie połykanym przez nią tekst wyśmienity. Czapkuję!

Świat jeszcze nie upadł jeśli istnieje werteryzm ;) Dobrze napisane. Dobrej nocy

Bo to tak jest zawsze. Pierwszy krok, decyzja od której zaczyna się jakaś droga, czy ścieżka. Wystarczy przekroczyć próg. Dalej samo poleci :)

Papier też wszystko przyjmie :) Boska moc normalnie. Żarcik ;) Pozdrawiam Waldemarze

@duszka Podziękował :)

Czy formy nad treścią... Chyba też... Ale tam, każdy pisze jak lubi, umi i potrzebuje co nie? ;)))

@Bożena Tatara - Paszko, @Silver, @Karol Żandarski, @Nieznajomy Niewidzialny Podziękowania i ukłony :)

Justyno ;)))

Cieszy mnie, że odnajdujesz tu to wszystko. Wiesz, ten tekst jest skończony. Mały taki, ale jak zauważyłaś niesie z sobą sporo. Przyniósł też dodatkowy pomysł, ale nie zdradzę jaki, bo może jeszcze nic z tego nie wyjdzie... to i po co ;)

@Nieznajomy Niewidzialny podziękowania zaprawdę Niewidzialnemu ;)

Mea culpa. I może trochę Twojego nicka, który nie wiem dlaczego ale jakoś żeńsko mi zabrzmiał ;)

Serdecznie dziękuję. To 'pozwól' to trochę tak, że przecież z tą, do której się zwracam nie bardzo da się dyskutować. Zatem jedynie jej łaskawość sprawić może, że peel zdąży jeszcze nim wpłynie w noc na zawsze. Co do równości to wiesz, czasami jest lepiej, na większości forów, na które zaglądam, gdy już ktoś używa mowy wiązanej to właśnie w taki sposób. Dlatego może też chciałem inaczej. Czytam też na co dzień wiersze naszych poetów XX stulecia, głównie tych, którzy poruszali się ścieżkami rymów (ale nie tylko) i zauważyłem, że współcześnie na wzmiankowanych forach więcej równości w wersach niż u naszych mistrzów. Niby równo, niby technicznie bez zarzutu, ale czasem mam wrażenie jakby w tą równość szło gro energii wiersza tak, że często poza nią, sprawnie napisanym tekstem jest on niewiele więcej ponad to. Ale, ale dokonałem drobnej korekty, bo po prawdzie miałem ją już pierwotnie w głowie, a teraz kiedy tekst ostygł już nieco jestem chyba bardziej skory jej dokonać ;) Pozdrowienia

A dlatego, że nie zawsze nie zawsze musi być symetrycznie. Odsyłam do wierszy Gałczyńskiego, Baczyńskiego, Broniewskiego, a nawet Tuwim nie zawsze wszytko pod linijkę pisał ;) Pozdrowienia

No to dla odmiany prześlę pozdrowienia ;)

@Gaźnik, @Natuskaa, @Wątpiciel, @Maja Cyman Dziękuję wam 'odciski łapek' pod tym tekstem. Pozdrowieństwa!

Cieszę się Waldku. Serdeczne Ahoj! zza morza ;)

Oj, to tak tylko 'na zaśkę' ;)

Dziękuję J Dzięki Tobie odkryłem inny wymiar tego tekstu ;)

Hahaha! Czasami nie potrzeba już nic więcej ;)

Co do 'i' to widzisz, podmiot wychodzi trochę jak 'sójka za morze' się wybierała. Tu popatrzy, tam przysiądzie, tam jeszcze pogłaszcze. I jeszcze i, i nim zatrzasną się drzwi :) Dzięki za opinię. To zawsze jest dla mnie jakiś drogowskaz. Na ogół jest u mnie tak, że to temat, sam bazgrot niejako premedytuje u mnie taką, a nie inną budowę. Oczywiście, bywa, że jest sam pomysł i jeszcze nim się do końca narysuje zakładam sobie, ze będę go rysować przy pomocy takich, a takich środków, w takim, a takim kształcie. Bywa też tak, że tekst pojawia się niemal w całości, albo przynajmniej już w dużej części i wtedy nie zastanawiam się jaki kształt ma mieć, bo już weń w pewnym sensie częściowo przynajmniej ubrany przyleciał do mnie. (nie ma za co. Ja czasami tak mam, że patrzę i nie widzę. Zauważyłem, przeczytałem, podobało się, zostawiłem ślad ;) Również pozdrawiam :)

Hahah, coś w tym jest Marek, coś w tym jest :) Ja jednak nie do kobiety się tutaj zwracam, choć większość kultur przedstawia ją pod postacią żeńską ;)

Skojarzenie nie bezpodstawne ;) Uwielbiam ten numer!

Dziękuję za kilka słów komentarza. Spróbuję zostawić podpowiedź w odpowiedzi na komentarz Marka, bo u niego też troszeczkę interpretacja nie w tę zdaje się stronę, w którą ja sam szedłem pojszła była :) Tak, wersy w tym bazgrocie nie są równe, nie jest to w żadnej mierze wiersz sylabiczyny, sylabotoniczyny, nie charakteryzuje się stałą średniówką (co jest przecież możliwe jedynie przy stałej liczbie sylab w wersie). Pisząc ten tekst postanowiłem na chwilę porzucić niejednokrotnie wcześniej stosowaną matematykę. Nie zawsze chcę żeby było równo, choć na ogół lubię. Przesyłam serdeczności

Acha, a to ja przepraszam :)

Pozwól jeszcze Nie pospieszaj mnie, chciałbym jeszcze pod powieki obraz dzieci uśpionych, schować sobie pulsujący bezkresem jak na niebie zorzy kolory. Pozwól jeszcze mi przysiąść na brzegu łóżka, w którym ona śni lśniąc jak srebro, jeszcze wsłuchać się w rytm jej oddechów, jeszcze skóry woń poczuć tak mleczną. Pozwól, tylko kota pogłaszczę, jeszcze w księżyc zapatrzę się krztynę, drzwi zatrzasnę za sobą na zawsze, i w noc wpłynę za tobą, i przeminę.